ویسی عزیز! زمان پرواز را اول خدا و سپس مردم تعیین می‌کنند، نه زدو‌بندها

به گزارش خبرگزاری فارس و به نقل از سایت مجید جلالی، مجید جلالی سرمربی پیشین فولاد خوزستان برای عبدالله ویسی سرمربی پیکان نامه ای نوشته که به شرح زیر است:

بنام خدا

در کنار تلویزیون بازی پرسپولیس و پیکان را تماشا می کردم. به همراه کتابی که آن را می خواندم.تقریبا هر وقت می خواهم به صورت تفریحی یک بازی را ببینم در حین تماشای بازی یا مشغول مطالعه و یا خوردن چیزی می شوم.این فرق می کند با زمانیکه یک بازی فوتبال را باید تحلیل کرد چون در آن صورت حق پلک زدن هم نداریم.

درست در زمانی که پیکان گل های پشت سر هم می خورد به جمله ای از آقای انیشتن رسیدم که گفته بود:سعی نکنید  موفق  شوید بلکه سعی کنید با ارزش شوید.

جمله قابل تعمقی است.یادم می آید در یکی از سخنرانی های آقای جوادی آملی در تفسیر قرآن ایشان موضوع مقام و منزلت را طرح کردند که بسیار عمیق تر است.

بازی تمام شد.نتیجه ای غیر متعارف به دست آمد. در فکر آقای ویسی بودم که چه لحظات سختی را می گذراند.ساعتی بعد مصاحبه او را دیدم.

می خواهم با ایشان قدری صحبت کنم.مانند صحبت برادر بزرگتر با برادر کوچکتر.برای دلگرم کردن او و برای اینکه بداند اینجا کسی هست که به او فکر می کند و به پایدار بودن او اهمیت می دهد.

عبدالله عزیز

در این فضای سخت، آلوده و خسته کننده فوتبال، کسی هست که به تو فکر می کند و می داند که تو یار فوتبال هستی نه بار آن.

هر چند اطراف ما پر شده از بار اما  یارها فراموش نمی شوند. تو کسی هستی که بار این فوتبال را بدوش می کشی. به همین دلیل تو یار فوتبال هستی.

می دانم بعضی وقت ها بارها آنقدر سنگین می شوند که مجالی برای نشان دادن یارها نمی ماند ولی به تو می گویم که هستی و دیده  می شوی. زحمت فوتبال بدوش تو و امثال توست، اگر مقامی یا پستی نداری مطمئن باش که منزلت داری.

در نظر داشته باش که مقام را می شود در زمانی کوتاه و با خیلی روش ها بدست آورد اما برای بدست آوردن منزلت باید سال ها رنج و زحمت بکشی، خاک بخوری، بسازی و بسوزی، سالم زندگی و کار کنی، ناملایمت را صبورانه تحمل کنی ولی وقتی صاحب منزلت شدی دیگر کسی نمی تواند تو را نادیده بگیرد.

عبدالله عزیز

در راهی که هستی ثابت قدم و پایدار باش.در کمال سلامت و صحت کار خود را پیش ببر و البته صبور باش.

برای رسیدن به هدف بلند پروازی نکن ولی بدون پرواز هم نباش.  سخت کار کن، متعهد باش و صادق، که هستی اما به موقع پرواز باش.زمان پرواز را باید اول خداوند و بعد مردم تعین کنند. نه سفارشات و لابی ها و زدوبندها.

سعی کن اول خدا و بعد مردم را متقاعد کنی در ‌آن صورت با ارزش  هستی و حالا آماده پرواز شو.

برایت آرزوی سربلندی دارم. در پایان شعری را که همیشه سرلوحه کارم قرار داده ام برایت می گویم.

کز آب خرد ماهی خرد برخیزد   نهنگ آن است که با دریا ستیزد

با احترام