شعر/ از ژاله صانع به زمان زلزله برخاست

از خون بسیجی به جهان ولوله برخاست / از ژاله صانع به زمان زلزله برخاست
اینگونه که ما بذل دل و جان بنمودیم / امید ظهور آید و بس بارقه برخاست
ما حافظ قرآن چو به میدان بفرستیم / از سوی خدا جانب مان فاتحه برخاست
صد لشکری از خیل جوانان وطن هست / قربانی رهبر به خدا هلهله برخاست
من شیعه تر از صانع سنی نشناسم / اکنون به جهان متحد کامله برخاست
از ژاله صانع چو بسی لاله رمیدست / صد صانع عاشق به وطن آنیه برخاست
از برکت خون همه یاران خمینی / فریاد انا القائم ما قائمه برخاست
ما مست می ماه خراسانی خویشیم / در یاری رهبر به وطن سلسله برخاست
گر اذن به میدان بدهد رهبر عشاق / آن دم به جهان یک سپه قادره برخاست
از مرگ و شهادت نهراسیم و بخندیم / زینروست به آن کرببلا آینه برخاست
از ژاله صانع که گل باغ ولا بود / صد لاله عاشق زده سر، شایعه برخاست
کرمانشه غیرت شده پیشانی ایمان / از پاوه کنون زمزمه فاخره برخاست
من بوسه زنم دست همان قادر والد / از نان حلال پدرش صانعه برخاست
بس لعن خدا بر دل تاریک یزیدی / کز قلب مریضش به جهان مفسده برخاست
از فتنه گر اکبر ایران بچکد خون / از خدعه او فتنه و بس غائله برخاست
گر قوه عدلیه بماند چو گذشته / از ملت ما غیرت یک صاعقه برخاست