این بازیگر تئاتر در گفت و گو با دی نا، در برابر ابتذال موجود در نمایش هدا گابلر که مورد اعتراض و انتقاد بسیاری از دین مداران جامعه قرار گرفت، گفت: همیشه از چیزی که بدم می آمده و نگرانش بودم این بوده که خشونت و دیکتاتوری فرهنگی وارد عرصه هنر شود.
این بازیگر تئاتر برای توجیه ابتذال این نمایش گفت: چه دلیلی دارد نمایشی که جندین بار توسط هیئت بازبینی دیده شده اینطور مورد خشونت و تعرض قرار بگیرد؟
البته هیئت بازبینی نیز باید در برابر صحنه های غیرعادی، فضای ناپاک و پارادایم فکری حاکم در اینگونه نمایش ها پاسخ گو باشد. چنانکه از اساس تأیید و ارائه مجوز به این دسته از آثار به ظاهر هنری در خور جامعه اسلامی نیست.
این بازیگر که سخنانش مورد استقبال رسانه های ضدانقلاب قرار گرفت، افزود: تئاتر به اندازه کافی مورد هجمه و بی مهری قرار می گیرد، دیگر چه دلیلی دارد چند هنرمند جوان را با دستبند مثل قاچاقچی و تبهکار از سر صحنه به زندان ببریم و این رفتار ناعادلانه را با آنها داشته باشیم؟
لیلی رشیدی که در جریان انتخابات سال گذشته با علائم و دست بند سبز از جریان سیاسی خاصی حمایت کرده بود، در ادامه اظهار داشت: من نقش هیئت بازبینی را این وسط نمی دانم. مگر تمامی صحنه ها جلوی هیئت بازبینی اجرا نشده و هیئت بازبینی اجازه اجرای نمایش را نداده؟ پس اینهمه خشونت و رفتار ناشایست با هنرمندان برای چیست؟
نمایش هداگابلر که برگرفته از یک نمایشنامه غربی است و مبتنی بر نظرات نیست انگارانه و لذت گراست به شکل بسیار سخیف و نامناسبی در یکی از تالارهای تهران به نمایش عمومی گذاشته شد. این نمایش به محلی برای ترویج اباحهگری، ابتذال و عادیسازی چندشوهری، اختلاط زن و مرد و استفاده از نمادهای یک فرقه انحرافی موسوم به «بردگی جنسی و فراماسونری» و دیگر اقدامات ضدارزشی تبدیل شده بود.
در ادامه این نمایش که مبتنی بر نگره توهمافکن و
سیاهآلود نویسنده نروژی آن یعنی «هنریک ایبسن» Henrik-Ibsen است، زن
هوسران همواره به دنبال اجیرکردن عشق مردان برای خود بوده و به راحتی با
دوستش - شخصیت قاضی- رابطه نامشروع دارد، اگرچه این رفتار در منظومه تفکرات
غرب طبیعی به نظر میرسد.
بر این اساس متوقف شدن این نمایش، البته
همزمان با اتمام اجرای آن، نگرانی رسانه های متعلق به صهیونیسم، بهائیت و
جریان فرهنگی برانداز را در پی داشت.