به گزارش فارس، مدیرکل آژانس بینالمللی انرژی اتمی گزارش جدید 13 صفحهای خود درباره برنامه هستهای ایران را بین اعضای شورای حکام آژانس توزیع کرد.
بخش چهارم این گزارش به شرح ذیل است:
***
40. ضمیمه گزارش نوامبر 2011 مدیر کل آژانس (GOV/2011/65) تحلیل دقیقی از اطلاعات در دسترس آژانس ارائه داد که نشان می داد ایران فعالیت هایی را در ارتباط با تولید یک وسیله منفجره هسته ای به انجام رسانده است. این اطلاعات که منابع مستقل گسترده ای دارد که از جمله این منابع می توان به تعدادی از اعضای آژانس، تلاش های خود آژانس و همچنین اطلاعات ارائه شده توسط خود ایران اشاره کرد، در کل توسط آژانس، موثق ارزیابی شده است. این اطلاعات نشان می دهد که پیش از پایان سال 2003، فعالیت ها تحت برنامه ای منظم صورت گرفته است؛ و اینکه برخی از این فعالیت ها بعد از سال 2003 نیز ادامه یافته است و همچنین برخی نیز هنوز ممکن است در جریان باشد. از نوامبر سال 2011 تا کنون، آژانس اطلاعات بیشتری بدست آورده که تحلیل ارائه شده در ضمیمه ذکر شده گزارش مدیر کل را بیشتر تقویت می کند.
42. در قطعنامه 1929 که در سال 2010 تصویب شد، شورای امنیت سازمان ملل بر تعهدات ایران برای برداشتن گام های درخواست شده توسط شورای حکام در قطعنامه های این شورا به شماره های GOV/2006/14 و GOV/2009/82 و همچنین بر همکاری کامل این کشور با آژانس در خصوص تمام مسائل برجسته تأکید کرد، به ویژه بر همکاری درخصوص مسائلی که نگرانی هایی را درباره ابعاد احتمالی نظامی برنامه هسته ای ایران مطرح می کند و از جمله این همکاری ها به فراهم کردن دسترسی بدون تأخیر به تمام سایت ها، تجهیزهات و افراد و اسناد درخواست شده توسط آژانس می توان اشاره کرد. شورای حکام آژانس در قطعنامه خود به شماره GOV/2011/69 در میان موضوعات دیگر، نگرانی عمیق و رو به افزایش خود درباره مسائل حل نشده مرتبط با برنامه هسته ای ایران را نیز مطرح کرد که از جمله این نگرانی ها می توان به ضرورت شفاف سازی در خصوص حذف هرگونه ابعاد احتمالی نظامی این برنامه هسته ای اشاره کرد. همانطور که در بالا نیز اشاره شد، شورای حکام آژانس در قطعنامه خود به شماره GOV/2012/50 تصمیم گرفت که در میان مسائل دیگر، همکاری ایران با درخواست های آژانس با هدف حل تمامی مسائل مهم، ضروری و مبرم است تا به این ترتیب اعتماد بین المللی به ماهیت صرفا صلح آمیز برنامه هسته ایران مجددا ایجاد شود.
42. همانطور که در بخش B در بالا اشاره شد، از ماه نوامبر سال 2011، آژانس از طریق چندین دور گفت و گوهای رسمی و تماس های غیررسمی متعدد با ایران، تلاش بسیاری را صورت داده است تا به راه حلی برای تمامی مسائل مهم در ارتباط با برنامه هسته ای این کشور، به ویژه در ارتباط با ابعاد احتمالی نظامی دست یابد اما این تلاش ها هیچ نتیجه محسوسی نداشته است. آژانس به طور خاص:
• به دنبال توافق با ایران در خصوص رویکردی ساختارمند در قبال شفاف سازی تمام مسائل باقی مانده ( که در پاراگراف 4 بالا به آن اشاره شد)، با تمرکز بر مسائل مطرح شده در ضمیمه GOV/2011/65 بوده است. این توافق هنوز حاصل نشده است؛
• درخواست کرده که ایران یک اظهارنامه اولیه در ارتباط با مسائل ذکر شده در بخش C از ضمیمه GOV/2011/65 در اختیار آژانس قرار دهد. بیانیه ایران که پیرو این درخواست ارائه شد، تمام نگرانی های آژانس در ارتباط با این مسائل را به ویژه در زمینه هایی که ایران اساس آنها را اتهاماتی بی اساس می خواند، رد کرد؛
• به عنوان بخشی از این رویکرد سازمان یافته، 13 موضوع را در هماهنگی و انطباق کامل با موضوعات مشخص شده در ضمیمه گزارش GOV/2011/65 مطرح کرده است که باید به آنها پرداخته شود؛
• ماهیت نگرانی های آژانس را به صورت شفاف و همچنین اطلاعات موجود درباره پارچین و کارشناسان خارجی را در اختیار ایران قرار داده است و همچنین سوالات اولیه ای را نیز در این رابطه مطرح کرده که ایران هنوز به آنها پاسخ نداده است؛ و
• در مناسبت های چندی، از ژانویه 2012 به بعد، درخواست دسترسی به سایت پارچین را مطرح کرده است. در تناقض با قطعنامه شماره GOV/2012/50 شورای حکام، ایران هنوز دسترسی به این سایت را برای آژانس فراهم نکرده است.
43. پارچین: همانطور که در ضمیمه گزارش ماه نوامبر 2011 مدیرکل آژانس نیز مطرح شد، اطلاعات فراهم شده برای آژانس از طریق اعضا نشان می دهد که ایران یک مخزن مهار مواد منفجره بزرگ ساخته که در آن آزمایشات هیدرودینامیک انجام می دهد؛ چنین آزمایشاتی قویا نشان دهنده تولید احتمالی تسلیحات هسته ای است. این اطلاعات همچنین نشان می دهد که مخزن مهار، در سال 2000 در سایت پارچین نصب شده است. همانطور که پیشتر گزارش شد. محل مخزن مهار سایت پارچین تا ماه مارس سال 2011 مشخص نشده بود و آژانس، ایران را از این مکان در ماه ژانویه سال 2012 مطلع کرد. ایران اعلام کرده که «اتهام فعالیت های هسته ای در سایت پارچین بی اساس است».
44. همانطور که قبلا گزارش شد، تصاویر ماهواره ای در اختیار آژانس در مدت زمان فوریه 2005 تا ژانویه 2012 واقعا هیچ فعالتی را در داخل یا نزدیکی ساختمان محل مخزن مهار، نشان نمی دهد. اگرچه تصاویر ماهواره ای تهیه شده از درخواست نخست آژانس برای دسترسی به این مکان، فعالیت های بیشتر و تغییرات حاصل از آن در این مکان اتفاق افتاده است. از جمله مهمترین تغییرات مشاهده شده توسط آژانس در این مکان از فوریه 2012 تا کنون می توان به این موارد اشاره کرد:
• فعالیت های مکرر و وجود تجهیزات، کامیون ها و پرسنل؛
• جریان مقادیر زیادی مایل از داخل ساختمان مهار در طول مدت زمانی طولانی؛
• حذف لوله های خارجی از ساختمان مخزن مهار؛
• تخریب و حذف 5 ساختمان یا سازه دیگر و همچنین حصار اطراف سایت؛
• ترکیب بندی مجدد زیرساخت آب رسانی؛
• پنهان کردن ساختمان مخزن مهار و یک ساختمان دیگر؛ و
• پاکسازی اولیه و حذف مقادیر قابل توجهی از خاک در این مکان و محل های اطراف، در حدود بیش از 25 هکتار به دنبال خاک برداری بیشتر تا عمقی زیادتر در این محل و در نهایت نیز جایگزینی خاکی جدید در محل.
45. با توجه به فعالیت های گسترده ای که در این محل ذکر شده در سایت پارچین توسط ایران صورت گرفته و ادامه نیز خواهد داشت، هنگامی که آژانس به این مکان دسترسی پیدا کند، توانایی اش برای انجام راستی آزمایی موثر به شدت تضعیف شده است. در حالی که آژانس به ارزیابی خود از ضرورت دسترسی به این مکان بدون تأخیر بیشتر ادامه می دهد، ضرورت دارد تا ایران نیز بدون هرگونه تأخیر بیشتر، به سوالات دقیق آژانس در ارتباط با سایت پارچین و کارشناسان خارجی، همانطور که آژانس در ماه فوریه 2012 خواسته بود، پاسخ های حقیقی ارائه دهد.
ادامه دارد...