سیاست خانم کلینتون در قبال سوریه یک شکست فاحش است

باید از خانم کلینتون پرسید که آیا شما از ابتدا این مسائل را نمی دانستید که حالا اینگونه اظهار نظر می کنید؟!همه این موارد نشان از سیاست خارجی غیراصولی ایالات متحده دارد.

حل مستمر بحران برون ساخته سوریه و هم زمانی آن با شکست رژیم صهیونیستی از مقاومت اسلامی، فرصتی را به وجود می آورد که استراتژی های امنیتی غرب در خاورمیانه بر خلاف میل آنها تغییر یابد و به سمت دیگری حرکت کند.

معارضین سوری با وجود حمایت های مالی و نظامی غرب و ارتجاع عربی نتوانستند از وظایف تعریف شده برآیند و بدین ترتیب اندک اندک به روزهای پایانی عملیات های میدانی خویش نزدیک می شوند.

«حسین شیخ الاسلام»(کارشناس مسائل خاورمیانه) در گفتگو با بولتن نیوز، تبارشناسی معارضین سوری و وضعیت فعلی و آینده آنها را بررسی کرده است که در ذیل می آید.

بولتن: با توجه به حوادث اخیر سوریه و شکست ائتلاف معارضین سوری از ارتش سوریه، رفتار ایالات متحده و غرب در قبال سوریه چگونه قابل تحلیل است؛ از سویی ائتلاف جدید را به رسمیت نشاخته است و از سوی دیگر از محکومیت کشتار زنان و کودکان توسط ائتلاف معارضین نیز خودداری می کند!

آمریکا ملاک ثابتی برای خوب یا بد بودن اعمال خود ندارد و برای مثال اگر کودکان توسط سربازان اسرائیلی و نیروهای ارتش ایالات متحده کشته شوند، عمل خوبی است اما در موارد دیگر ناگهان ژست انسان دوستانه می گیرد و وارد میدان می شود.

علاوه بر این، بر اساس منشور سازمان ملل(که ایالات متحده یکی از امضاکنندگان آن می باشد) دخالت در امور داخلی کشور بر خلاف قوانین بین المللی است و این در حالی است که در بحران سوریه نه تنها آمریکا وارد می شود بلکه از سایر کشورها نیز می خواهد در مسائل سوریه دخالت کنند بنابر این، رفتار های دوگانه آمریکا مسئله جدیدی نیست.

در همین راستا شاهد این هستیم که آمریکا با کمک های تسلیحاتی، مالی و نظامی از معارضین حمایت می کند و حتی معاون وزیرخارجه این کشور نیز در جلسات معارضین حضور به عمل می آورد اما در عین حال عملکرد معارضین با تصورات خودساخته ابتدایی آنها جور در نیامد و بنابر این محتاط تر با آنها برخورد کرد.

سیاست خارجی خانم کلینتون در قبال سوریه از جمله شکست های فاحش او به حساب می آید؛ از سویی در نخستین روزهای بحران سوریه ، در نشست استانبول به شدت از معارضین حمایت می کند اما با گذشت زمان و ناکارآمدی معارضین می گوید که آنها اساسا سوری نیستند و سال ها در سوریه نبودند و نسبت به جامعه سوریه شناختی ندارند!

حال باید از خانم کلینتون پرسید که آیا شما از ابتدا این مسائل را نمی دانستید که حالا اینگونه اظهار نظر می کنید؟!

همه این موارد نشان از سیاست خارجی غیراصولی ایالات متحده دارد.

تبار شناسی معارضین سوری

بولتن: با توجه به این موارد، آینده معارضین و نظام سوریه را چگونه ارزیابی می کنید؟

معارضین موجود در سوریه از «غیرمنسجم» بودن به شدت رنج می برد و با وجود تمام تلاش های آمریکا، ترکیه، قطر و عربستان، اتحادی میان آنها برقرار نشد.

گروهی از معارضین را سلفی های افراطی تشکیل می دهند که در شمال حلب و در نزدیکی مرز ترکیه حضور دارند و بلافاصله پس از استقرار در این محل اعلام استقلال کردند و ضمن ممنوعیت تردد خانم ها در خیابان، در خصوص ظاهر مردها نیز قانون وضع کردند و به گروه های مقابل خود(از دولت سوریه تا ائتلاف معارضین) ناسزا گفتند و خط خود را جدا کردند.

عده ای دیگر عبارتند از لیبرال های سکولار و لائیک که سال ها از سوریه دور بودند و هم اکنون با پشتیبانی ایالات متحده به فعالیت خود ادامه می دهند.

گروه سوم نیز افرادی هستند که با خیانت از ارتش و دولت جدا شدند و هم اکنون در مقابل ارتشی هستند که سابق بر این، در آن حضور داشتند.

گروه چهارم نیز تروریست های وارداتی هستند که با حمایت خارجی ها وارد خاک سوریه شده و به هیچ صراطی مستقیم نیستند و همه اقشار سوریه - از کودک تا کهنسال- را بدون هیچ هدفی ترور می کنند.

بنابر این مطالب نمی توان یک آینده مشخص برای همه این گرو ها تعیین کرد بلکه هر کدام از آنها با توجه به بنیان های خود، به سمتی خواهند رفت.

بولتن: حمایت غرب از معارضین تا کجا ادامه خواهد یافت؟

غرب حمایت خود را از معارضین تا جایی ادامه خواهد داد که هم ارتش سوریه و هم مردم سوریه که مهم ترین خصلت آنها(ارتش و مردم)ضد اسرائلی بودن است، تضعیف شوند و به همین خاطر است که بیشترین خرسندی از حوادث اخیر سهم اسرائیل شده است.

بولتن: با نگاهی به این مطالب به نظر می رسد که غربی ها نیز نسبت به موفقیت معارضین ناامید شده اند.

آیا به نظر می رسد که طرف غربی، اپوزوسیون سوریه را نیز مانند اپوزوسیون جمهوری اسلامی پناه داده و به جنگ روانی و رسانه ای صرف رضایت دهد؟

هم اکنون نیز غرب چنین نقشه ای را دنبال می کند و ما شاهد آن هستیم که جلسات اپوزوسیون در قطر، مراکش و الجزایر انجام می شود و اپوزوسیون هیچ پایگاه داخلی ندارد.

جالب اینجاست که معارضین در میان مردم سوریه نیز پایگاهی ندارند و مردم آنان را کسانی می دانند که با دریافت کمک های مالی، نظامی، اطلاعاتی و سیاسی از غرب خط می گیرند و تروریستی بیش نیستند.

گزارش خطا