تغيير معادلات راهبردي در خاورميانه با موشك‌هاي مقاومت

به گزارش 598 به نقل از رجانيوز، ابعاد و گستره حملات و دسترسي به عمق اهداف در اسرائيل از سوي مقاومت فلسطين به حدي بوده است كه اسرائيل را وادار به فرستادن برخي كشورهاي نزديك به خود در وسط اين معركه كرده است تا از يك سو با رايزني براي آتش بس و پايان حملات مقاومت به سرزمين‌هاي اشغالي،‌از زير بار شكست تبليغاتي بزرگ اين روزها شانه خالي كند و از سوي ديگر زماني هرچند اندك را براي تدارك يك حمله نظامي زميني به قطاع غزه خريداري كند.

 

بر همين مبنا انتشار خبر سفر نخست وزير تركيه و امير قطر به قاهره در روزهاي گذشته و برخي سخنان معنادار نبيل العربي دبيركل اتحاديه عرب را بايد در همين چارچوب تحليل كرد.

 

در شرايطي كه ساعاتي پس از اصابت اولين موشك‌هاي مقاومت به تل‌آويو، برخي رسانه‌هاي نزديك به جريان سازش از جمله العربيه از درخواست رژيم صهيونيستي از اروپا و مصر براي عملي كردن آتش بس فوري در اين منطقه خبر دادند، حضور روزهاي بعد مقامات نزديك به غرب در مصر همچون مقامات تركيه و قطر و مواضع اتخاذ شده از سوي اين مقامات، اين فرضيه را تقويت كرد كه اسرائيل همچون جنگ 33 روزه به دنبال فعال كردن متحدان نانوشته خود در خاورميانه براي پايان دادن به اين درگيري و البته ذبح جريان مقاومت در اين ميان است.

 

اين فرضيه آنزمان تقويت شد كه همزمان با انتشار اخبار و مواضعي از سوي اين مقامات مبني بر لزوم برقراري آتش بس تا 48 ساعت آينده ميان گروه‌هاي مقاومت و ارتش اسرائيل، مقامات اسرائيل از تجهيز و فراخوان نيروهاي ذخيره و تدارك گسترده براي حمله زميني به نوار غزه در ساعت‌هاي آينده خبر دادند.

 

هر چند اين تصميم با واكنش رئيس جمهور مصر و مقامات دولت انگليس روبرو شده است ولي به نظر مي‌رسد تله‌اي جديد براي جريان مقاومت باشد تا با استفاده از ظرفيت كشورهايي همچون قطر و تركيه و رايزني با مصر، اين گروه‌ها را وادار به پذيرش آتش بس كرده و همزمان زمينه تجاوز زميني ارتش اسرائيل به نوار غزه را فراهم كنند تا در طي چند روز عمليات، اين ارتش موفق به جبران مافات شود.

 

هرچند كه به دليل دستيابي جريان مقاومت فلسطين به برخي سلاح‌هاي راهبردي، عملي شدن اين فرضيه بسيار دور از ذهن به نظر مي‌رسد ولي نقش آفريني اتحاديه عرب، دولت قطر و نخست وزير تركيه كه در ماجراي سوريه رفتار كاملا متفاوتي را از خود نشان داده‌اند نسبت به موضوع غزه به عنوان مهمترين موضوع مسلمانان و اعراب بسيار حائز اهميت است. رفتار دوگانه‌اي كه البته با واكنش ويژه و حيرت برانگيز مقاومت به اين موضوع، باز هم تفاوت‌هاي راهبردي دو شيوه سازش و مقاومت در منطقه خاورميانه و مزيت‌هاي نسبي رويكرد سازش را آشكار كرده است.