بمناسبت یادواره سیامین سرداران و فرماندهان شهدای استان قم؛
نوع ادبیات رویانیان در برنامه زنده تلویزیونی خطاب به سرپرست سپاسی که از قضا او نیز نظامی و هم لباس خود وی بااست ، به هیچ وجه مناسب نبوده
به گزارش 598 به نقل از سایت گل - برنامه نود دیشب بازتابی از بد
اخلاقی های امروزه فوتبال مااست که هر کس تنها برای منافع خودش می جنگد. و
برای شکست دادن حریف و یا توجیه رفتار خود از هیچ کاری فرو گذار نیست.
پرده اول:
سرپرست سپاسی با عنوان کردن مساله میزان رقم پرداختی پرسپولیس برای انتقال حقیقی و ذکر این نکته که توان مالی برابری با پرسپولیس ندارند میخواهد به نوعی ناراحتی شکست تیمش را جبران کند.
اما نکته اینجاست که اگر این انتقال و سر کیسه شل کردن رویانیان تا این حد برای آقای سرپرست ناراحت کننده بوده، پس چرا آن زمان که پول های دریافتی را به زحم باشگاه میزدند صدایشان در نیامده و حالا بعد از چند صباح که پولها تمام شده و خزانه باشگاه به صفر رسیده فغان میکند از بی عدالتی و نابرابری.
پرده دوم:
عادل فردوسی پور که همیشه هوش و سیاستش باعث شده تا بتواند در در آوردن مناظره های تلفنی و رو در رو موفق شود، این بار مغلوب خودش شد.
فردوسی پور قبل از صحبت با رویانیان ماجرای مبلغ قرارداد را تمام شده میدانست و با اجرای یک شو آف و به قول رویانیان گرد کردن چشم ها اینطور به بینندگان القاء کرد که هرچه سرپرست سپاسی گفته است همان اتمام حجت است. اما غافل از اینکه این روزها همه چیز را میتوان تکذیب کرد.
همینطور هم شد. زمانی که رویانیان شروع به صحبت کرد فردوسی پور فکرش را نمیکرد که یکطرفه به قاضی رفتنش باعث خراب شدن معادله اش گردد و سردار خیلی راحت بتواند ازش خرده بگیرد که چرا خودش دوخته و بریده. عصبانیت رویانیان به حدی رسید که فردوسی پور به صورت غیر آشکار از موضعش کوتاه آمد و برای آرام کردن رویانیان بارها از سردار سابق تعریف و تمجید کرد.در طول چند سال گذشته این از معدود گاف های عادل است که وی را مجبور میکند تا از موضع اولیه اش کوتاه بیاید.
پرده آخر:
رویانیان برد یا باخت؟
جدا از تمام کارهای کرده و نکرده رویانیان برای پرسپولیس، نوع ادبیات وی در برنامه زنده تلویزیونی خطاب به سرپرست سپاسی که از قضا او نیز نظامی و هم لباس خود رویانیان است ، به هیچ وجه مناسب نبوده. شدت و غلظتی که رویانیان بر روی کلمه غلط داشت جای هیچ گونه بحثی باقی نمی گذارد.
آیا این مجادلات نمک فوتبال است؟
پرده اول:
سرپرست سپاسی با عنوان کردن مساله میزان رقم پرداختی پرسپولیس برای انتقال حقیقی و ذکر این نکته که توان مالی برابری با پرسپولیس ندارند میخواهد به نوعی ناراحتی شکست تیمش را جبران کند.
اما نکته اینجاست که اگر این انتقال و سر کیسه شل کردن رویانیان تا این حد برای آقای سرپرست ناراحت کننده بوده، پس چرا آن زمان که پول های دریافتی را به زحم باشگاه میزدند صدایشان در نیامده و حالا بعد از چند صباح که پولها تمام شده و خزانه باشگاه به صفر رسیده فغان میکند از بی عدالتی و نابرابری.
پرده دوم:
عادل فردوسی پور که همیشه هوش و سیاستش باعث شده تا بتواند در در آوردن مناظره های تلفنی و رو در رو موفق شود، این بار مغلوب خودش شد.
فردوسی پور قبل از صحبت با رویانیان ماجرای مبلغ قرارداد را تمام شده میدانست و با اجرای یک شو آف و به قول رویانیان گرد کردن چشم ها اینطور به بینندگان القاء کرد که هرچه سرپرست سپاسی گفته است همان اتمام حجت است. اما غافل از اینکه این روزها همه چیز را میتوان تکذیب کرد.
همینطور هم شد. زمانی که رویانیان شروع به صحبت کرد فردوسی پور فکرش را نمیکرد که یکطرفه به قاضی رفتنش باعث خراب شدن معادله اش گردد و سردار خیلی راحت بتواند ازش خرده بگیرد که چرا خودش دوخته و بریده. عصبانیت رویانیان به حدی رسید که فردوسی پور به صورت غیر آشکار از موضعش کوتاه آمد و برای آرام کردن رویانیان بارها از سردار سابق تعریف و تمجید کرد.در طول چند سال گذشته این از معدود گاف های عادل است که وی را مجبور میکند تا از موضع اولیه اش کوتاه بیاید.
پرده آخر:
رویانیان برد یا باخت؟
جدا از تمام کارهای کرده و نکرده رویانیان برای پرسپولیس، نوع ادبیات وی در برنامه زنده تلویزیونی خطاب به سرپرست سپاسی که از قضا او نیز نظامی و هم لباس خود رویانیان است ، به هیچ وجه مناسب نبوده. شدت و غلظتی که رویانیان بر روی کلمه غلط داشت جای هیچ گونه بحثی باقی نمی گذارد.
آیا این مجادلات نمک فوتبال است؟
اخبار ویژه
از ایران تا لبنان، صدای همدلی و کمکرسانی
تحلیل استراتژیهای محور مقاومت و غرب در تنشهای منطقهای؛
نظرات بینندگان
فیلم و عکس
جدیدترین اخبار پربازدید ها
