به گزارش پایگاه 598، با توجه به پیروزی فلسطین در جنگ 8 روزه غزه که موجب شد پس از پیگیری های محمود عباس، رئیس جریان فتح؛ کشور فلسطین بعنوان عضو غیر رسمی سازمان ملل شناخته شود، در خصوص مزایای این عضویت و هم چنین تاثیر این مقام در آینده ی فلسطین و اسرائیل به گفتگو با دکتر حسن هانی زاده، کارشناس مسائل بین الملل نشسته ایم:
ایشان با بیان اینکه پذیرش فلسطین به عضویت غیر رسمی سازمان ملل یک سلسله نکات مثبت و منفی بدنبال دارد، تصریح کرد: در مورد ابعاد مثبت این مسئله و حضور غیر رسمی فلسطین در سازمان ملل می توان اینگونه گفت که، طبیعتا فلسطین در آینده می تواند به عضویت نهاد های زیر مجموعه سازمان ملل مثل دادگاه جنایات جنگی، دادگاه کیفری لاهه، آژانس بین المللی انرژی هسته ای و یونسکو قرار بگیرد و این یک وجه امتیازی برای ملت فلسطین است به این دلیل که بر اساس ماده 17 قانون دادگاه جنایات جنگی، فلسطینیان می توانند با استناد بر این ماده در آینده رهبران رژیم صهیونیستی را که جنایاتی علیه ملت فلسطین مرتکب شده اند را تحت تعقیب قرار دهند.
وی افزود: همچنین با توجه به اینکه هم اکنون 10 هزار زندانی فلسطینی در بند رژیم صهیونیستی هستند از این پس با عضویت غیر رسمی فلسطین در سازمان ملل، این زندانیان بعنوان اسیر جنگی تلقی می شوند و قوانین ژنو در موردشان ساری و جاری می شود. همچنین از یک سری امتیازاتی برخوردار خواهند شد از جمله اینکه صلیب سرخ جهانی می تواند از این زندانی ها دیدن کند و نیاز های آنان را مورد بررسی قرار دهد.
کارشناس مسائل خاورمیانه ابراز داشت: بر اساس همین شرایط از دو قطعنامه 181 و 194 که تا کنون از سوی رژیم صهیونیستی نادیده گرفته شده و عملیاتی نشده است، در آینده می تواند در مدار بحث و توجه نهاد های بین المللی از جمله سازمان ملل قرار بگیرد و حق ملت فلسطین برای تشکیل یک دولت فلسطینی مستقل در اراضی 1967 در واقع زنده می ماند.
دکتر هانی زاده همچنین بیان کرد: اما نکات منفی این حضور و یا پذیرش فلسطین در سازمان ملل اینست که؛ در حقیقت الان فلسطینی ها اعتراف کرده اند به این که یک دولت اسرائیلی وجود دارد و نمی توانند حق اسرائیل را در داشتن یک رژیم یا یک دولت نادیده بگیرند. از سوی دیگر رژیم صهیونیستی از این پس ممکن است که اسرائیل را بعنوان یک دولت یهودی اعلام کند و اعلام دولت یهودی به این معنی خواهد بود که در حقیقت 1 میلیون و 200 هزار فلسطینی ساکن اراضی 1948، از حق خودشان محروم می مانند و حق زندگی در دولت یهودی را نخواهند داشت که این مسئله ممکن است بعدا به چالش جدی برای مردم فلسطین و رهبران آن تبدیل شود.
وی با بیان اینکه جریان حماس با احتیاط از این طرح جانبداری کرد، افزود: محمود عباس هم پس از پیروزی جنبش های مقاومت فلسطینی در جنگ 8 روزه غزه با قدرت به نیویورک رفت و طرح خودش را در آنجا ارائه کرد که با رای 138 کشور مورد پذیرش قرار گرفت و الان حماس احساس می کند که گام اول را برای تشکیل دولت مستقل فلسطینی بر داشته است و ممکن است در آینده بتواند از طریق رایزنی با کشورهای مختلف جهان از مسیر سازمان ملل به نوعی به حق خودش برسد.
استاد هانی زاده گفت: در عین حال بخشی از بدنه حماس هم با طرح محمود عباس موافق نیستند، زیرا حضور غیر رسمی فلسطین در سازمان ملل را بعنوان استیفا کتتده حقوق کامل ملت فلسطین نمی دانند و اینکه این طرح به رژیم صهیونیستی مشروعیت می دهد. لذا الان اختلاف میان رهبران حماس، جهاد اسلامی و همچنین جنبش فتح وجود دارد ولی به هر حال تصویب عضویت فلسطین در سازمان ملل یک گام مثبتی بطور کامل و حرکت رو به جلویی مجموعا به شمار می رود. این نکته حائز اهمیت است که در آینده عملکرد آقای محمود عباس نشان خواهد داد که آیا خواهد توانست با این حضور غیر رسمی حقوق ملت فلسطین را استیفا کند یا اینکه خیر.
ایشان همچنین تصریح کرد: علی رغم اعلام آمادگی های قبلی آمریکا از طرح تشکیل دولت فلسطین، شاهد هستیم که آمریکایی ها از این طرح حمایت نکردند، به این دلیل که خود آمریکایی ها و هم پیمانانش اینگونه احساس می کنند که ممکن است رهبران فلسطین بعدا بخواهند از قوانین موجود در نهاد های بین المللی استفاده کنند و دست اسرائیلی ها و رهبرانشان را برای حمله مجدد به شهر های فلسطینی ببندند. لذا تصور آمریکا اینست که فلسطینی ها یک حضور فعال در عرصه های بین المللی خواهند داشت و ممکن است در آینده رژیم صهیونیستی را در انزوا قرار دهند لذا مخالفت آمریکا به همین خاطر است.
کارشناس مسائل بین الملل با بیان اینکه این طرح موجب شکست سیاسی اسرائیل درست پس از شکست نظامی از فلسطین شد، تصریح کرد: حضور فلسطین در نهاد های بین المللی می تواند به انزوای بیشتر اسرائیل کمک کند. فلذا بنظر می آید این یک نوع پیروزی سیاسی برای ملت فلسطین است و در آینده دست رهبران فلسطینی را برای استفاده از قوانین بین المللی باز می گذارد که همین امر می تواند موجب شود که رهبران فلسطینی بتوانند از اینکه تمایل به عضویت دائم یا رسمی داشته باشند با استفاده از وضعیتی که برای آنها در سازمان ملل بوجود می آید، در سازمان ملل دفاع کنند و سپس از نهاد های بین المللی هم بخواهند که از حقوق ملت فلسطین دفاع کنند.