گروه سیاسی برهان/ صالح اسکندری؛ با قطعی شدن کاندیداتوری «آیتالله
مهدویکنی» برای ریاست مجلس خبرگان رهبری بعید به نظر میرسد «آیتالله
هاشمیرفسنجانی» تن به رقابت با ایشان بدهد. آخرین اخبار حکایت از آن دارد
که نزدیک به 60 نفر از اعضای مجلس خبرگان نسبت به ریاست «آیتالله مهدوی»
ابراز تمایل کردهاند. و علیرغم تمام تلاشهای تیم «آیتالله هاشمی» در قم
برای رایزنی با علما، اما اقبال چندانی برای تداوم ریاست فعلی به دست
نیامده است. البته «هاشمیرفسنجانی» پیش از این گفته بود: «متأسفانه
برخی افراد ناآگاه و یا شاید آگاه بهگونهای شانتاژ میکنند که گویی
اینگونه مسوولیتها برای اینجانب جاذبهای دارد. اگر مسوولیتی پذیرفته
میشود جز ادای تکلیف و دین به جامعه، انقلاب و نظام اسلامی نیست و اینبار نیز برخی افراد و گروههای افراطی دانسته یا ندانسته شانتاژهایی میکنند، که احساس میکنم نباید تسلیم آنها و القائات آنان شد. لذا به تکلیف عمل خواهم کرد و نتیجه آن هر چه باشد، تنها رضایت و خشنودی خداوند برایم مهم است.»
فراتر از رقابتهای درونی مجلس خبرگان و اینکه هاشمی میآید یا نمیآید،
نکته مهمتر این است که به جایگاه این مجلس و اهمیت آن نباید لطمه بخورد.
به تعبیر «مقام معظم رهبری» مجلس خبرگان «صندوق ذخیره معنوی نظام» است، که
هنگامی که کشور به تعیین رهبر احتیاج پیدا کرده است، یا به خاطر اینکه رهبر
قبلی از دنیا رفته است و یا خدای نخواسته از صلاحیتها افتاده است که باید
رهبر دیگری را انتخاب کنند؛ اگر چنین جمعی در آن هنگام حضور نداشته باشند و
آماده به کار نباشد، آنچنان گرهی در دستگاه مدیریت کشور به وجود خواهد
آمد، که با هیچ سرانگشتی این گره باز شدنی نیست.»
در
واقع دستگاه رسانهای غرب ضمن درک حساسیت و اهمیت مجلس خبرگان رهبری،
آرزوی روزی را دارد که این گره در مدیریت کشور به وجود آید و کشور با بحران
جدی مواجه شود. لذا هرگونه حرکتی که به تضعیف جایگاه مجلس خبرگان چه از
سوی خارج و چه در داخل کشور بینجامد در راستای همین رویکرد است.
فراتر
از رقابتهای درونی مجلس خبرگان و اینکه هاشمی میآید یا نمیآید، نکته
مهمتر این است که به جایگاه این مجلس و اهمیت آن نباید لطمه بخورد.
هر
اندازه که مجلس خبرگان برای مردم اطمینانبخش و مورد اعتمادتر باشد به
الزامات واقعی خود نزدیکتر شده است. هر آنچه مانع این اطمینان و اعتماد
مردم به مجلس خبرگان شود، فرآیندی تخریبی است و در جهت تضعیف یکی از ارکان حیاتی نظام است.
«آیتالله هاشمیرفسنجانی»
در سالهای پس از پیروزی انقلاب به درایت و آیندهنگری مشهور عام و خاص
بوده و هست. وی پیش از پیروزی انقلاب اسلامی از اصلىترین افراد نهضت و از
مبارزین جدى و نستوه قبل از انقلاب بود. پس از پیروزى انقلاب
«هاشمیرفسنجانی» از مؤثرترین شخصیتهاى جمهورى اسلامى در کنار امام بود؛
بعد از رحلت امام هم در کنار «مقام معظم رهبرى» ایستاد و بارها از جانب
معظم له مورد تحسین و تمجید قرار گرفت. اما «هاشمی» در آزمون فتنه 88 به هر
دلیلی نتوانست آزمون موفقی را پشت سر بگذارد و نوعی سلب اعتماد عمومی از
وی چه در بین نخبگان، چه در بین مردم صورت پذیرفت. امروز خطبه 26 تیرماه
1388(ش)، مواضع هاشمی در قبال حوادث روز قدس، 13 آبان، 16 آذر و بهویژه
عاشورای 1388(ش) و آخرین اظهارات وی در تأکید بر مواضع آخرین نماز جمعهاش و
... روی میز خبرگان قرار دارد.
اما وظیفهی
نخبگان ملی، گروهها، احزاب و جریانات سیاسی در این برههی حساس چیست؟
بدون تردید این انتخابات بسان رقابت نامزدهای ریاست جمهوری نیست، در واقع
در این انتخابات رقابت به معنای زمینی رنگ میبازد و زاویهای الهی برای آن
تعریف میشود. شاید اساسا تعبیر رقابت برای این انتخاب تعبیر مناسبی
نباشد.
احزاب و گروههای
سیاسی بایسته است با ترسیم این زاویه الهی در گفتار و کردار سیاسی خود
مانع از ابهام آفرینیهای کاذب در این انتخاب گردند. فقها و علمای حاضر در
مجلس خبرگان تکلیف کشور را در یک مقطع حساس تعیین میکنند، لذا کسی نمیتواند برای آنها تعیین تکلیف نماید.*