به گزارش پایگاه 598، حادثه ی دلخراش تصادف اتوبوس حامل دانش آموزان بروجنی به مقصد مناطق
عملیاتی جنوب کشور که در قالب اردوهای "راهیان نور" انجام می شد بهانه ای
شد تا بحث پیرامون این اردو ها دوباره جان بگیرد و موافقان و مخالفان حرف
های خودرا بزنند.
اشکال اصلی که به این جنس سفرها می شد اجباری بودن آن
بود که دبیر قرارگاه ستاد راهیان نور با بیان اینکه اردوی راهیان نور
کاملا داوطلبانه است و اجباری در کار نیست تقریبا به این بحث خاتمه داد.
برخی نیز اشکال کار را در حوادث و تصادفات رخ داده می دانستند البته دراینجا یک
نکته ی قابل تذکر وجود دارد و آن اینکه علت حادثه اساسا هیچ ربطی به این
طرح ندارد بلکه آمار تصادفات جاده ای به کلی در کشور ما بالاست که مسئولین
تا کنون اقداماتی برای حل این مشکل انجام داده اند پس نمی توان حوادث را
مربوط به اصل اردو دانست و از این جهت اشکالی وارد نیست.
اما مسئله ی قابل تامل این است که با وجود تاثیر بالای این اردو ها در زنده نگاه داشتن ارزش های دفاع مقدس و تاکیدات مقام معظم رهبری بر
اجرای طرح اردوهای راهیان نور و این سخن ایشان که فرموده اند : " من از
اين حركت راهيان نور - كه چند سال است بحمداللَّه روزبهروز هم در كشور
توسعه پيدا كرده - بسيار خرسندم و اين حركت را حركت بسيار بابركتى ميدانم
" و همچنین با توجه به بعد معنوی و تاثیرات مثبت اخلاقی و تاثیر در آشنایی قشر
جوان با گنجینه ی دفاع مقدس در راهیان نور چرا هنوز عده ای تلاش دارند با
بزرگنمایی حوادث این اردو و القای نگرش منفی در جامعه به شکل غیر مستقیم
مانع اجرای این طرح باشکوه شوند؟
برای نمونه می توان به تیتر معنا دار دوم
آذر روزنامه مغرب در صفحه ی اول خود اشاره کرد : " بازهم راهیان نور بازهم
تصادف"! پیش تر نیز یک ساخت خبری نوشته بود : " اتوبوس راهیان نور
باز هم قربانی گرفت" این تیتر بسیار شبیه به تیتر سایت خبری رادیو فردا
بود که : " راهیان نور بازهم کشته گرفت" !!
این سیاه نمایی ها در خصوص راهیان نور در حالی است که چندی پیش نیز هفته نامه «الف-ج»
وابسته به جريان فتنه در شماره اين هفته نامه خود با تيتر «اعزام هاي
اجباري دانش آموزان را متوقف كنيد» همصدا با بي بي سي و ديگر رسانه هاي
ضدانقلاب و با عقده گشايي تمام به اين موضوع پرداخته است.
اين هفته نامه در ابتداي اين گزارش با
مظلوم نمايي تمام، اعزام هاي دانش آموزان به مناطق راهيان نور را اجباري و
تنها به خاطر كسب 10 نمره عملي دروس آمادگي دفاعي دانسته است و مي نويسد:
بچه هايي كه اكثر آنها به اجبار و تنها به خاطر كسب 10 نمره عملي واحد درسي
آمادگي دفاعي بايد از شهر و زادگاه خود در بروجن و خوزستان مي رفتند؛ نيم
روزي حركت كردند و شب هنگام رسيدند... و بچه هاي مردم دور از خانه و در
تاريكي شب به كام مرگ رفتند و قطعه قطعه شدند.
«الف-ج» در جايي ديگر از اين گزارش
خروجي اردوهاي راهيان نور را در دو واژه «مرگ» و «اجبار» توصيف مي كند و با
زير سؤال بردن بعد محتوايي و معنوي اين اردوها، مي نويسد: اما نمي خواهيم
از «اردو»ها بگويم. بطور مشخص تاكيد بر دو واژه است، يكي «مرگ» و ديگري
«اجبار».