به گزارش سرویس دین و اندیشه خبرگزاری دانشجویان ایران(ایسنا)، شاید یکی از سوالات مهم برای هر انسانی این باشد که "آیا واقعا خوشبخت است یا نه" و جواب این سوال را در مقایسه خود با دیگران از لحاظ مادی بجوید، اما در اسلام در کنار خوشبختی دنیوی بر سعادت و خوشبختی اخروی که کمال انسان است، تاکید شده است و برای آن ملاک و معیاری مشخص کرده است.
خداوند متعال در قرآن مجید پس از 11 سوگند به صراحت میفرماید: "سعادت و رستگاری برای کسی است که جان خود را از پلیدی تطهیر کند و بدبخت کسی است که به ناپاکی بگراید1".
پیامبر خدا(ص) میفرمایند: "خوشبختترین مردم، کسی است که با مردمان بزرگوار درآمیزد2".
امام علی(ع) نیز در این باره فرمودند: "خوشبختترین مردم، کسی است که لذّت گذرا را به خاطر لذّت ماندگار ترک کند3".
آن حضرت همچنین در بیان اوصاف مردمان خوشبخت در چند حدیث گهربار میفرمایند: "خوشبختترین مردم در دنیا، کسی است که از آنچه میداند برایش زیان آور است، دوری کند و بدبختترین آنان کسی است، که از هوای نفس خود پیروی کند4".
"خوشبختترین مردم، کسی است که فضل و مقام ما را بشناسد و به وسیله ما به خدا نزدیک شود و در دوستی ما یکدل و مخلص باشد و به آنچه ما بدان فرا خواندیم عمل کند و از آنچه ما نهی کردیم دست بردارد. چنین کسی از ماست و در سرای ماندگاری (بهشت) با ماست5".
"خوشبختترین مردم، کسی است که بیش از همه پارسایی داشته باشد6".
منبع:
1- سوره شمس (91)، آیه 9
2- بحارالأنوار: 74 / 185 / 2 منتخب میزانالحکمة: 272
3- غررالحکم: 3218 منتخب میزانالحکمة: 272
4- وقعه صفّین: 108 منتخب میزانالحکمة: 272
5- غررالحکم: 3297 منتخب میزانالحکمة: 272
6- غررالحکم: 3100 منتخب میزانالحکمة: 272