آن «پیرمرد» بدون «عصا» بُرد!

از آن رده های پایین جدول که سر بالا کنی، دستی را سایبان چشم ها و بنگری سمت قله، چیزی که همان اول کار می نشیند روی دوشت، زور مسیر سنگلاخ و طولانی پیش رو نیست، زحمتی که قرار است بابت «صعود» بکشی نیست، فشاری که قرار است تحمل کنی و تحمل می کنی، وزن بالای باری است که قرار است به دوش بکشی و می کشی. گاهی لازم است به این نتیجه برسی که حتی عصای دستت را هم کناری یله کنی به تخته سنگی و سبکبارتر بکشی بالا؛ این حکایت این روزهای پرسپولیس است.

وقتی «سبُک» بازی کرد
شک نکنیم آن چه برای پرسپولیس مهمتر از بردن و نتیجه گرفتن و کسب 3 امتیاز بازی با راه آهن است، اتفاقی است که بعد از کنار گذاشته شدن «علی کریمی» افتاده؛ 3 بازی، 7 امتیاز!
کدام اتفاق؟ چه دیده ایم در بازی پرسپولیس که مهمتر از بردن است، حتی؟
پرسپولیس در این مسابقه «سبُک» بازی کرد. یعنی چه؟ یعنی عصبی نبود، متشنج نبود، متحدتر بود، تیم تر و البته مهمتر از همه این که یازده نفر داخل زمین برای «مانوئل ژوزه» بازی کردند، نه علی کریمی!

وقتی «منطقی» بازی کرد
گل اول پرسپولیس بدون شک حاصل غفلت مدافعان میانی راه آهن بود. بعدش چه شد؟ پرسپولیسی ها بهترین استفاده را از ضعف مدافعان حریف روی توپ های هوایی کردند و گل دوم را هم زدند، این بدان معناست که ژوزه شناخت خوبی داشته از تیم حریف، آنالیز درستی کرده و مهمتر این که تاکتیکی متناسب اتخاذ نموده و قطعا اگر پرسپولیس می خواست، می توانست گل های بیشتری هم بزند اما سرخپوشان همچنان منطقی ماندند و به کنترل بازی پرداختند که خب سرانجامش کسب یک پیروزی در کمال آرامش و در زمانی مناسب بود. سرخ ها اگر قبل از تعطیلات دوباره لیگ بتوانند، روند فعلی را ادامه دهند، بخش عمده ای از بحران موجود در حوزه فنی و نتیجه گیری را پشت سر خواهند گذاشت.

دایی قبل از بازی باخت
اگر مدیرعامل پرسپولیس قصد داشته در آستانه بازی با راه آهن جنگ روانی راه بیندازد برای برهم زدن تمرکز دایی و تیمش، باید گفت موفق بوده و قطعا دایی این بازی را پیش از شروع، باخته بود. تیمی که بد ارنج شده بود، تمرکز نداشت، سر در گم بازی می کرد و با وجود این که زمان زیادی برای جبران گل های خورده داشت از انسجام روانی لازم برای این کار برخوردار نبود.

رویانیان بعدها می بازد
بله، رویانیان در این مسابقه به نتیجه دلخواهش رسید اما وقتی شما در ماراتنی مثل مسابقات لیگ برتر حضور دارید، باید فکر آینده هم باشید. رویانیان منبع بسیاری از حاشیه های پرسپولیس بوده و هست. یکی مثل علی کریمی را بدون مصاحبه های جنجالی و ایجاد حاشیه هم می شود کنار گذاشت. وظیفه مدیرعامل هر روز مصاحبه کردن علیه این و آن نیست. رویانیان بدون شک با اصول و مبانی فوتبال بیگانه است. او به فکر آینده نیست و فقط امروز را می بیند. می گویید، نه؟! پس بنشینید به تماشای عواقب جنگی که او با کریمی و دایی راه انداخته است.