سؤال اساسي اين است كه چگونه مي شود
اقتصاد كشوري را فلج كرد كه سه برابر بزرگتر از فرانسه است؟
روزنامه فرانسوي لوموند با طرح اين پرسش تصريح كرد تحريم ها عليه ايران موفق نبوده است. لوموند خاطرنشان مي كند: تحريم ها عليه ايران بيش از 30 سال است كه اعمال مي شود و تأثيرات آن روشن است. اين تحريم ها به مواضع ضد غربي جمهوري اسلامي قوت مي بخشد.
لوموند مي افزايد: در واقع بيش از ده سال است كه تهران بخش بزرگي از دارايي هاي خارجي اش را به كشور برگردانده است. ايران به ياري افزايش قيمت نفت خام در وضعيت مازاد تجاري است و بانك مركزي حجم قابل توجهي پول ذخيره دارد. در نتيجه براي فراهم كردن دلار مورد نياز دولت براي واردات كالا تا مدت طولاني مشكلي ندارد. ممنوعيت صادرات حدود 50 قلم از كالاهاي ضروري و مديريت سختگيرانه تر اقتصادي اجازه خواهد داد كه در طولاني مدت قيمت كالاهاي مصرفي رايج ثابت شود كه به نفع طبقه ضعيف اجتماعي خواهد بود. در عوض، با تحريم ها، دولت دلار كمتري در اختيار بازار موازي قرار مي دهد كه به خريد كالاهاي وارداتي جذاب توسط طبقه متوسط و مرفه كمك مي كند. كالاهايي كه اقتصاد مي تواند از آن شانه خالي كند.
روزنامه فرانسوي در گزارش خود تأكيد كرد: ايران براي دور زدن تحريم ها روش هاي زيادي دارد. بيش از هر چيز مي تواند روي ميل شديد تاجراني حساب كند كه از طريق كشورهايي كه ايران به آنها نفت خام مي فروشد براي سرمايه گذاري حجم بالاي واردات خود حاشيه هاي امني درست مي كنند با ايجاد گردش دلار بين بانك ها و شركت هاي واسطه چيني، مالزيايي، روسي، سوئيسي، عراقي، اماراتي و يا لبناني، امري كه همانقدر پيچيده است كه قابل تغيير. بعد از آن مي تواند روي سنت هزاران ساله مبادله پاياپاي خود براي تجارت در خا رج از كشور تكيه كند. دلارهاي نفتي اش جاي خودشان را به يوان ها، روپيه ها، ين ها و ون هاي نفتي و همچنين شمش هاي طلاي نفتي داده اند كه با هند، چين، كره جنوبي، ژاپن، تركيه و اوكراين در ازاي برنج، بنزين، زغال سنگ، آلومينيوم، فولاد، گرافيت، قطعات اتومبيل و تجهيزات انفورماتيك معامله مي شوند، يعني در ازاي خدمات و يا سرمايه گذاري هاي مستقيم. ايران همچنين منتظر تحويل گرفتن سيزده تانكر نفتي است.
لوموند سپس نوشت: در واقع سؤال اساسي اينجاست كه چگونه مي شود تصور كرد كه مي توان اقتصاد كشوري را خفه كرد كه سه برابر بزرگ تر از فرانسه است. در طول ده سال گذشته از رشد بالايي برخوردار بوده است و در فاصله برابري نسبت به شرق و غرب واقع شده است و بعد از روسيه از بيشترين ميزان مرز مشترك با كشورهاي همسايه خود برخوردار است؟ (پانزده كشور با احتساب مرزهاي دريايي)؟
لوموند همچنين معتقد است: در نهايت ايران از خاورميانه در حال تجديد سازمان نيز بهره مي برد. از ابتداي تحريم ها، اوايل ژانويه 2012، بايد دو برابر شدن مبادله تجاري با تركيه را نسبت به سال 2011 در نظر داشت. بالا رفتن مبادله با عراق كه خود از گسستن رابطه تجاري اش با سوريه ضربه خورده و راه اندازي مسيرهاي مبادله هيدروكربن ها با پاكستان برايش حائز اهميت هستند.
اين روزنامه درباره درآمدهاي ايران خاطرنشان مي كند: با تصديق سطوح وابستگي همه اقتصادهاي كره زمين به هيدروكربن ها (ايران همچنان دومين ذخيره جهاني را داراست)، تصور قطع درآمدهاي نفتي اين كشور به نظر غيرعقلاني مي رسد. پيش از هر چيز، بخشي از كمبود درآمد نفت خام با افزايش قيمت جبران مي شود؛ افزايش 10 درصد، 20 درصد و 30 درصد سال هاي اخير، در حالي كه پرچم اقتصاد جهاني نيمه افراشته است. ظاهر قضيه گمراه كننده است. اگر تحريم ها تأثيرات بيشتري از آنچه در ماه هاي گذشته از آن انتظار مي رفت نشان داده اند بخش اعظم آن به اين دليل است كه هند، ژاپن و كره جنوبي وارداتشان را كاهش داده اند و اين به دليل عدم بيمه تانكرهايشان است كه شركت هاي اروپايي از ژانويه از انجام آن امتناع مي كنند. حالا كه هند و ژاپن باعث شدند كه به نفع قوانين تضمين كننده شان رأي صادر شود و اينكه ايران آن بخشي را كه به كره جنوبي مي رود بيمه مي كند، اين سه كشور در حال حاضر تا حدي وارداتشان را در دست مي گيرند كه بار در نظر گرفتن جدول مالياتي شش ماهه كاهش واردات 18 درصدي كه آمريكا خواهان آن بوده، ايران در ژانويه 2013 تقريباً معادل حجم صادرات پيش از تحريم خود را خواهد داشت.
لوموند معتقد است: حالا وقتش است كه به روش هاي جايگزين فكر كنيم و واقع گرا باشيم. پاكستان از زمان تأسيسش درگير كودتاي دائمي است. افغانستان در هرج و مرجي غوطه ور است كه از آن خبر داريم. عراق و سوريه از جنگ داخلي رنج مي برند. لبنان وضعيت خودش را بيش از پيش شكننده مي بيند و درگيري اسرائيلي و فلسطين قصد پايان گرفتن ندارد. با در نظر گرفتن اين موارد، كشوري را نمي بينيم كه بتواند به ايران ضربه بزند و منطقه بي ثبات سياسي اي را ايجاد كند كه از فلسطين تا چين گسترده است و خطر شوك نفتي كه امكان تكثير اثرات بحران در سطح جهاني را به همراه دارد، با بشكه اي 150 يا 200 دلار، بپذيرد. شكست تحريم ها عليه ايران حاكي از آغاز دوباره مذاكرات آينده خبر مي دهد.
روزنامه فرانسوي لوموند با طرح اين پرسش تصريح كرد تحريم ها عليه ايران موفق نبوده است. لوموند خاطرنشان مي كند: تحريم ها عليه ايران بيش از 30 سال است كه اعمال مي شود و تأثيرات آن روشن است. اين تحريم ها به مواضع ضد غربي جمهوري اسلامي قوت مي بخشد.
لوموند مي افزايد: در واقع بيش از ده سال است كه تهران بخش بزرگي از دارايي هاي خارجي اش را به كشور برگردانده است. ايران به ياري افزايش قيمت نفت خام در وضعيت مازاد تجاري است و بانك مركزي حجم قابل توجهي پول ذخيره دارد. در نتيجه براي فراهم كردن دلار مورد نياز دولت براي واردات كالا تا مدت طولاني مشكلي ندارد. ممنوعيت صادرات حدود 50 قلم از كالاهاي ضروري و مديريت سختگيرانه تر اقتصادي اجازه خواهد داد كه در طولاني مدت قيمت كالاهاي مصرفي رايج ثابت شود كه به نفع طبقه ضعيف اجتماعي خواهد بود. در عوض، با تحريم ها، دولت دلار كمتري در اختيار بازار موازي قرار مي دهد كه به خريد كالاهاي وارداتي جذاب توسط طبقه متوسط و مرفه كمك مي كند. كالاهايي كه اقتصاد مي تواند از آن شانه خالي كند.
روزنامه فرانسوي در گزارش خود تأكيد كرد: ايران براي دور زدن تحريم ها روش هاي زيادي دارد. بيش از هر چيز مي تواند روي ميل شديد تاجراني حساب كند كه از طريق كشورهايي كه ايران به آنها نفت خام مي فروشد براي سرمايه گذاري حجم بالاي واردات خود حاشيه هاي امني درست مي كنند با ايجاد گردش دلار بين بانك ها و شركت هاي واسطه چيني، مالزيايي، روسي، سوئيسي، عراقي، اماراتي و يا لبناني، امري كه همانقدر پيچيده است كه قابل تغيير. بعد از آن مي تواند روي سنت هزاران ساله مبادله پاياپاي خود براي تجارت در خا رج از كشور تكيه كند. دلارهاي نفتي اش جاي خودشان را به يوان ها، روپيه ها، ين ها و ون هاي نفتي و همچنين شمش هاي طلاي نفتي داده اند كه با هند، چين، كره جنوبي، ژاپن، تركيه و اوكراين در ازاي برنج، بنزين، زغال سنگ، آلومينيوم، فولاد، گرافيت، قطعات اتومبيل و تجهيزات انفورماتيك معامله مي شوند، يعني در ازاي خدمات و يا سرمايه گذاري هاي مستقيم. ايران همچنين منتظر تحويل گرفتن سيزده تانكر نفتي است.
لوموند سپس نوشت: در واقع سؤال اساسي اينجاست كه چگونه مي شود تصور كرد كه مي توان اقتصاد كشوري را خفه كرد كه سه برابر بزرگ تر از فرانسه است. در طول ده سال گذشته از رشد بالايي برخوردار بوده است و در فاصله برابري نسبت به شرق و غرب واقع شده است و بعد از روسيه از بيشترين ميزان مرز مشترك با كشورهاي همسايه خود برخوردار است؟ (پانزده كشور با احتساب مرزهاي دريايي)؟
لوموند همچنين معتقد است: در نهايت ايران از خاورميانه در حال تجديد سازمان نيز بهره مي برد. از ابتداي تحريم ها، اوايل ژانويه 2012، بايد دو برابر شدن مبادله تجاري با تركيه را نسبت به سال 2011 در نظر داشت. بالا رفتن مبادله با عراق كه خود از گسستن رابطه تجاري اش با سوريه ضربه خورده و راه اندازي مسيرهاي مبادله هيدروكربن ها با پاكستان برايش حائز اهميت هستند.
اين روزنامه درباره درآمدهاي ايران خاطرنشان مي كند: با تصديق سطوح وابستگي همه اقتصادهاي كره زمين به هيدروكربن ها (ايران همچنان دومين ذخيره جهاني را داراست)، تصور قطع درآمدهاي نفتي اين كشور به نظر غيرعقلاني مي رسد. پيش از هر چيز، بخشي از كمبود درآمد نفت خام با افزايش قيمت جبران مي شود؛ افزايش 10 درصد، 20 درصد و 30 درصد سال هاي اخير، در حالي كه پرچم اقتصاد جهاني نيمه افراشته است. ظاهر قضيه گمراه كننده است. اگر تحريم ها تأثيرات بيشتري از آنچه در ماه هاي گذشته از آن انتظار مي رفت نشان داده اند بخش اعظم آن به اين دليل است كه هند، ژاپن و كره جنوبي وارداتشان را كاهش داده اند و اين به دليل عدم بيمه تانكرهايشان است كه شركت هاي اروپايي از ژانويه از انجام آن امتناع مي كنند. حالا كه هند و ژاپن باعث شدند كه به نفع قوانين تضمين كننده شان رأي صادر شود و اينكه ايران آن بخشي را كه به كره جنوبي مي رود بيمه مي كند، اين سه كشور در حال حاضر تا حدي وارداتشان را در دست مي گيرند كه بار در نظر گرفتن جدول مالياتي شش ماهه كاهش واردات 18 درصدي كه آمريكا خواهان آن بوده، ايران در ژانويه 2013 تقريباً معادل حجم صادرات پيش از تحريم خود را خواهد داشت.
لوموند معتقد است: حالا وقتش است كه به روش هاي جايگزين فكر كنيم و واقع گرا باشيم. پاكستان از زمان تأسيسش درگير كودتاي دائمي است. افغانستان در هرج و مرجي غوطه ور است كه از آن خبر داريم. عراق و سوريه از جنگ داخلي رنج مي برند. لبنان وضعيت خودش را بيش از پيش شكننده مي بيند و درگيري اسرائيلي و فلسطين قصد پايان گرفتن ندارد. با در نظر گرفتن اين موارد، كشوري را نمي بينيم كه بتواند به ايران ضربه بزند و منطقه بي ثبات سياسي اي را ايجاد كند كه از فلسطين تا چين گسترده است و خطر شوك نفتي كه امكان تكثير اثرات بحران در سطح جهاني را به همراه دارد، با بشكه اي 150 يا 200 دلار، بپذيرد. شكست تحريم ها عليه ايران حاكي از آغاز دوباره مذاكرات آينده خبر مي دهد.
اخبار ویژه
نظرات بینندگان
جدیدترین اخبار پربازدید ها
