کد خبر: ۹۲۲۷۶
زمان انتشار: ۱۰:۵۵     ۲۱ آبان ۱۳۹۱
بازیگر فیلم "کرخه تا راین" گفت : بازیگر مانند یک موم در دست کارگردان است لذا در یک فیلمی حاجی می شود و در فیلمی دیگر دزد می شود. بازیگر جزئی از ابزار کارگردان است ولی آن فیلم ساز و تهیه کننده و آن سیاست گذاران در نحوه خروجی سینما مسئول هستند که می توانند بر اساس آموزهای دینی سیاست گذاری کنند و بودجه و هزینه بگذارند.
نقی زاده گفت: اگر قصد نزدیک شدن به آرمانها و هدفهای مقدسمان را داریم؛ باید سیاست گذاری های لازم از بالا اعمال شود. مثلا وقتی که می گویند برای عید یک برنامه کمدی بسازید کارگردان که نمی تواند یک فیلم درام بسازد چون بودجه به او نمی دهند و درباره موضوعات دینی و فرهنگی نیز کار بر همین روال است.

به گزارش سرویس رسانه و سینمای بی باک ، لزوم فرهنگسازی‌ برای رسیدن به الگوهایی ملموس و منبعث از آموزه‌های اسلامی- ایرانی در وادی هنر قابل کتمان نیست  در این میان سینما باتوجه به فراگیری و تأثیرگذاری‌ اش نقش و سهمی مهم در این رابطه دارد. حال باید به این سئوال صادقانه و بی باکانه پاسخ داد که واقعا سینمای ایران در ارائه الگوهای مطلوب سبک زندگی اسلامی- ایرانی تا چه حد توفیق داشته است؟ چند درصد از فیلم های ایرانی که با بودجه های سنگین بیت المال ساخته می شوند؛ توانسته اند رسالت اصلی خود را در این راستا انجام دهند؟ و در مقابل چه تعداد از آثار سینماگران کشور در صدد ترویج سبک زندگی غربی می باشد؟ سیاست گذاران و مدیران سینمایی و عوامل فیلم در کنار بازیگران سینما هر کدام تا میزان در این زمینه قصور و یا نقش داشته اند؟ فرش قرمز سینمای غرب را چه کسانی بر سرزمین مقدس ما گسترانده اند؟ و ... 

«اصغر نقی زاده» عکاس جنگ و بازیگر سینمای دفاع مقدس در گفتگو با خبرنگار " بی باک " جایگاه سبک زندگی ایرانی اسلامی را در سینمای ما در جایگاه متوسطی دانسته و افزود: این سینما برگرفته از همین مردم است لذا اینکه بگوئیم سینمای ما با آن مطلوب خود خیلی فاصله دارد نه اینطور نیست و البته از طرفی هم نمی توانیم بگوئیم به آن سینمای آرمانی که انتظار است؛ خیلی نزدیک شده ایم.

وی  اظهار داشت: اگر ما بگوئیم در آن حد ایده آل هستیم، قطعا اینگونه نیست و باید خیلی کار شود تا به آن حد برسیم.

نقی زاده در ادامه عنوان کرد: در سینما آن فرهنگ ایرانی و اسلامی خود را تا حدودی حفظ کرده ایم و اگرچه همه افراد مذهبی نیستند ولی اینطور هم نیست که بی دین و لائیک باشند.

بازیگر فیلم "کرخه تا راین" در مورد اینکه چه کسی در زمینه فرهنگی سینما بیشترین نقش را داشته و باید پاسخگو باشد؛ گفت : بازیگر مانند یک موم در دست کارگردان است لذا در یک فیلمی حاجی می شود و در فیلمی دیگر دزد می شود. بازیگر جزئی از ابزار کارگردان است ولی آن فیلم ساز و تهیه کننده و آن سیاست گذاران در محصول خروجی سینما مسئول هستند. آنها می توانند بر اساس آموزهای دینی سیاست گذاری کنند و بودجه و هزینه بگذارند که مثلا در مورد موضوعات معنوی برای جامعه فیلم بسازند یا برای ضدفرهنگ و تمدن کشورمان.

بازیگر فیلم " آژانس شیشه ای" افزود: اصل نقش و وظیفه در این زمینه به سیاست گذاری مسئولان و دست اندرکاران فرهنگی ما مربوط است و در مرحله های بعدی به کارگردان، تهیه کننده و بازیگر بستگی دارد.

نقی زاده گفت: اگر قصد نزدیک شدن به آرمانها و هدفهای مقدسمان را داریم؛ باید سیاست گذاری های لازم از بالا اعمال شود. مثلا وقتی که می گویند برای عید یک برنامه کمدی بسازید کارگردان که نمی تواند یک فیلم درام بسازد چون بودجه به او نمی دهند و درباره موضوعات دینی و فرهنگی نیز کار بر همین روال است.

وی همچنان در مورد وضعیت فرهنگی و اعتقادی اهالی سینما و تاثیر آن در سبک زندگی مردم  و الگو پذیری جوانان گفت: این قالب درست است که بازیگر باید بازی کند حالا این بازیگر چه اعتقادی دارد در خروجی فیلمها و تاثیرات آن نمود زیادی ندارد چون همانگونه که گفتم بازیگر مومی در دست کارگردان است.



اصغر نقی زاده بازیگر فیلم های دفاع مقدسی در کنار حاجی بخشی

گفتنی است؛  اصغر نقی زاده متولد سال ١٣۴١ درتهران است. وی دارای مدرک فوق ديپلم بازيگری بوده و درفيلم هايی نظیر «مردی ازجنس بلور»، «آژانس شيشه ای»، «ازكرخه تا راين»و وصل نيكان ايفای نقش نموده است.

 از جمله سوابق هنری وی می توان به ایفای نقش در فیلم هایی همچون «مهاجر»(ابراهیم حاتمی کیا، ١٣۶٨)، «چشم شیشه ای»(حسین قاسمی جامی، ١٣۶٩)، «وصل نیکان»(ابراهیم حاتمی کیا، ١٣٧٠)، «از کرخه تا راین»(ابراهیم حاتمی کیا، ١٣٧١)، «خاکستر سبز»(ابراهیم حاتمی کیا، ١٣٧٢)، «سرزمین خورشید»(احمدرضا درویش، ١٣٧۵)، «آژانس شیشه ای»(ابراهیم حاتمی کیا، ١٣٧۶)، «مردی از جنس بلور»(سعید سهیلی، ١٣٧٧)، «گاهی به آسمان نگاه کن»(کمال تبریزی، ١٣٨١)، «دستهای خالی»(ابوالقاسم طالبی، ١٣٨۵)، «به خاظر خواهرم»(حجت الله سیفی، ١٣٨۶)، «کلبه»(جواد افشار، ١٣٨٧)، «ده رقمی»(همایون اسعدیان، ١٣٨٧)، «جایی نزدیک زمین»(مهدی رحمانی، ١٣٨٨)، «گزارش یک جشن»(ابراهیم حاتمی کیا، ١٣٨٩) و «سلام بر فرشتگان»(فرزاد اژدری، ١٣٩٨) اشاره کرد.

نظرات بینندگان
نام:
ایمیل:
انتشاریافته:
در انتظار بررسی: ۰
* نظر:
جدیدترین اخبار پربازدید ها