گزارشگرانی که روی اعصاب فوتبالدوستان رژه می روند

جام ورزشی؛ قبل از هر چیز باید از مسئولان ورزشی سیما تشکر کرد به خاطر سیل فوتبال های متنوع که این روزها از تلویزیون پخش می شود. ولی مشکل کار اینجاست که گزارشگران تلویزیون نتوانسته اند به رشد تعداد فوتبال های این رسانه پرمخاطب برسند.

«قطعا از این لحظه به بعد بازی با وسواس بیشتری از ناحیه ابرو برای رونالدو دنبال خواهد شد!» این جمله، شاهکار حسین اسماعیلی، گزارشگر بازی لوانته و رئال مادرید بود بعد از آنکه ابروی کریس رونالدو شکافته شد و او با ابروی بخیه خورده، بازی را ادامه داد. البته شاهکارهای این گزارشگر که یکشنبه شب، بازی را برای شبکه ورزش گزارش می کرد، در همین یک جمله خلاصه نشد.

* «قطعا با توجه به خستگی بازیکنان، در نیمه دوم کیفیت بازی دچار کاهش خواهد شد!»

* مقابل دروازه لوانته، توپ به سرخیو راموس رسید. کمک داور با تاخیر پرچم زد و آفساید گرفت. اسماعیلی: «آفساید واضح تر از این نمی شد ولی کمک داور با تاخیر پرچم زد.» تصویر آهسته نشان داد که لحظه‌ای که توپ به راموس رسیده، او در آفساید نبوده. با این حال آقای گزارشگر ترجیح داد دیگری حرفی در این باره نزند.

* کریس رونالدو نیمه اول یک بار با دست توپ را کنترل کرد و به سمت دروازه حریف شوت زد. داور به او کارت زرد داد. واضح بود که این کارت به خاطر خطای هند بوده. اسماعیلی ابتدا گیر داد چرا داور با تاخیر سوت زد. بعد هم گفت ظاهرا داور به موقع سوت زده و رونالدو بی توجه به سوت داور، به توپ ضربه زده و به همین خاطر کارت گرفته. دست آخر هم نتیجه گرفت که رونالدو هیچ اعتراضی به کارت قرمز نکرد چون سوت را شنیده بود!

* اسماعیلی اصرار داشت به بیننده القا کند که نبوده کریم بن زما در زمین و حتی روی نیمکت، به خاطر اختلاف او با مورینیو، سرمربی تیم رئال است. او هیچ اشاره‌ای نکرد به اینکه بن زما این روزها مصدوم است و حتی گفته می شود ممکن است بازی تیم ملی فرانسه مقابل ایتالیا را هم از دست دهد.

* تاکید گزارشگران تلویزیونی بر تلفظ متفاوت اسامی بازیکنان خارجی خسته کننده شده. حسین اسماعیلی برخلاف بیشتر گزارشگران و روزنامه نگاران ایرانی، اصرار داشت بن زما را "بین زما" و اوزیل را "اوزل" تلفظ کند. او مهاجم جوان مادرید (کایخون) را هم یک نیمه کالاخون و یک نیمه کایاخون صدا زد.

* پیمان یوسفی از گزارشگران خوب سیما است که بیش از هر گزارشگر دیگری از جملات قلمبه سلمبه استفاده می کند. اما شاید حتی او هم به ذهنش نرسد که مثل اسماعیلی از قیدهای قرن هفتم هشتمی استفاده کند: «ای بسا بازیکن لوانته بازیکن خودی را باز می کرد.» منظورش این بود که احتمال داشت بازیکن لوانته گل به خودی بزند.

* «با این گل رونالدو 12 گله می شود در حالی که مسی با دو گلی که زده 15 گله می شود و فاصله آنها همچنان 3 گل می ماند!» آقای اسماعیلی! فاصله آنها قبلا دو گل بوده و حالا سه گل شده. "همچنان" یعنی چی؟ ماجرا در حد جمع و تفریق اول دبستان است.

* «چیزی نزدیک به 25 دقیقه به پایان بازی مانده و این زمان قابلی است.» زمان قابل کجای دستور زبان فارسی آمده؟

* گل لوانته مشکوک به آفساید بود. تلویزیون اسپانیا چند بار تصویر آهسته را نشان داد و ماجرا شک برانگیزتر شد اما حسین اسماعیلی بی توجه به این تصاویر داشت از وضعیت اتلتیکو مادرید حرف می زد! در اولین دقیقه نیمه دوم هم بازیکن لوانته شوتی دقیق زد که کاسیاس به سختی توپ را به کرنر انداخت. آقای اسماعیلی این بار هم بی توجه به چنین صحنه‌ای، مشغول تشکر از هومن افاضلی، مفسر بازی بود.

* نیمه اول باران بازی را از کیفیت انداخته بود. نیمه دوم باران بند آمد. اسماعیلی: «در این لحظات دیگر شاهد حجم کمتری از آب در سطوح مختلف زمین بازی هستیم.» منظورش از سطوح مختلف، لایه های زمین نبود، می خواست بگوید در نقاط مختلف زمین بازی، آب کمتری جمع شده.

* «هر چقدر زمین زه کشی شده باشد هم نمی تواند حجم زیادی از باران را در فاصله بسیار کم آماده بهره برداری کند.» این جمله بدون شرح بود!