معرفی اثری ارزشمند از آیت الله جوادی آملی

 رویش نیوز: کتاب پیش رو اثری خردمندانه از ارباب قلم و سخن حضرت والا مقام جوادی آملی است که در حدود بیست سال قبل به آن همت گمارده و در جمع طلاب و اساتید حوزه علمیه قم تدریس قرمودند و مجموعه حاضر مجموعه آثار بیانی و نوشتاری ایشان در این باب است.

کتاب در چهار فصل مدون شده است که نخست از آن به کلیات پرداخته و در آن مفهوم و اقسام تحریف را برشمرده و توضیح داده است که تحریف گفتار به معنای تغییر معنا با کم و زیاد کردن، تغییر و جابجا کردن ظاهر کلمات یا با تفسیر نادرست آن است و اینکه تحریف لفظی است و معنوی. سپس به رد اتهام ناروایی که به شیعه زده اند می رسد و آن اتهام همان قائل بودن شیعه به تحریف شدن قرآن است و چه خوب استاد این اتهام را رد کرده و روشن کرده است که برخلاف تهمت زده شده از جانب اهل سنت این خود ابشانند که روایات تحریف در جوامع رواییشان آمده و نیز برخی عالمانشان از درستی تحریف دفاع کرده اند. بعد از آن به پرسش ریشه ای پرداخته که چرا این بحث مهم است و چرا باید اثبات نمود عدم تحریف کتاب مقدس را و سه دلیل ذکر می کند. اول دفاع از کیان و اعتبار قرآن، دوم پاسخ شبهات مغرضان و سوم حجیت ظواهر قرآن و امکان استفاده از مدالیل آن. جایگاه مبحث نزاهت قرآن از تحریف، راهیافت های تحریف و شیوه مقابله دشمنان با قرآن، پایان بخش فصل نخست اثر است.

فصل دوم " دلایل نزاهت قرآن از تحریف" نام دارد که دلایل آن را به عقلی و نقلی تفکیک کرده است. دلایل عقلی را به دو مورد "ضرورت اتمام حجت" و " رابطه ناگسست اعجاز با عدم تحری قرآن" منحصر کرده و به دلایل نقلی پرداخته است. در استفاده از دلایل نقلی نیز به قرآن، سنت، تواتر قرآن و شهرت محققه به گواهی دانشوران فرقیت تمسم جسته است. در تمسک به قرآن به آیات 9 از سوره حجر ( آیه حفظ)، 41 و 42 از سوره فصلت ( آیه نفی باطل)، 32 از سوره بقره ( آیه اطفاء نور الهی) و 26 تا 28 از سوره جن ( آیه رصد الهی) استناد کرده است. در ادامه همین قسمت دیدگاه علامه طباطبائی را بررسی کرده و سپس به شبهه دور پاسخ داده است. شبهه ای که می گوید چطور می توان از خود قرآن عدم تحریفش را ثابت نمود، به همین منظور 3 راه حل ارائه می دهد. راه حل اول استناد به روایات اهل بیت است که استاد این راه را نمی پسندد و ضمن رد کردن آن توضیح می دهد که این قرآن است که باید مرجع بررسی روایات باشد و نه برعکس. راه حل دوم استناد به معجزات غیر قرآنی است که استاد به این راه حل نیز 3 اشکال وارد می کند و اسناد این راه را نیز مناسب نمی دان که در این مقال گنجایش توضیح مبسوط آن نیست. سرانجام راه سوم را که بهره جستن از اطراف علم اجمالی است توضیح داده و این راه را نیز تایید نمی کند و در آخر تحلیل نهایی خود را عرضه می نماید.

در ادامه از سنت می گوید و حدیث ثقلین، روایات عرضه، روایات مراجعه به قرآن در فتنه ها، روایات تلاوت سوره کامل در نمازها و فضایل و خواص سوره ها را دلیل بر عدم تحریف ذکر می کند و به شرح مبسوط هرکدام می پردازد. سپس توضیح مختصری پیرامون تواتر قرآن می دهد و گفتار شماری از عالمان شیعه را نقل می کند.

در فصل سوم به " شواهد نزاهت قرآن از تحریف پرداخته است" و اهتمام پیامبر اکرم(ص) و صحابه، اهتمام مسلمانان و عدم احتجاج ائمه(ع) به آیات ادعایی تحریف شده رئوس مطالب این فصل را تشکیل می دهد. در همین راستا داستانی به نقل از سبوطی می آورد و در آن اهتمام مسلمانان را به جلوگیری از حذف یک "واو" در قرآن نشان می دهد.

فصل چهارم را به " بررسی و نقد شبهات مدعیان تحریف" اختصاص داده است. ابتدا " روایات دال بر تحریف" را با نقد سندی و متنی آن ها بررسی می کند.  سپس از آن شبهه " عدم استناد جمع قرآن به معصوم" را نقد و پاسخ می دهد. سپس وجود " مصحف حضرت علی(ع) را تشریح و رد می کند که این امر دلیلی باشد بر تحریف قرآن. " تشابه حوادث امم توحید" دیگر شبهه ای است که استاد پاسخ می دهد و " عدم انسجام بیان برخی آیات" مانع دیگری است که از سر راه نزاهت قرآن از تحریف بر می دارد. در پایان " وجود آیات منسوخ التلاوه را بررسی و نقد می نماید.  

قسمتی از متن کتاب:

شیخ صدوق "رحمه الله علیه" از برجسته ترین محدثان شیعه در کتاب اعتقادات خود درباره عدم تحریف قرآن چنین گفته است:

" اعتقاد ما این است که قرانی که خداوند بر پیامبرش محمد(ص) فرو فرستاد، همان است که میان دو طرف گرد آمده و هم اینک در دسترس مردم است و بیش از آن نیست...... و هرکس به ما نسبت دهد که قرآن نازل شده بر پیامبر(ص) را بیش از مقدار موجود می دانیم، بی تردید بر ما دروغ بسته است. "