نشانه‎هاي نااميدي جريان فتنه از چراغ سبز نظام علني مي‎شود

محمد موسوی خوئینی ها از اعضای مجمع روحانیون مبارز، در دیدار جمعی از همفکرانش که تحت عنوان "سازمان دانشجویی حزب اسلامی کار" با وی دیدار کرده اند، اظهارات بی سابقه ای را بر زبان رانده است.

به گزارش 598 به نقل از رجانیوز، در این دیدار که متن خبر آن اولین بار توسط سایت همین حزب سیاسی منتشر شده و بلافاصله توسط دیگر رسانه های ضد انقلاب مورد بازنشر قرار گرفته است، خوئینی ها با لحنی طلبکارانه و توهین آمیز به بیان کلیات و اظهارات شعارگونه پرداخته و ضمن تکرار دروغ بزرگ تقلب در انتخابات، به طرح مسایلی پرداخته که نشان می دهد مماشات در برخورد با عوامل اصلی فتنه، آنها را گستاخ تر کرده است.

وی در بخشی از سخنانش در جمع افرادی که "دانشجو" نامیده شده اند با اشاره به حضور فتنه گران در انتخابات به هر قیمت گفته است: "چنین حضوری در انتخابات به معنای اعلام کاندیدا را من قبول ندارم. چنین حضوری منوط به دست کشیدن از اصول اصلاح طلبی است."

وی در ادامه نیز بدون اشاره به فتنه گری های متعدد خود و همفکرانش بعد از انتخابات، از اینکه در افکار عمومی به جای اصلاح طلب به عنوان "فتنه گر" شناخته می شوند، ابراز گلایه کرده و ابراز داشته است:

"حاکمیت امروز به جریان اصلاح طلب برچسب فتنه گر زده است ... می‌گویند اگر می‌خواهید در انتخابات شرکت کنید باید از فتنه ابراز بیزاری بجویید. ابراز بیزاری یعنی چه؟ یعنی از آقایان مهندس موسوی و حجت الاسلام کروبی تبری بجوئیم؟ ما خودمان آقای موسوی را به عنوان کاندیدا معرفی کردیم، و او مدعی است رایش را خورده‌اند و هنوز تکلیف این مساله روشن نشده است ... کدام عقل سیاسی به ما اجازه این کار را می‌دهد؟ دین هم به ما چنین اجازه‌ای نمی‌دهد(!) بالاخره آقای موسوی که تنها نیامد. من گفتم، شما گفتید، دیگران گفتند و خودش هم احساس وظیفه کرد و آمد، همین طور جناب آقای کروبی. آن وقت بگوئیم ما به ایشان ربطی نداریم. در این صورت چه فرقی با آن‌ها داریم"

وی ادامه داده است: "ما بیاییم بگوییم آقای کروبی و موسوی هیچی؟ اینان همراهان و دوستان ما هستند ... می‌گویند از آقای خاتمی اعلام برائت کنید. تازه ول کن هم نیستند. از این سه تا که ابراز برائت کردید می‌گویند از دیگران هم ابراز برائت کنید، از آن‌ها که زندانی هستند هم ابراز برائت کنید وآخرش هم می‌گویند از خودتان و از گذشته‌تان هم اعلام بیزاری کنید. یعنی باید از همه این‌ها ابراز برائت کنید تا شما را قبول کنند. مرده شوی این قبول کردن را ببرد. می‌خواهند همه چیز را از شما بگیرند تا بتوانید در انتخابات شرکت کنید؟ چه انتخاباتی؟ شما در این صورت چه خاصیّتی برای مردم دارید که بخواهید در انتخابات شرکت کنید. من با این تفکر که با هر قیمتی باید در انتخابات شرکت کرد مخالفم."

این اظهارات خوئینی ها که لحن توام با عصبانیت وی نیز به خوبی در آن آشکار است و استفاده وی از تعابیری ماننده "مرده شو" حاکی از بهم ریختن تعادل روانی وی هنگام صحبت کردن است، نشان می دهد او نه تنها از عملکرد خفت بار و ننگین خود و همفکرانش طی سالهای گذشته پشیمان نیست بلکه با لحنی طلبکارانه می خواهد اقدامات سیاه طیف خود را با فرار به جلو به فراموشی بسپارد؛ دروغ بزرگ تقلب در انتخابات که همچنان بعد از سه سال از آن، یک سند هم جهت اثبات آن ارائه نشده است، فراخوان های متعدد برای ایجاد آشوب در کشور، همراهی با دشمنان قسم خورده انقلاب برای ضربه زدن به نظام و کشته و زخمی شدن ده ها نفر از مردم بیگناه، تنها بخشی از اقدامات خائنانه موسوی خوئینی ها و همفکرانش است که وی باید سرانجام روزی نسبت به همه آنها پاسخگو باشد.

اما جالب آنجاست که وی در بخش دیگری از سخنانش با پرده پوشی نسبت به همه اقدامات خود طی این سالها، مخاطب را همچون خود تصور کرده و می گوید: "اصلاح طلبان معلوم است چه می‌خواهند بگویند، آن‌ها می‌گویند ما جمهوری اسلامی می‌خواهیم. ولی چیزی که در حال اتفاق افتادن است هم جمهوریت و هم اسلامیت را دارد از بین می‌برد و ما دنبال اصلاح همین قضیه هستیم."

و البته وی توضیح نمی دهد اگر سالهای سیاه حاکمیت دوم خردادی ها که در سال 84 توسط مردم بساط آن برچیده شد، همچنان ادامه داشت آیا نامی از اسلام و دین باقی مانده بود یا دوستان وی با اتمام پروژه های سکولاریزاسیون جامعه حتی به پسوند "اسلامی" نظام نیز رحم نمی کردند؟

همچنین آنجا که موسوی خوئینی ها از "جمهوریت" و حق رای مردم سخن می گوید، بیش از همه لبخند را بر لبان مخاطب بنشاند، چرا که آنارشیسم سیاسی فتنه گران بعد از انتخابات 88 که با نپذیرفتن دموکراسی و انتخاب اکثریت، خود را در کف خیابان نشان داد هنوز در افکار عمومی باقی مانده است و این مساله بخوبی نشان می دهد آیا "اصلاح طلبان سابق و فتنه گران امروز"، اساسا می توانند مدعی حق مردم باشند یا دموکراسی را به شرط چاقو می پذیرند؟ اگر مانند دوم خرداد 76 و 18 خرداد 80 مردم به آنها رای بدهند دموکراسی بهترین است و رای مردم یک حماسه خواهد بود و اگر مانند سوم تیر 84 و 22 خرداد 88 فردی غیر از آنها مورد اقبال مردم قرار بگیرد، باید به جای پذیرش رای اکثریت به کف خیابان آمد و با رفتارهای بچه گانه و خیانت آمیز، آرای یک ملت را به سخره گرفت.

خوئینی ها که به سبب اقدامات مرموز و پشت پرده خود به مرد خاکستری فتنه گران مشهور است، در ادامه در اظهاراتی کلی و شعاری، بر سر موضوع اصلي سخنان خود رفته و از آنچه او انتخابات آزاد مي خواند، سخن گفته است:

"این را هم بنده مکرر گفته‌ام و هم سایر بزرگان، که راه حل مشکل مدیریّت کشور بازگشت به انتخابات آزاد است. اگر مسوولان از همین امروز تصمیم بگیرند که انتخابات پیش رو را آزاد برگزار کنند و صمیمانه هم این کار را بکنند، خیلی از مشکلات از همین امروز مرتفع می‌شود و نیمی از فشارهای بین المللی هم برداشته می‌شود. چون آن‌ها هم به محض اینکه احساس کنند چنین اتفاقی می‌افتد، می‌فهمند که دیگر با یک ملت روبرو هستند. الان آن‌ها به گمان این هستند که فقط با دولت طرف هستند و نه با مردم ایران ... اما بعید می‌دانم که حکومت تن به یک انتخابات آزاد بدهد. انتخابات آزاد یعنی اینکه آقای مهندس موسوی هم بتواند کاندیدا شود ... حتی لازم نیست برای انتخابات از حصر هم بیرون آورده شود، فقط از داخل حصر منزلش اعلام کاندیداتوری کند. اگر رای آورد از خانه‌اش برود ساختمان ریاست جمهوری و اگر رای نیاورد همانجا بماند."

خوئيني‌ها در حالي به بهانه كليد واژه انتخابات آزاد، سخن از امكان كانديداتوري موسوي به ميان آورده است كه نمايندگان مجلس و مردم خشمگين از واقعه ننگين عاشوراي 88 در روز 9 دي از لزوم اعدام سران فتنه سخن گفته و خواستار اعدام عوامل آشوب و بي آبرويي بين المللي نظامي اسلامي شده بودند. فرار به جلو كه از شگردهاي هميشگي مرد خاكستري جريان فتنه است، در حالي در موضوع انتخابات آزاد از سوي خوئيني ها مطرح مي شود كه بسياري حتي در امكان ورود عناصر دست چندم اين جريان به انتخابات به دليل پرونده سياه مجمع روحانيون، و جريان فته، نيز ابراز ترديد كرده اند.

هم چنین گستاخی خوئینی ها در بیان اینکه در فضای بین المللی احساس نمی کنند با ملت ایران روبرو هستند و تصور غرب بر این است فقط با دولت ایران روبروست، جز "خیانت" و ارسال سیگنال های معنادار به رسانه های دشمن معنای دیگری ندارد؛ چرا که این روزها دیگر بر همگان روشن شده است که دولت خاتمی با تمام تلاش خود در عرصه تنش زدایی در سیاست خارجی، چه حجم عظیمی از عقب ماندگی در این عرصه را نصیب کشور کرد. نگارش نامه ذلت بار 2003 و عقب نشینی در پرونده هسته ای که نمادهایی از سیاست خارجی آن دوران محسوب می شوند این روزها تبدیل به گسترش نفوذ نرم و سخت جمهوری اسلامی در منطقه شده است، جریان های مقاومت با کمک ایران می توانند چهارمین ارتش دنیا را تحقیر کنند و پیشرفت خیره کننده پرونده هسته ای کشور و غنی سازی 20% در طول هفت سال؛ نشان می دهد آیا غربی ها نیز مانند خوئینی ها تصور می کنند تنها با دولت ایران روبرو هستند یا این پیشرفتها جز در سایه ی همراهی تاریخی ملت در این سالها بدست نمی آمد؟

 البته خوئینی ها در بخش دیگری از سخنانش نیز نکته جالبی مطرح کرده است. وی با اطلاع از میزان گناه خود و همفکرانش در حق مردم و نظام، می گوید:

 "می‌گویند که ما همین که شما را زنده گذاشته‌ایم، لطف کرده‌ایم و ما را به عنوان یک دشمن خطرناک می‌دانند و فکر می‌کنم که اگر روزی بر سر دوراهی سازش با آمریکا یا اصلاح طلبان قرار بگیرند، آمریکا را بر ما ترجیح می‌دهند."

این سخنان نیز در حالی مطرح می شود که جدای از رافت نظام در حق خائنان داخلی و فتنه گران؛ تفاوت ماهوی میان آنها و امریکا وجود ندارد چرا که امام (ره) به ملت آموخت اسلام امریکایی از خود امریکا خطرناک تر و بدتر است لذا هیچ گاه نظام اسلامی با این دو به سازش نخواهد رسید.

در مجموع به نظر می رسد جریان اصلاحات که بعد از عملکرد ضد ملی و ضد دینی خود در سال ۸۸ عملا به انزوا کشیده شد و حتی در انتخابات مجلس نهم نیز نتوانست در عرصه سیاسی کشور عرضه اندام کند این روز‌ها بیش از همیشه به تکاپو افتاده تا با مطرح کردن برخی اظهارات، به بن بست فعلی خود پایان دهد.

 در این زمینه برخی از اصلاح طلبان با شور و شوق خاصی از لزوم شرکت حتی حداقلی در انتخابات سخن می گویند و در برخی مانند خوئینی ها که در میان خود فتنه گران نیز رادیکال تر هستند، با فرار به جلو از انتخابات آزاد و شرکت نکردن در انتخابات حرف می زنند! بازی دو سر باختی که برای مردم اهمیتی ندارد چرا که اگر حضور فتنه گران در انتخابات و مشارکت ملت اثر داشت در انتخابات مجلس نهم آمار مشارکت در تهران و کل کشور با رشد معناداری مواجه نبود.

گفتنی است موسوی خوئینی ها در کارنامه سیاه خود طی سالهای اخیر، علاوه بر فتنه 88 در آشوب های خیابانی سال 78 کوی دانشگاه نیز نقش مهمی داشت و مشخص نیست علت برخی تسامحات قضایی با این عنصر معلوم الحال چيست؟