مصیب نعیمی "مدیرمسئول روزنامه الوفاق"
واكنشها به این موضع صریح نیز در محافل مختلف قابل توجه است، زیرا هر یك از دو جبهه برداشت متفاوتی ارائه نموده و آن را در راستای اهداف خود مورد ارزیابی قرار دادهاند. در جبهه سلطهگران كه آمریكا و رژیم صهیونیستی و همپیمانان غربی آن قرار دارند، طبق روال همیشگی، موضع جمهوری اسلامی ایران ناخوشایند تلقی شده و سعی میشود با فرافكنی از بازتاب و تأثیر آن جلوگیری شود.
اما جبهه استقلالطلبان و آزادیخواهان كه شامل همه آسیبدیدگان از تجاوز استعمار كهن و استكبار نو قرار دارند، این استراتژی نجاتبخش را نه تنها در شعار بلكه در عمل سرمشق كار و ضامن موفقیت دانستهاند.
ملت مصر در این نبرد در صدد بازسازی هویت و تاریخ پُرافتخار خویش است و نگاه جوانان انقلابی فراتر از ارزانی نان و كاهش بیكاری است. جامعه مصر در درون خود از مؤسسات و شخصیتهای آزادیخواه و متفكر بسیاری برخوردار است كه آنها نیز با مردم همگام شده و خواستار دگرگونی و تغییر ماهوی نظام هستند. درخواست صریح بركناری رژیم و عناصر فاسد آن به روشنی این حقیقت را تداعی میكند.
ملت مصر از اینكه رژیم این كشور اولین سازشكار با متجاوزان صهیونیست و تأمینكننده بخش اعظم گاز اشغالگران قدس است، احساس ننگ میكنند و رژیم مصر را كه در جریان دو جنگ ویرانگر علیه لبنان و غزه در جبهه همسو با جنایتكاران صهیونیستی قرار گرفت، سزاوار مجازات میدانند.
به دنبال موقعیت از دست رفته
علاوهبر این، خواستار محاكمه عاملان سركوب ملت و هدر دهندگان فرصتهای ملی طی سی سال گذشته هستند. قطعاً رژیم صهیونیستی و آمریكا خود را اولین زیاندیدگان این تغییر میدانند و با هر وسیله نامشروع سعی میكنند با تغییر مهرهها ابتكار عمل را مجدداً در دست گیرند.
اما آگاهی مردم از حیلههای فریبكارانه دشمن، شانس آنها در بازسازی رژیم ازهم پاشیده فعلی را به حداقل میرساند. باید گفت كه زمان برای فریب ملتها با تطمیع و ارعاب به پایان رسیده است. این حق مشروع و طبیعی ملتها از جمله مردم مصر است كه موقعیت غصبشده خود را بازستانند و نقشی سازنده در جهان اسلام بهویژه در آزادی فلسطین ایفا كنند.
چشمانداز آینده كه از آگاهی و نبوغ مردم مصر حكایت دارد و نیز حمایت همهجانبه ملل آزادیخواه جهان از این حركت ظلمستیز، گویای این واقعیت است كه دوران سلطه بر سرنوشت ملتها در حال اُفول است و پروژه غرب در تجزیه جهان اسلام و تثبیت رژیم نامشروع صهیونیستی در سرزمین فلسطین به بنبست رسیده است. ناكامی نظامی آمریكا در عراق، افغانستان، لبنان و فلسطین و نیز شكست سیاسی در پروژه ایرانهراسی و در مقابل، بحرانهای فزاینده اقتصادی در غرب، گواه دیگری بر این مدعا است. «إنّهم یَرونه بعیداً و نَراه قریباً»