بارسلونا 2– سلتیک1؛شاهنامه آخرش آبی اناریست!

سایت گل –از فرار دقیقه دو الکسی سانچز به نظر می­رسد بارسا برای برد بی چونو چرا آمده و قصد دارد برد خفیف اوایل هفته را هم جبران کند ، اما نه پاس های بی وقفه و سریع بارسا کارساز است نه کرنر های تاکتیکی و از پیش تمرین شده و زیبای آنها .

بالا­خره در دقیقه 17 بازی درگیری وخشن سلتیک جواب می دهد و یک ضربه آزاد و بعد هم اشتباه دفاع  بارسا ( که انگار تمامی ندارد ) و بازیکن یونانی سلتیک ، ساماراس ، و گل ... باسا در نیو کمپ عقب می افتد...

اما این دوباره بارسلوناست که بازی را در دست می­گیرد و باز حملات پی در پی و  موقیعیت های زیادی که دروازه بان سلتیک از آنها می­گیرد. با برخورد توپ به دست ماسچرانو فریاد بازیکنان سلتیک بلند می­شود اما داور نظرش چیز دیگریست و چند دقیقه بعد با مصدومیت  ساماراس نگرانی های مربی سلتیک چند برابر می­شود ...  و در وسط این اتفاقات است که مثلث طلایی بارسلون باز هم شکل می­گیرد .چابی  ، مسی و در آخر هم اینیستا توپ را به تور سلتیک می چسباند تا بارسا بازنده به نیمکت نرود...

بازی در نیمه دوم کاملا یک طرفه  شروع می­شود و حملات پی در پی بارسا مجالی به نفس کشیدن به سلتیک نمی­دهد  اما این حملات نتیجه­ای در بر ندارد و همه را دباره به این فکر وا میدارد که این بارسلونا چیزی از تیم همیشه قهرمان پپ کم دارد. سلتیک کاملا آرام و بدون هیچ عجله­ای بازی را دنبال می­کند و به نظر می­رسد تنها هدف انها گل نخوردن باشد ...

دقایق به سرعت می­گذرند و انگار کار برای شاگردان تیتو گره خورده و حتی دریبل های آقای مسی پدر هم فایده ای ندارد . دست به دامن شدن تیتو به داوید ویا هم جواب نمی­دهد و توپ به تیردروازه چلسی می خورد . امما نهایتا در حالی که 15 ثانیه به پایان بازی مانده و همه منتظر سوت پایان بازی هستند آلبا طی یک اتفاق موفق به گلزنی می­شود و برد خفیف دیگری برای بارسا به دست می آید.

تمام این اتفاقات دست به دست هم می­دهند تا باز به این جمله را به یاد بیاوریم ((جای خالیت حس می­شود پپ))