نابینایانی که چشم به راه آزادی بحرین هستند+عکس

به گزارش فارس، روزنامه السفیر لبنان در مقاله‌ای با اشاره به مصائب مردم بحرین در تقابل با دولت استبدادی این کشور به زخمی شدن بسیاری از شهروندان این کشور در درگیری‌های نیروهای امنیتی با تظاهرات مسالمت آمیز مردم پرداخته است. محمد ابوسعاده از جزیره ستره یکی از کسانی است که چشمان خود را در 14 فوریه سال 2011 در درگیری های نیروهای امنیتی بحرین با تظاهرات مسالمت آمیز از دست داده است.

او می گوید: من در مسیر راهپیمایی که در روستایم برای مطالبه حقوق و آزادی ها و مبارزه با فساد برگزار شده بود، شرکت کردم، هنگامی که شلیک‌ها آغاز شد، من با یک گلوله پلاستیکی از ناحیه چشم هدف قرار گرفته و چشم خود را از دست دادم.

وی که بار دیگر اخیرا بازداشت شده است، قبل از بازداشت به روزنامه السفیر گفته بود: من تنها پرچم بحرین را در دست داشتم، بحرین همواره بر چشمان من جا دارد، اما حقوق این ملت از سالها قبل پایمال شده است، البته در این میان تنها سرکوب و جراحت نصیب من شد.

ابوسعاده تاکنون در طول این 20 ماه بارها در مکان های مختلف بازداشت شده است، یکی از این مکان‌ها در فرودگاه بحرین بوده و هنگامی که وی از سفر معالجه خود باز می گشت، بازداشت شد، یکی دیگر از این بازداشت ها در یک نقطه ایست و بازرسی و بار دیگر در یورش نیروهای امنیتی به منزلش بازداشت شده است.

سلمان الحجیری (50 ساله) پدر شش فرزند است، او نیز در جریان تحصن در میدان اللولوة در مارس سال گذشته از ناحیه چشم مجروح شد، وی زمانی که درگیریهایی بین تظاهرات کنندگان و پلیس آغاز شد، مشغول راندن خودروی خود بود که ناگهان با گلوله پلاستیکی به صورت مستقیم از ناحیه چشم هدف قرار گرفت. وی بلافاصله بعد از آن به بیمارستان السلمانیه منتقل شد، اما سه روز بعد نیروهای امنیتی و ارتش بیمارستان را محاصره کرده و تمامی زخمی ها را بازداشت کرده و آنها را برای تحقیقات جنایی به مراکز پلیس تحویل دادند، وی در این مکانها روزها تحت شکنجه شدید قرار گرفت، این در حالی بود که از ناحیه چشم درد شدیدی داشت و در این مدت از مداوای لازم نیز برخوردار نشد، علاوه بر اینها درد های شدید شکنجه های نیروهای امنیتی را نیز تجربه می‌کرد.

الحجیری می گوید: من 4 ماه بازداشت بودم، رفتن من به درمانگاه نیز شبیه سفر برای شکنجه بود که با انواع ضرب و شتم و اهانت همراه بود.

بیمارستان البته تنها چند مسکن درد به وی می داد که هنوز هم از آنها استفاده می‌کند. بعد از آزادی افراد خیر به او کمک کردند تا به اردن برود و در آنجا مداوا شود، در آنجا مشخص شد که جمجمه اش شکسته است و این موضوع باعث ضعیف شدن چشم چپش هم شده، آنها گفتند که اگر خیلی زود مداوای وی شروع نشود، چشمانش را به صورت کامل از دست می دهد.

وی می گوید: من بدون هیچ گناهی به این روز افتادم؛ من در هیچ تظاهراتی شرکت نکرده ام، اما بازداشت و شکنجه شده‌ام و بعد از زخمی شدن قدرت کار کردن را نیز از دست داده ام.

در همین راستا یوسف المحافظة مسئول پیگیری در مرکز حقوق بشر بحرین می گوید که تاکنون بیش از 100 نفر چشمان خود را در خلال تظاهرات و درگیری با نیروهای امنیت از دست داده‌اند، 80 درصد از این افراد درمان هایی را دریافت کرده اند و تنها 15 درصد از آنها موفق به درمان در خارج از طریق کمک های سازمان برافو شده اند، 20 درصد از آنها نیز در درمانگاه های میدانی درمان شده اند که در منازل نزدیک محل های درگیری ایجاد شده بود، آنها از مراجعه به درمانگاه ها و بیمارستان های عمومی و خصوصی می ترسیدند و نگران این بودند که در مراجعات خود بازداشت شوند.

وی می افزاید که بیشتر جراحت ها از طریق اصابت مستقیم گازهای اشک آور و گلوله های پلاستیکی و رگبار گلوله ایجاد شده است، این سیاستی است که نیروهای امنیتی بحرین دنبال می کنند، آنها می خواهند از طریق هدف قرار دادن بخش بالایی بدن تظاهرات کنندگان بیشترین خسارت های ممکن را به آنها وارد کنند.

ندی ضیف رئیس سازمان برافو در این زمینه به السفیر گفت: پدیده هدف قرار دادن تظاهرات کنندگان اقدامی خطرناک و شوک آور است، این موضوع باعث معلولیت جوانان و کودکان بحرینی در ابتدای سن بلوغ شده است. چشم پزشک‌ها در بحرین عادت به تعامل با چنین وضعیتی را ندارند و این امر می طلبد که عنایت ویژه ای به این افراد شود.

وی می گوید که اعزام این افراد به خارج تنها با کمک های مالی مردمی صورت می‌گیرد و این موضوع البته باید با هماهنگی مراکز بهداشتی و درمانگاه ها و با تهیه مقدمات سفر همراه باشد تا مصدوم بتواند درمان کافی را دریافت کند، علاوه بر اینها این عمل ها به علت هزینه بالای خود بسیار سخت است.