پیدا و پنهان «میت رامنی» (+تصاویر)

میت رامنی، نامزد حزب جمهوری‌خواه در انتخابات سال 2012 آمریکا

مختصری از زندگی رامنی

میت رامنی، فرزند جرج دبیلیو رامنی (George W. Romney)، ‌فرماندار سابق میشیگان از سال 1963 تا 1969 و لنور رامنی (Lenore Romney) در شهر بلوم‌فیلد هیلز (Bloomfield Hills) ایالت میشیگان بزرگ شد.[1]

رامنی جوان در کنار پدر و مادرش

وی در سال 1966 و پس از اینکه یک سال را در دانشگاه استنفورد گذراند، به مدت سی ماه به عنوان مبلغ فرقه مورمون[2] مسیحیت در فرانسه به فعالیت پرداخت.

رامنی به عنوان یک مورمون به مانند مسیحیان انجیلی اعتقاد به برپایی دولت اسرائیل در سرزمین‌های فلسطین دارد

وی در سال 1969، با آن داویز (Ann Davies) ازدواج نموده و حاصل این وصلت پنج فرزند بود. وی در سال 1971 مدرک لیسانس خود را در زبان انگلیسی و از دانشگاه یانگ بیرگهام (Brigham Young University) دریافت نموده و در سال 1975 نیز کارشناسی ارشد مدیریت و نیز دکترای حقوق را از دانشگاه هاروارد دریافت نمود.[3]

زندگی تجاری رامنی

رامنی پس از فارغ‌التحصیلی وارد حوزه مشاوره مدیریتی شد و در سال 1977 در شرکت "بین و کمپانی" (Bain & Company) مشغول به کار گشت. وی بعدها به عنوان مدیر اجرایی ارشد شرکت نقش عمده‌ای در نجات آن از بحران مالی داشت. وی در سال 1984، صندوق سرمایه‌گذاری "بین کاپیتال" را تأسیس نمود که به سرعت سودآور شده و تبدیل به یکی از بزرگترین شرکت‌های آمریکا در نوع خود گردید. رسوایی‌های مرتبط با این شرکت هنوز هم یکی از بزرگترین مشکلات تیم انتخاباتی رامنی است. ثروت خالص رامنی در حدود 150 تا 200 میلیون دلار برآورد می‌شود.[4]

"هیچ شکی نیست که وی ثروت خود را از طریق نابودی شرکت‌های تجاری بدست آورد."

نیویورک‌پست (2011/19/2)

زندگی سیاسی رامنی

ورود به عرصه سیاست

میت رامنی به عنوان پسر جرج رامنی، فرمانده میشیگان و نامزد پست ریاست جمهوری در حزب جمهوری‌خواه (که در سال 168 از ریچارد نیکسون شکست خورد)، در سال 2002 به عنوان رئیس کمیته سازماندهی دریاچه نمکی طی المپیک زمستانی سال 2002 منصوب شد. وی در سال 2003 به عنوان فرماندار ماساچوست منصوب گردید.

انتخابات ریاست جمهوری آمریکا (2008)

وی پس از اینکه یک دوره را به عنوان فرماندار ماساچوست طی نمود از شرکت در دور دوم انصراف داده و اعلام نمود که برای انتخابات ریاست‌جمهوری سال 2008 نامزد خواهد شد. وی پس از اینکه در انتخابات اولیه در ماساچوست، آلاسکا، مینه‌سوتا، کلورادو و یوتا آرای زیادی را از آن خود نمود، اما در نهایت انتخابات درون حزبی را به جان مک کین باخت تا وی به عنوان نامزد جمهوری‌خواهان در برابر اوباما بایستد. بنا بر گزارش‌ها، میت رامنی در حدود 110 میلیون دلار صرف تبلیغات انتخاباتی‌اش نمود. گفته می‌شود 40 میلیون دلار از این مبلغ از ثروت شخصی وی تأمین شده است.[5]

در مبارزات تعیین نامزد حزب‌جمهوری‌خواهان برای انتخابات 2008، رامنی قافیه را به مک‌کین باخت.

انتخابات ریاست جمهوری آمریکا (2012)

میت رامنی در 2 ژوئن 2011 و در مزرعه‌ای در نیو همشایر خبر آغاز رسمی مبارزات انتخاباتی خود برای ریاست‌جمهوری سال 2012 داد. وی که یکی از منتقدین سرسخت سیاست‌های اوباما محسوب می‌گردد بسیاری از مواضع همیشگی جمهوری‌خواهان در مسائلی چون مالیات‌ها، اقتصاد و جنگ علیه تروریسم را تکرار می‌کند. منتقدین وی اعلام می‌دارند که وی مواضع خود در مورد مسائل مختلف را بارها تغییر داده است. برای مثال وی زمانی طرفدار سقط جنین بوده و هم‌اکنون تبدیل به مخالف آن شده است و یا اینکه هم‌اکنون با سیاست‌های اوباما در حوزه بهداشت عمومی مخالفت می‌کند در حالیکه زمانی سعی داشت مشابه همین سیاست‌ها را در میشیگان پیاده سازد.

رامنی از همان ابتدای مبارزات انتخابی به عنوان نامزد اول حزب جمهوری‌خواه مطرح گردید. وی دارای محبوبیت عمومی بیشتری نسبت به سایر نامزدهای حزب به مانند ریک پری (Rick Perry) فرماندار تگزاس بود. در ادامه مبارزات، ریک سانتروم (Rick Santorum) که در چندین ایالت برنده شده بود تبدیل به رقیب اصلی وی گشت. در آوریل 2012 و با تداوم پیروزی‌های رامنی سانتروم از رقابت کنار کشید.[6]

پس از کناره‌گیری وی، تنها دو رقیب در مقابل رامنی باقی ماندند – ران پل و نیوت گینگریچ . گینگریچ نیز در ماه می از ادامه رقابت‌ها انصراف داد. بدین ترتیب، تقریبا نامزدی رامنی برای انتخابات ریاست جمهوری سال 2012 از جانب جمهوری‌خواهان تضمین شد.

رامنی با شکست حریفانی چون گینگریچ، سانتروم و ران پال به عنوان نماینده جمهوری‌خواهان در انتخابات 2012 مطرح گردید

آنچه که تاکنون در برنامه‌های تبلیغاتی میت رامنی شاهد بوده‌ایم دال بر ادامه سیاست‌های رئیس‌جمهور پیشین آمریکا از جانب وی بوده است. او در سیاست خارجی خود به شدت طرفدار اسرائیل و حامی خط‌مشی‌های جنگ‌طلبانه است، موضعی که در سفر اخیر وی به اسرائیل به صورت آشکاری نمایانده شد. البته همکاری بین رامنی و صهیونیست‌ها محدود به حوزه سیاسی نمی‌شود. وی بسیار قبل از اینکه تبدیل به چهره‌ای در عرصه سیاسی شود با برخی از بدنام‌ترین چهره‌های صهیونیستی حوزه اقتصاد مراودات مالی داشته است. در ادامه گذارش سعی می‌گردد تا جهان‌بینی، رسوایی‌های اقتصادی و نیز خط‌مشی‌های رامنی در قبال خاورمیانه مورد بررسی قرار گیرند.

جهان‌بینی رامنی در حوزه سیاست خارجی

چندی قبل رامنی سفری به سه کشور انگلستان، لهستان و اسرائیل انجام داد تا وجهه خارجی خود را گسترده‌تر سازد. وی که وعده داده بود در کشورهای خارجی از سیاست‌های اوباما انتقاد ننماید، در روزهای قبل از سفر تفاوت‌های خود با اوباما را طی یک سخنرانی برای "کهنه‌سربازان جنگ‌های خارجی" و نیز طی مصاحبه‌ای با روزنامه صهیونیستی "اسرائیل حائیم" که تحت تملک شلدون آدلسون (Sheldon Adelson) مالک کازینو و نیز مروج تبلیغات اسلام‌هراسانه است، بیان نمود.

سخنان وی طنینی حماسی و شعارگونه داشتند اما جزئیاتی در مورد برنامه‌های وی ارائه نشده بود. انتقادات وی از اوباما بسیار تند بودند. وی دولت اوباما را متهم نمود که "رهبری آمریکا را از بین برده"، نیروی نظامی را تضعیف ساخته، یک "بحران امنیت ملی" ایجاد کرده و "به اعتمادی که متحدین آمریکا نسبت به این کشور داشتند، خیانت نموده است."

رامنی سیاست‌های خود را بر برتری نظامی آمریکا و رهبری جهان توسط این کشور پایه‌ریزی نموده، اندیشه‌ای که یادآور دوران جنگ سرد است.

وی با بیان سخنانی که گویی طی جنگ سرد و توسط نویسندگان متون سخنرانی رونالد ریگان تهیه شده بودند، اعلام کرد که ایمان دارد "کشور ما بزرگترین نیروی خیری است که جهان تا بحال شاهد بوده است"؛ اینکه آمریکا باید "قوی‌ترین نیروی نظامی را در جهان داشته باشد"؛ و نیز "اشتیاق و تعهد سرشار" خود را در مورد اینکه "این قرن باید قرن آمریکا باشد، قرنی که در آن ما جهان آزاد را رهبری می‌کنیم و جهان آزاد نیز کل جهان را"، بیان داشت.

سخنان وی یادآور سخنرانی‌های جرج دبیلیو بوش بودند زیرا مشاورین سیاست خارجی وی همگی عضو مؤسسه "پروژه قرن جدید آمریکایی" هستند، گروهی که توسط عاملین دوران ریگان تأسیس شده، کسانی که بعدها دولت بوش را نیز تحت سیطره خود در آوردند. ادبیات جرج دبیلیو بوش اغلب تلفیقی بود از جهان‌بینی خیر و شر نومحافظه‌کاری با مانویت بنیادگرایی دست راستی مسیحی. اما ادبیات رامنی ترکیبی است از افراطی‌گرایی نومحافظه‌کارانه و برتری نظامی آمریکا با روایت آیین مورموری از استثنایی بودگی الهی کشور آمریکا. همانگونه که تفسیر بوش از مسیحیت توسط بسیاری از مسیحیان رد می‌شد، تنها اقلیت کوچکی از مورمون‌ها در عقاید رامنی در مورد آمریکا شریک هستند.[7]

اعضای پروژه قرن جدید آمریکایی که در دولت بوش نقش بسیار موثری داشتند

به احتمال زیاد یکی از هیمن افراد یعنی کاندولیزا رایس به عنوان معاون رامنی معرفی خواهد شد

سیاست خارجی صهیونیستی رامنی در قبال خاورمیانه

ایران هسته‌ای و حمایت از حمله اسرائیل به این کشور

رامنی معتقد است که خط‌مشی اوباما در قبال ایران بزرگترین شکست وی در حوزه سیاست خارجی است زیرا او می‌داند که ایران هسته‌ای بزرگترین تهدید برای جهان و آمریکا است اما اقدامات لازم را برای جلوگیری از دستیابی ایران به توان هسته‌ای انجام نداده است. انتقاد رامنی از سیاست اوباما در قبال ایران (حمایت از فتنه‌گران داخلی و افزایش تحریم‌های فلج‌کننده) به حدی بوده که حتی وی را متهم به "خیانت‌کار" بودن نموده است. رامنی معتقد است که باید بیشتر بر گزینه نظامی تأکید نموده و در صورت شکست تحریم‌ها و نیز حمایت از ناراضیان داخلی آن تهران را به کار برد.[8]

در سفری که اخیرا رامنی به اسرائیل انجام داد – وی طی سفری دوره‌ای برای جلب حمایت خارجی و بالاخص یهودیان به انگلسان، لهستان و اسرائیل رفت – یکی ازدستیاران وی اعلام داشت که رامنی به تصمیم اسرائیل برای حمله به ایران احترام خواهد گذارد.

رامنی طی سفری که برای جلب آراء یهودیان و صهیونیست‌ها به اسرائیل داشت با بنیامین نتانیاهو، نخست‌وزیر، و شیمون پرز، رئیس‌جمهور رژیم اشغالگر قدس، دیدار نمود.

رامنی طی دیداری که با نخست وزیر اسرائیل داشت اعلام نمود که از مواضع نتانیاهو در قبال مسائل خاورمیانه حمایت می‌کند. وی تأکید نمود که اسرائیل و آمریکا باید اطمینان حاصل نمایند که جهان از میزان قوت اتحاد بین آنها برای رویارویی با تهدید هسته‌ای ایران آگاه است.[9]

بیت‌المقدس پایتخت رژیم صهیونیستی

رامنی در قبال مناقشه اسرائیل و فلسطین نیز به صورتی کاملا آشکار جانب فلسطینی‌ها را گرفته است. وی در دیدارش از بیت‌المقدس و در جریان گفت‌و‌گو با شیمون پرز، رئیس رژیم صهیونیستی، مدعی شد، بیت‌المقدس باید پایتخت رژیم صهیونیستی باشد و اظهار داشت، وی از انتقال سفارت آمریکا از تل‌آویو به این شهر حمایت می‌کند. این در حالی است که ادعای پایتخت بودن بیت‌المقدس که از سوی رژیم صهیونیستی مطرح شده، هیچ ‌گاه مورد پذیرش جامعه جهانی قرار نگرفت. رامنی در مصاحبه روزهای اخیر با والف بلیتزر مجری شبکه تلویزیونی سی‌ان‌ان، گفته بود که آماده انتقال عملی سفارت آمریکا به اورشلیم خواهد بود.

وی در ادامه خوش‌خدمتی‌های خود به سران صهیونیسم جهانی، طی اظهاراتی نژادپرستانه، تفاوت‌های اقتصادی بین سرزمین‌های تحت کنترل فلسطینیان و نیز سرزمین‌های اشغالی را ناشی از فرهنگ متفاوت حاکم بر دو منطقه توصیف کرد.

تصویر سمت راست: ادای احترام رامنی به دیوار غربی مسجد الاقصی که مکانی مقدس برای یهودیان به شمار می‌رود

تصویر سمت چپ: رامنی با بجا آوردن یکی از عادات یهودیان، آرزوی خود را که بر کاغذی نوشته لای دیوار غربی جای می‌دهد

این اظهارات با واکنش مقامات فلسطینی روبه‌رو شده، به گونه‌ای که «صائب عریقات»، از مقامات ارشد دولت فلسطین در اظهارنظری جالب گفته: «این سخنان نژادپرستانه است و این مرد درک نمی‌کند که دلیل نرسیدن اقتصاد فلسطین به توان بالقوه خود، اشغال [سرزمین‌هایش] توسط اسرائیل است». عریقات ادامه داده: «به نظر من، این مرد فاقد هر گونه اطلاعات، دانش، بینش و فهم از منطقه و مردم آن است... او درباره خود اسرائیلی‌ها هم دانش کافی ندارد. من نشنیده‌ام که هیچ یک از مقامات اسرائیلی درباره برتری فرهنگی سخن بگویند».

افزون بر این، خود روزنامه «دیلی تلگراف» نیز با تأیید نقش آفرینی موضوع اشغال سرزمین بر کاهش قابلیت‌های اقتصادی فلسطین نوشته: بنا بر اظهارنظرهای پیاپی بانک جهانی و صندوق بین‌المللی پول، اقتصاد فلسطینی تنها در شرایطی رشد خواهد کرد که محدودیت‌های اعمال شده از سوی اسرائیل برداشته شود.[10]

استقبال گرم صهیونیست‌ها از رامنی

یهودیان کلاهبردار حامیان مالی رامنی

میت رامنی ثروت 250 میلیون دلاری خود را با کمک دو تن از چهره‌های بدنام اقتصادی انگلستان به دست آورد: روپرت مکسول (Robert Maxwell)، فعال عرصه رسانه‌ای و جک لیونز (Jack Lyons)، کلاهبردار شرکت "گویینز" (Guinness). در دهه 1980، این دو مرد سرمایه‌گذاری هنگفتی را در اولین صندوق سرمایه‌گذاری وی که در زمان حضور رامنی در شرکت "بین" (Bain & Company) آغاز بکار نمود، انجام دادند و بدین ترتیب فعالیت‌های مجادله‌برانگیز وی در حوزه امور مالی آغاز شد.

روپرت مکسول و جک لیونز، دو کلاهبردار یهودی که رامنی ثروت خود را مدیون آنهاست.

صندوق سرمایه‌گذاری بین در یک شرکت مشروب‌سازی انگلستانی سرکمایه‌گذاری نمود که بعدها معلوم شد، جک لیونز و چند نفر دیگر با دستکاری در حساب‌های آن ارزش شرکت را بیش از رقم واقعی آن نشان داده و در نتیجه هنگام فروش آن سود سرشاری نصیب میت رامنی و صندوق سرمایه‌گذاری بین نمود. البته از دیگر سرمایه‌گذاران این صندوق می‌توان به تعدادی از خانواده‌های پرنفوذ السالوادوری بودند که بعدها با "جوخه‌های مرگ" این کشور که هزاران نفر را قتل عام نمودند، مرتبط گشتند.[11]

کارمندان دیلی‌میرور در حال اعتراض به غارت صندوق بازنشستگی شرکت

رامنی و روپرت مکسول

روپرت مکسول، دیگر سرمایه‌گذار شرکت رامنی، یک یهودی انگلیسی و عضو سابق مجلس عوام این کشور بود. وی در دوران خود یکی از صاحبان رسانه‌های چاپی انگلستان بوده و از غول‌های این عرصه محسوب می‌گردید. یکی از شرکت‌های تحت هدایت وی شرکت رسانه‌ای "دیلی میرور" (Daily Mirror) بود که بعدها معلوم شد مکسول در حدود 458 میلیون پوند از طرح بازنشستگی کارمندان آن را غارت کرده است. البته این حقایق زمانی آشکار گشتند که مکسول در کشتی تفریحی خود به طرز مشکوکی کشته شد.[12]

روپرت مسکول به طرز مشکوکی کشته شد.

آری بن مناشه (Ari Ben-Menashe) یکی از مأمورین سابق موساد، اندکی قبل از مرگ مکسول به برخی از سازمان‌های خبری در انگلستان و امریکا اعلام نمود که مکسول به مدت سالیان متمادی به عنوان جاسوس موساد فعالیت نموده است. بن مناشه همچنین فاش ساخت که مکسول در سال 1986 به سفارت اسائیل در لندن اعلام داشته که مرخای وانونو (Mordechai Vanunu) اطلاعاتی در مورد توانمندی‌های هسته‌ای اسرائیل به روزنامه "ساندی‌تایمز" و همچنین "دیلی‌میرور" ارائه نوده است. بدنی ترتیب، مرخای وانونو که زمانی که به عنوان تکنسین تإسیسات هسته‌ای اسرائیل فعالیت کرده بود توسط مأمورین موساد فریفته از لندن به رم برده شد، سپس در آنجا مأمورین اسرائیلی او را ربوده و به اسرائیل منتقل کردند. در دادگاهی که پشت درب‌های بسته برگذار شد مردخای وانونو به جرم خیانت به 18 سال زندان محکوم گردید.[13] برخی معتقدند همین افشاگری‌ها باعث شد که موساد به منظو جلوگیری از پدید آمدن یک رسوای بزرگتر مکسول را حذف نماید.

مردخای وانونو تکنسین ناراضی هسته‌ای اسرائیل که با خبرچینی مکسول دستگیر شد

اتهام فرار مالیاتی و آغاز جنگ انتخاباتی بین رامنی و اوباما

البته این موارد تنها نکات سیاه پرونده اقتصادی رامنی نیست. چندی پیش باراک اوباما نیز با متهم کردن رامنی به فرار از مالیات و داشتن حساب بانکی در سوئیس از او خواسته بود سوابق مالی و مالیاتی خود را منتشر کند، این اتهام توجه جامعه آمریکا را به زندگی اقتصادی رامنی جلب کرد و چالشی برای کمپین انتخاباتی نامزد حزب جمهوری خواه پدید آورد. البته تیم رامنی نیز بیکار ننشسته و یکی از اعضای حزب جمهوری‌خواه به نام جادسن فیلیپس نیز در مقابل از اوباما خواست تا اسناد خود برای رد اتهاماتی چون استفاده از مواد مخدر یا همجنس‌باز نبودن خود را ارائه نماید. (برای آگاهی از پشت پرده‌های زندگی دیگر نامزد انتخاباتی آمریکا یعنی باراک اوباما به اینجا و اینجا رجوع نمایند.)