علي اكبر موسوي خوئيني هاكه در دو فتنه
78 و 88 نقش كليدي داشته است، اين روزها مجددا به ميدان آمده و با اظهاراتي
معنادار، خواستار حضور موسوي و كروبي در انتخابات رياست جمهوري شده است.
به گزارش رجانيوز، وي در ديدار با
انجمن به اصطلاح اسلامي دانشگاه تهران كه معمولا به عنوان شاخه دانشجويي
احزابي چون مشاركت، مجاهدين انقلاب و مجمع روحانيون در اين دانشگاه عمل
ميكند، گفته است:
"تنها راه برون رفت از وضعیت فعلی
برگزاری یک انتخابات آزاد و شفاف است، به گونه ای که همه شرکت کنندگان در
انتخابات، نتایج آنرا قبول کنند. یعنی نظارت کافی بر آن وجود داشته و شفاف و
قانونی و به دور از تخلف و دخالت نهادهای غیر مرتبط باشد. به این ترتیب
است که مخاطرات بین المللی نیز رفع خواهد شد و غربی ها متوجه خواهند بود که
با یک ملت متحد و همبسته روبرو هستند. هنگامیکه ملت بطور واقعی با حکومت
همراه شود، دشمنان نمیتوانند به کشور فشار وارد کنند.اگر انتخابات آزاد در
کار باشد میتوان به آن فکر کرد و همه اقشار و گرایشات میتوانند مشارکت کنند
و باید شخصیت هایی مثل آقای مهندس موسوی و جناب آقای کروبی بتوانند در
صحنه انتخابات حاضر شوند."
اين سخنان در حالي از سوي دبيركل مجمع
روحانيون مبارز بيان مي شود كه وي در نخستين انتخابات رياست جمهوري بعد از
انقلاب در زمستان سال 58، مسئوليت تاييد صلاحيت كانديداهاي شركت كننده در
انتخابات را برعهده داشت و ضمن تاييد صلاحيت ابوالحسن بني صدر! 106 نفر از
كانديداها را رد صلاحيت كرد.
اين البته به معناي تخطئه اقدام بجاي
موسوي خوئيني ها در آن برهه براي رد صلاحيت افرادي كه لايق رياست جمهوري
نبوده اند نيست بلكه نشانه اي از انحراف عقيدتي فردي است كه در سالهاي نخست
انقلاب "رد صلاحيت" افرادي كه لايق رياست جمهوري نبوده اند را درست
ميدانسته و حتي خود پيشقدم اجراي آن بوده است اما سه دهه بعد با اعتراض به
اين مساله، خواستار حضور افرادي مانند موسوي و كروبي در انتخابات مي شود،
كساني كه در سالهاي اخير عملا نشان دادند نه تنها صلاحيت رياست جمهوري كشور
را نداشته و در ميان مردم نيز فاقد مقبوليت هستند، بلكه ذره اي به منافع
ملي نيز نمي انديشند و تنها بسترسازي براي بيگانگان براي ضربه زندن به نظام
را دنبال مي كنند.
از سوي ديگر موسوي خوئيني ها در حالي
از ضرورت يك ملت متحد و همبسته سخن به ميان آورده است كه اقدامات شخص وي و
تشكل متبوع او (مجمع روحانيون) بعد از رياست جمهوري دقيقا در راستاي اختلاف
افكني و از بين بردن وحدت ميان 40 ميليون شركت كننده ايراني در پاي صندوق
هاي راي بود.
موسوي خوئيني ها كه سالهاست دبير كلي
مجمع روحانيون مبارز را بر عهده دارد، بعد از شورش هاي مشكوك تهران در 25 و
26 خرداد 88، اقدام به انتشار بيانيه اي كرد كه طي آن از هواداران موسوي و
كروبي خواسته شده بود تا در 30 خرداد 88 با حضور در كف خيابان، پروژه
ابطال انتخابات را پيگيري كنند، مساله اي كه رهبر معظم انقلاب در 29 خرداد و
در نماز جمعه تاريخي تهران بر آن خط بطلان كشيدند و از همه گروه ها و
افراد خواستند تا اگر هم اعتراضي به نتيجه انتخابات دارند، از طريق قانوني و
نه از كف خيابان آن را پيگيري كنند اما در عمل اتفاق ديگري افتاد و اين
حزب تنها ساعاتي مانده به بعد از ظهر روز 30 خرداد، از پس گرفتن فراخوان
خود براي حضور سبزها در خيابان خبر داد و اين در حالي بود كه كار از كار
گذشته بود و جداي از حضور تعدادي از فريب خوردگان در خيابان آزادي، تعداد
قابل توجهي از عناصر مسلح ضمن حضور در حدفاصل ميدان انقلاب تا آزادي،
افتضاح روز 30 خرداد 88 را رقم زدند، دختري به نام نداآقا سلطان به طرز
مشكوكي كشته شد و بلافاصله فيلم صحنه قتل وي به طور معناداري در شبكه هاي
انگليسي زبان ماهواره اي منتشر شد، پايگاه بسيج مقداد در خيابان آزادي مورد
حمله وحشيانه اغتشاش گران قرار گرفت، ده ها نفر از شهروندان بيگناه تهراني
كشته و زخمي شدند و حجم درگيري هاي اين روز كه استارت اغتشاشات آن با
بيانه حزب موسوي خوئيني ها كليد خورده بود به حدي بود كه مازيار بهاري،
خبرنگار هفته نامه امريكايي نيوزويك پس از بازگشت به امريكا، در كتاب
خاطرات خود ماجراي آن روز را اينطور روايت مي كند و از نقش عناصر سازمان
مجاهدين خلق (منافقين) در آن روز سياه خبر مي دهد:
گفتني است موسوي خوئيني ها در فتنه كوي
دانشگاه سال 88 نيز نقش محوري داشت، تا جايي كه سرآغاز اين فتنه به تيتر
روزنامه سلام به مدير مسئولي موسوي خوئيني ها باز مي گردد، تا آنجا كه حتي
محمد قوچاني نويسنده معروف اصلاح طلبان نيز در همان برهه به اين مساله
اشاره كرد:
"موسوي خوئيني ها با انتخاب تيتر روز
سه شنبه خود كوشيد يكبار ديگر از كارآيي سوابق خود در ايجاد حاشيه امنيتي
براي روزنامه اش مطمئن شود... ( وي ) كوشيد به يك ريسك بسيار خطرناك دست
بزند، خطر اين ريسك به اندازه اي بود كه حتي سعيد حجاريان نيز صلاح را در
آن دانست كه چنين بازي خطرناكي را به موسوي خوئيني ها بسپارد." (روزنامه
نشاط، 1378.4.19)