بازخوانی عملیات‌های موساد و شین‌بث به روایت وزارت اطلاعات

به گزارش حوزه دولت خبرگزاری فارس، پیش از این قسمت اول گزارش وزارت اطلاعات جمهوری اسلامی ایران درباره جامعه اطلاعاتی رژیم صهیونیستی منتشر شد.

در قسمت دوم این گزارش بخش هایی دیگر از جامعه اطلاعاتی این رژیم که برای ترور و کشتار طراحی شده است، معرفی شده است.

1- موساد :

سازمان جاسوسی اسرائیل توسط رژیمی به‏وجود آمده است که با هیچ‏یک از خصوصیات اقتصادی، سیاسی، اجتماعی، فرهنگی و نظامی محیط اطراف خود قابل تطبیق نیست و اسرائیل در منطقه خود صددرصد بیگانه است اما این بیگانگی و غربت که قاعدتاً برای هر نظام سیاسی، یک عامل منفی و بازدارنده تلقی می‏شود، هیچ‏گاه مانع روند رو به رشد و حرکت فراگیر موساد نشده است.

موساد یا سازمان زیرزمینی یهود، نام اختصاری یک عبارت 5 کلمه‏ای عبری است. موساد در حقیقت شکل تکامل یافته پلیس مخفی اسرائیل و نتیجه ادغام و ترکیب سازمان‏های مخفی و پراکنده‏ای ‏است که از ده‏ها سال پیش و اوائل جنگ جهانی دوم به نفع یهودیان و برعلیه مخالفان این نژاد فعالیت می‏کرده‏اند.‏

به‏وسیله‏ هاگانا یک سازمان سریِ ویژه تشکیل شد که دفتر اطلاعات موسوم به « شی» نام گرفت.  در سال 1937 نیز هاگانا سازمان  « موساد لیالیفی بیت» به معنی «دفتر مهاجرت» را تشکیل داد. این نخستین اسم این سازمان بود.

سازمان اطلاعات اسرائیل در سال 1951 وقتی که برای اولین بار به صورت رسمی اعلام موجودیت کرد، این اسم را به یدک کشید و شبکه‏های جاسوسی آن نیز از آن زمان موساد نامیده می‏شوند.

با توجه به تعدد سازمان‏های جاسوسی رژیم صهیونیستی، رهبری این رژیم تصمیم گرفت که سازمان ویژه‏ای ‏برای هماهنگی میان فعالیت‏های این سازمان‏ها ‏تأسیس کند. این سازمان « دژ مستحکم برای خدمت به اسرائیل» نام گرفت و مسئولیت تأسیس آن به  روفین شیلواح واگذار شد. نامبرده کسی بود که پس از تشکیل موساد، رسماً ریاست آن را عهده دار شد.

با توجه به گزارشی که در سال 1996 منتشر شد، شمار کارکنان موساد به 1200 تا 1500 نفر از جمله 500 افسر می‏رسید و هرکدام از آن‏ها در سن 52 سالگی بازنشسته می‏شدند. موساد شبکه گسترده‏ای ‏از مزدوران در سراسر دنیا در اختیار دارد و هم اکنون بیش از 35 هزار عضو(20 هزار کارمند و بقیه موقتی) دارد.

از جمله عملیات های موساد می توان به این موارد اشاره کرد:

ربایش مسئول نازی سابق به نام «آدولف إیخمان» از آرژانتین. این عملیات سال 1960 رخ داد. او را به اسرائیل منتقل کردند و پس از محاکمه اعدام گردید. موساد توانست رهبر سازمان سپتامبر سیاه را ترور نماید. کما این‏که‏ این سرویس، رهبر جنبش اسلامی به نام فتحی شقاقی را نیز در اکتبر 1995 در مالتا ترور کرد. این عملیات‏ها ‏از جمله عملیات‏هایی ‏است که به عنوان موفقیت در پرونده موساد ثبت و ضبط گردیده است.

موساد دارای چند شاخه اصلی است که هرکدام از آن‏ها مأموریت خاصی دارد. می‏توان گفت که مأموریت این شاخه‏ها ‏به ترتیب ذیل است:

- جمع آوری اطلاعات

- دسته بندی داده‏ها

- بررسی و ارزیابی این اطلاعات

- نظارت و جاسوسی

- عضوگیری و اجرای عملیات در خارج از فلسطین از جمله قتل و تصفیه مخالفان

- بخش ویژه فیلم برداری، جعل، رمزیابی و دستگاه‏های ارتباطی

- بخش ویژه آموزش و برنامه ریزی و افزایش کارایی کارکنان موساد

- بخش ضداطلاعات و نفوذ نیروهای غیرخودی

 بخش عملیات

بخش عملیات، مهم‏ترین ‏ شاخه موساد محسوب می‏شود و ماموریت آن سازمان‏دهی فعالیت جاسوسان و مزدوران این سازمان در گوشه و کنار جهان است.

هم‏چنین‏‏‏ یکی نیروی خارجی دیگر موسوم به « عل» به معنی عالی رتبه وجود دارد که کار آن جمع‏آوری اطلاعاتی از داخل آمریکا درباره کشورهای عربی است و سفرها و دیدارهای هیأت‏های سیاسی را کنترل می‏کند.

مهم‏ترین ‏و خطرناک‏ترین این یگان‏ها؛ ‏یگان « دوفدوفان» است. این یگان آموزش‏های نظامی و روانی مخصوصی می‏بینند و اعضای آن به قاتلانی حرفه‏ای ‏که کشتار و قتل نزد آنان بسیار آسان و مثل آب خوردن است، تبدیل می‏شوند.

موساد دارای یک کمیته دیگر موسوم به « وادات» است که کار آن هماهنگی سری با خارج و داخل اسرائیل می‏باشد و به‏صورت هفتگی نشستی برگزار می‏کند. رئیس وادات همان رئیس موساد است که همکارانش او را مامون صدا می‏کنند. اما اعضای کمیته وادات عبارتند از:

- مدیر سازمان اطلاعات نظامی موسوم به « امان»

- مدیر سازمان اطلاعات داخلی « شین بت»

- مدیر سازمان امنیت عمومی « شاباک»

- مدیر مرکز مطالعات و برنامه ریزی وزارت امور خارجه(این مرکز در زمینه جاسوسی سیاسی یا دیپلماتیک تخصص دارد).

- مدیر بخش عملیات ویژه پلیس موسوم به « ماتام»

- مشاوران خصوصی نخست وزیر در امور سیاسی، نظامی، امنیتی و مبارزه با تروریسم

شین بت(شاباک) 

هنگام تأسیس دولت عبری تعداد مأموران اطلاعاتی و امنیتی آن 184 نفر بود. این افراد در آن زمان به دستور مقامات نظامی، یک یگان نظامی موسوم به « شین بت» وابسته به رژیم صهیونیستی تشکیل دادند. شین بت خلاصه کلمه « خدمت به امنیت» است.  «یسر هرئیل» از زمان شکل گیری این سازمان تا سال 1952 رئیس آن بود. نامبرده بعدها به ریاست موساد هم رسید.

شین بت در دهه اول شکل گیری رژیم صهیونیستی مراقب تحرکات دشمنان حزب کار که تا سال1977 بر اسرائیل حکموت می‏کرد، بود. حزب کار در این سال‏های طولانی توانست شین بت را به یک سازمان اسطوره‏ای ‏برای حمایت از رژیم صهیونیستی در مقابل توطئه‏های داخلی و جاسوسان شوروی و فدائیان عرب که با پشت سر گذاشتن سیم‏های خاردار وارد سرزمین‏های اشغالی می‏شدند، تبدیل کند.

فعالیت‏های شین بت کاملاً سری بود و حتی مردم اسم رئیس آن را هم نمی‏‏‏‏دانستند و سال‏ها ‏تحت نظارت و مسئولیت‏‏‏ دفتر نخست وزیر فعالیت می‏کرد.

کلمه شین بت اندک اندک خود را به شاباک تغییر داد. شاباک به معنی امنیت عمومی یا شین بت عمومی است. بعد از رسوایی مأموران شاباک در پرونده « اتوبوس 300» در سال 1986 ، «آبراهام شالوم» رئیس آن استعفا داد.

3- یگان عرب نماها :

اولین عرب نمای عضو ارتش صهیونیستی « یسرائیل عبدو بن ‏یهودا» نام داشت که در ژوئن 1999 فوت کرد. وی پدر عرب نماها خوانده می‏شد. فعالیت‏های وی در فلسطین در جریان جنگ 1948 آغاز شد و یگان عرب نماها را فرماندهی نمود.

این یگان هم‏چنان به قوت خود به فعالیت‏هایش ادامه می‏دهد. قبل از این «یوسی میلمان» روزنامه نگار صهیونیست با انتشار گزارشی از فعالیت این یگان در میان عرب‏های اسرائیل پرده برداشت. وی در گزارش خود آورده بود که اعضای این یگان در روستاهای فلسطینی با معرفی خود به عنوان عرب زندگی و حتی با دختران فلسطینی نیز ازدواج می‏کنند.

اسحاق رابین وزیر جنگ رژیم صهیونیستی در انتفاضه اول یگان ویژه موسوم به عرب نماها را تشکیل داد. این یگان شامل چهار بخش است:

- «دوفدوفان» برای فعالیت در کرانه باختری

- «شمشون» برای فعالیت در نوار غزه

  مهم‏ترین و خطرناک‏ترین این یگان‏ها ‏یگان « دوفدوفان » است. این یگان آموزش‏های نظامی و روانی مخصوصی می‏بینند و اعضای آن به قاتلانی حرفه‏ای ‏که کشتار و قتل نزد آنان بسیار آسان و مثل آب خوردن است تبدیل می‏شوند.

این اشخاص لباس عربی به تن می‏کنند و در اصل دو نوع زندگی دارند: یکی زندگی طبیعی خود در میان یهودیان و دیگری زندگی در میان فلسطینیان و عرب‏ها. بدین وسیله باید لباس عربی بپوشند و لهجه‏ها ‏سرودها و آداب و رسوم عرب‏ها ‏را به دقت بیاموزند تا به راحتی بتوانند در درون جامعه فلسطینی نفوذ کنند و فلسطینیان آن‏ها ‏را شناسایی نکرده و حملاتشان را خنثی نکنند.

با توجه به گزارش‏های مختلف اسرائیل و با استناد به قرائن و شواهد موجود مهم‏ترین ماموریت و هدف این یگان‏ها ‏فعالیت گسترده در قلب مناطق مسکونی فلسطین و تحقق اهدافی است که عادتا یگان‏های نظامی قادر به دست‏یابی به آن‏ها ‏نیستند. کار این یگان‏ها ‏شناسایی و بازداشت افراد تحت تعقیب، رهبران و فعالان انتفاضه و ترور آن‏هاست. جمع آوری اطلاعات، فتنه انگیزی بر هم زدن اوضاع از دیگر وظایف این سازمان است.

- «گدعونیم» وابسته به یگان مرزبانان برای فعالیت گسترده در کرانه باختری

- بخش وابسته به پلیس صهیونیستی و دایره فعالیت آن منطقه قدس است.

امان

یکی از نهادهای سازمان اطلاعات اسرائیل است و از لحاظ اداری وابسته به فرماندهی ستاد مشترک ارتش صهیونیستی و تحت نظارت فرمانده این ستاد است. اما در کل مجری تصمیمات شورای عالی امنیت ملی رژیم صهیونیستی است. به عبارت دیگر، می‏توان گفت که این سازمان شبیه دایره اطلاعات نظامی و مشابه آن در ارتش‏های دنیاست.

کلمه امان مشتق از عبارت عبری « اغاف مودیعین» و معنی آن «دفتر اطلاعات و امنیت» است و مخصوص امنیت نیروهای مسلح و جمع آوری اطلاعات مهم نظامی و تاکتیکی و عملیاتی درباره نیروهای مسلح عربی و توان سیاسی و اقتصادی- که شاید بتوان برای کمک به نیروهای نظامی و پیشبُرد اهداف در عملیات‏ها ‏از آن استفاده کرده است.

امان با تجزیه و تحلیل این معلومات و اطلاعات، نتیجه را به اطلاع مقامات عالی رتبه می‏رساند. این سازمان در تدوین طرح‏های جنگی و هماهنگی با دیگر سازمان‏ها ‏نقشی فعال دارد و از افسران اطلاعاتی مستقر در مرزها و مناطق عملیاتی و افسران شناسایی- که از وسایل و ادوات ماهواره‏ای ‏صنعتی، بی‏سیم و سیستم‏های الکترونیکی برای شناسایی و نظارت هوایی، دریایی، زمینی استفاده می‏کنند- اطلاعات جمع آوری می‏کند.

این مربوط به مرزها بود، اما اطلاعات خارجی از طریق وابسته‏های نظامی امان و کارکنان آن در سفارتخانه‏های اسرائیل در دیگر کشورها به داخل ارسال می‏شود. هم‏چنین‏‏‏ شبکه‏های جاسوسی فعال در خارج از جمله سازمان اطلاعات وابسته به کشورهای هم پیمان اسرائیل اطلاعات نظامی را جمع آوری و نتیجه فعالیت‏های تجسسی خود را به امان در داخل فلسطین اشغالی ارسال می‏کنند.

امان دارای بخش‏های زیادی است:

- اطلاعات تاکتیکی

- اطلاعات زمینی

- اطلاعات هوایی

- اطلاعات دریایی

- بخش مخصوص انجام مطالعات راهبردی در مورد ارزیابی توان سیاسی و نظامی کشورهای عربی و مواضع سیاسی ‏آن‏ها

- بخش اطلاع رسانی که ارتباط تنگاتنگی با نمایندگان رسانه‏های خارجی (به‏ویژه خبرنگارانی که تحولات مربوط به جنگ را پوشش می‏دهند) در داخل اسرائیل دارد. این بخش بر هر مطلبی که به نقل از ارتش یا درباره ارتش صهیونیستی منتشر می‏شود، نظارت کامل دارد.

مهم‏ترین حادثه‏ای ‏که در این سازمان روی داد، پاک‏سازی نیروهای آن و انجام اقدامات لازم برای پیشرفت سازمان به دنبال عدم پیش بینی جنگ اکتبر 1973 بود. گفتنی است که امان در گزارش‏های خود به هیچ وجه جنگ اکتبر 1973 را پیش بینی نکرده بود.

کلمن 

سازمان کِلمن نیز به جمع آوری اطلاعات فنی و علمی می‏پردازد که در اواسط دهه 1960 توسط «شیمون پرز» -زمانی که وزیر دفاع بود- ایجاد شد. این سازمان، افرادی را برای جمع آوری اطلاعات درباره تحولات علمی و فنی به خارج اعزام می‏کرد و فعالیت ‏آن‏ها ‏به ویژه روی سیستم‏های تسلیحات متمرکز بود. همین سازمان، اقدام به تعیین وابسته‏های علمی در سفارتخانه‏های رژیم صهیونیستی نمود.

گردان لافیه :

گردان لافیه از خطرناک‏ترین و وحشی‏ترین سازمان‏های جاسوسی و تروریستی اسرائیل است که به عملیات تصفیه و ترور و بازداشت فلسطینیان دست می‏زند. این سازمان در مناطق مسکونی فعالیت می‏کند و برای ترور مسئولان و رهبران مقاومت آموزش‏های ویژه‏ای ‏می‏بیند.

گردان لافیه به دستور شائول موفاز رئیس سابق ستاد مشترک ارتش صهیونیستی و وزیر جنگ کنونی اسرائیل و با هدف جایگزین کردن یگانهای نظامی به جای نیروهای ذخیره تشکیل شد. این اقدام در حالی صورت گرفت که ارتش صهیونیستی مجبور به استفاده از نیروهای احتیاط به مدت 25 روز در سال شد.

منابع صهیونیستی اعلام کرده‏اند که منطقه جنوب کوه الخلیل تنها در یک سال به فعالیت 18 گردان ذخیره در آن نیاز پیدا کرد ولی این تعداد به دنبال تمدید دوران خدمت نظامی نیروهای احتیاط به دوازده یگان ذخیره کاهش یافت.

همین منابع تاکید می‏کنند که میانگین هزینه خدمت روزانه هر نظامی احتیاطی 400 شیکل است و علی‏رغم کارایی و تجربه کافی نیروهای ذخیره اما شناخت آن‏ها ‏از منطقه به اندازه نیروهای نظامی مستقر در منطقه نیست.

این منابع افزودند که شیوه تشکیل این گردان مشابه گردان‏های عملیاتی ارتش صهیونیستی « نخشون، شمشون، دوخیفت و خروب» و گردان « نیتساح یهودا» (نظامیان وابسته به جریان مذهبی متعصب که در اردن مستقر هستند) است که حوزه فعالیت همیشگی ‏آن‏ها ‏اطراف شهرهای فلسطینی می‏باشد.

گروهبان «یهودا» فرمانده گردان لافیه می‏گوید: از چگونگی تشکیل گردان‏های قبلی تجارب زیادی کسب کردیم و گردان لافیه را به عنوان گردانی پیاده نظام و مخصوص اجرای عملیات‏های نظامی و امنیتی تشکیل دادیم. این گردان شبانگاه در ساعات خاصی که با شرایط منطقه و ساکنان آن مناسب باشد، وارد مناطق مسکونی می‏شود و به شکار طعمه‏های خود می‏پردازد.

فرماندهی این گردان‏ها ‏از میان گردان‏های پیاده نظام ارتش اسرائیل انتخاب می‏شود. به عنوان مثال «یهودا» فرمانده گردان، معاون فرمانده گردان 890 نیروهای چترباز و معاونش سلیم دروزی فرمانده سری گردان نخشون بود اما افسر گردان و افسران گروهان‏ها ‏از فارغ التحصیلان یگان‏های چترباز « ناحال» و «‏جولانی» هستند.

ستوان یکم « آسی » فرمانده گردان « الف» می‏گوید که برخی نظامیان خواستار عضویت در این گردان شده و برخی دیگر هم به این گردان‏ها ‏انتقال یافته‏اند.‏ باید دیگران را نیز قانع کرد که اهمیت این گردان کم‏تر ‏ از تیپ‏های نظامی نیست. وی می‏افزاید: به اطلاع ‏آن‏ها ‏رساندم که خودم شخصاً از گردان « گرانیت » آمدم و به عضویت این گردان جدید درآمدم چراکه می‏دانستم فعالیت آن با فعالیت تیپ پیاده نظام یکی است و تفاوتی ندارد.

یگان کماندویی اینترنتی اسرائیل

 به نقل از روزنامه صهیونیستی «یدیعوت آحارنوت» در پی افزایش نفوذ و هک پایگاه‏های اینترنتی واقعا حساس و مهم دولتی و غیردولتی در رژیم صهیونیستی، ارتش این رژیم به تازگی یگان و واحد جدیدی را برای مقابله با حملات اینترنتی تشکیل داده است تا با استفاده از فن‏آوری‏های جدید از خطرات اینترنتی که مراکز حساس اسرائیل را تهدید می‏کند جلوگیری کنند و اجازه ندهند هکرها پایگاه‏ها و سایت‏های اینترنتی اسرائیلی‏ها ‏را هک و به ‏آن‏ها ‏نفوذ کنند.

  ماموریت این واحد جدید جلوگیری از امکان هک شدن سیستم‏های رایانه‏ای ‏اسرائیل و پایگاه‏ها ‏و سایت‏های اینترنتی و هم‏چنین‏‏‏ رسانه‏های الکترونیکی آن است و از طرف دیگر حمله و هک کردن پایگاه‏هایی ‏است که منابع اسرائیلی از ‏آن‏ها ‏به عنوان خصم و دشمن یاد کردند و این همان چیزی است که باعث شد روزنامه صهیونیستی «یدیعوت آحارنوت» از آن به عنوان «کماندوی اینترنتی» یاد کند.

روش‏های عملیاتی سازمان‏های اطلاعاتی رژیم صهیونیستی

1-استراتژی‏ها :

 راهبرد سازمان‏های اطلاعاتی رژیم صهیونیستی، حفظ و بقای این رژیم در منطقه است و روش‏های عملیاتی سازمان‏های اطلاعاتی دارای یک نوع تفکر خاصی است که به اندیشه‏های سیاسی و نظام سیاسی آن برمی‏گردد. رژیم صهیونیستی از یک تفکر خاص پیروی می‏نماید که حالت افراط گرایی و تهاجمی به دیگر نژادها و ملل دارد. تعدی و تجاوز به خاک دیگر کشورها به ویژه کشورهای همسایه فلسطین اشغالی و جلوگیری از نفوذ به داخل خاک این رژیم و سرکوب و ایجاد رعب و وحشت در داخل علیه اعراب و غیر یهودیان از سیاست‏های این رژیم تاکنون بوده است. روش‏های عملیاتی نیز متأثر از سیاست داخلی و خارجی این رژیم می‏باشد و مشخصات ذیل را دارد:

1- افراط گرایی

2- مجرم دانستن دیگران و نژادپرستی

3- تجاوز کاری و تعدی به دیگران

4- تئوری نامحدود بودن قلمرو یهود

اگر نگاهی به گذشته این رژیم بی‏افکنیم در می‏یابیم که کلیه عملیات‏های اطلاعاتی، امنیتی و نظامی ناشی از تفکرات فوق الذکر بوده است به طوری که این رژیم در منطقه خاورمیانه تا کنون دست به کشتار مردم بی‏گناه فلسطین، عملیات خرابکارانه علیه همسایگان خود و اقدام به ترس، ترور و وحشت در منطقه کرده و این اقدامات با هدایت سرویس های اطلاعاتی داخلی و خارجی، شین بت و موساد صورت گرفته است.

شیوه‏های اجرایی- عملیاتی:

شیوه‏های اجرایی سازمان‏های اطلاعاتی رژیم صهیونیستی عبارتند از:

1- جمع آوری اطلاعات سیاسی، نظامی، فرهنگی، اقتصادی، علمی و... از کشورهای بین المللی و منطقه‏ای ‏عربی و غیرعربی در جهت منافع صهیونیست‏ها؛

2- استخدام جاسوسان خود در دیگر کشورها از طریق عناصر یهودی(این جاسوسان برای نفوذ در دولت‏های عربی یا کسب اطلاعات اقتصادی و صنعتی در کشورهای پیش‏رفته استخدام می‏شوند)؛

3 - حذف عناصر مخالف در دیگر کشورها و اعراب فلسطین اشغالی(در این ارتباط، سازمان‏های موساد و شین بت از بدو تأسیس رژیم صهیونیستی دست به عملیات‏های متعدد ترور علیه اعراب منطقه و فلسطین اشغالی زده‏اند.‏ شهید رنتیسی، شیخ احمد یاسین، عماد مغنیه، مرگ مشکوک یاسر عرفات و... نمونه‏های مختلفی است که ردپای موساد و شین بت به وضوح در آن دیده می‏شود)؛

4 - عملیات‏های نظامی و خرابکارانه علیه دیگر کشورها مثل جنگ‏های متعدد اعراب و رژیم صهیونیستی، جنگ علیه حزب ا... لبنان، حماس در فلسطین و علیه کشورهای اردن، سوریه، عراق، ایران و...؛

5 - پرداخت هزینه‏های زیاد برای تطمیع خبرچین‏هایی ‏که به طور موقت از ‏آن‏ها ‏استفاده می‏شود. (شکار این افراد، عموماً از اشخاص ناراضی دولت‏های متبوعشان است که غالباً نیز با آنان با حذف فیزیکی مواجه می‏شوند)؛

6 - استفاده از عناصر نفوذی جهت جمع آوری اطلاعات در جمعیت‏های مخالف رژیم صهیونیستی؛

7- دادن توصیه و طرح‏های عملیاتی و راهبردی به وزارت خارجه یا وزارت کشور برای سرکوبی مخالفان و پیشبُرد اهداف و منافع ملی رژیم صهیونیستی؛

8- استفاده از جنگ روانی

9- جذب نیرو برای تشکیلات اطلاعاتی که از ایدئولوژی صهیونیسم تبعیت دارند به طوری که اشرافیت اطلاعاتی موساد، بین المللی شود؛

10- نفوذ در کشورهای اسلامی از طریق اعزام مزدور جهت گسترش تفکر صهیونیستی و رواج اسلام با رویه تساهل و تسامح که عمدتاً از طریق رسانه‏ها ‏و اشخاص و نهادهای اقتصادی و سرمایه گذار صورت می‏پذیرد.