به گزارش فارس، «باربارا اسلاوین» گزارشگر «المانیتور» و همچنین یکی از اعضاء ارشد «شورای آتلانتیک»، در مطلبی مینویسد: طبق نظر کارشناسان، آمریکا در انتظار تجدید مذاکرات با ایران پس از انتخابات ریاست جمهوری آن کشور است، اما صرفنظر از برد هر یک از نامزدهای ریاست جمهوری این کشور، امید چندانی به ادامه مذاکرات نمیرود.
اگر «باراک اوباما» در ششم نوامبر مجدداً انتخاب شود، دولت او تنها پنج ماه با مبارزه انتخابات ریاست جمهوری ایران تا بهار آینده فرصت خواهد داشت و اگر «میت رامنی» برنده شود، گروه «اوباما» برای حل این مشکل زمانی کمتر در اختیار دارد و این یعنی احتمال میرود که ایران و آمریکا در تنگنای امضاء مصالحهای باشند که شاید مورد تایید ریاست جمهوری جدید آمریکا قرار نگیرد.
«رامنی» به زمان برای مرور خط مشی ایران نیاز خواهد داشت و سیاستهای خود را از نقطهای که اوباما رها کرده، ادامه نخواهد داد. درست مانند «جورج دبلیو بوش» که استراتژی مذاکره «بیل کلینتون» با کره شمالی را در سال 2000 بی اعتبار خواند.
از طرف دیگر هفته گذشته یک افسر عالیرتبه اروپایی اظهار داشت که هدف از تحریمهای ایران «به زانو در آوردن اقتصاد این کشور در جهت آسیب رسانی به دولت و نه مردم ایران است»، هدفی که وی خود اذعان داشت «دستیابی به آن بسیار دشوار است».
«رامنی» در سخنرانی خود درباره سیاستهای خارجی، به مذاکره با ایران اشاره ای نکرد. او سوگند یاد کرد که از «تواناییهای ایران در راستای دستیابی به سلاحهای هستهای» ممانعت خواهد کرد. وی در عین دو پهلوگویی به اتخاذ خط قرمز خشونتبارتری از اوباما برای ممانعت ایران از دستیابی به سلاحهای هسته ای اشاره کرد.
این نامزد عضو حزب جمهوریخواه بر اعمال فشار اقتصادی شدیدتر و همچنین مانورهای نظامی نمایشی گستردهتری برای دستیابی به این هدف تاکید کرد. همچنین وی براین نکته تصریح کرد که: «در تحمیل تحریمهای جدید به ایران درنگ نخواهد کرد.» حتی چنانچه تحریمهای اعمالی تا کنون باعث رنج اقتصادی شدیدی شده باشد و ادامه داد که حضور نظامی آمریکا را در شرق مدیترانه و خلیج فارس تقویت خواهد کرد. او اظهار داشت: «همکاریهای نظامی را با رژیم صهیونیستی اسراییل افزایش خواهد داد و بر این امر تاکید کرد که جهان هرگز شاهد هیچگونه خللی در رابطه نزدیک بین رژیم صهیونیستی و آمریکا نخواهد بود.» رامنی تهدید به جنگ نکرد اما در عین حال چنین موضع سرسختانه ای را «برای ایجاد صلح» ضروری دانست.
نظر به سخنرانی ماه گذشته «بنیامین نتانیاهو» نخست وزیر رژیم اشغالی، پیش از بهار آینده عمل یک جانبه ای علیه ایران صورت نخواهد گرفت.
آمریکا و ایران باید از این فرصت کوتاه جهت یافتن راهی برای مسدود کردن برنامه هستهای ایران در مقابل حذف برخی از تحریمهای اقتصادی این کشور بهرهمند شوند.
هر چه بحرانها طولانیتر شود، ایران سانتریفیوژهای کاربردی کاملتری در سایت زیرزمینی فردو در نزدیکی قم نصب خواهد کرد که به معنای افزایش منبع ذخایر اورانیوم غنی شده 20 درصدی و یو- 235 ( اورانیوم 235) نیز هست این امر از جانب آمریکا و متحدانش به میزان خطرناکی به تولید سلاح هسته ای تعبیر میشود.
انتظار میرود که اتحادیه اروپا، سری جدیدی از تحریمها را علیه ایران ابلاغ کند که باعث انسداد بیشتر راه گریز واردات نفت ایران از جانب اروپا و ممانعت از معاملاات مؤسسات مالی اروپایی با بانکهای ایران خواهد شد. اروپاییها همچنین به فکر متوقف ساختن خرید گاز طبیعی از ایران نیز هستند.
*تحریمها تاثیر نامطلوبی بر زندگی مردم ایران داشته است
در گزارشی از شورای امنیت سازمان ملل که در روز جمعه (15 اکتبر) اعلام شد، «بان کی مون» دبیر کل سازمان ملل متحد نوشت که «تحریمهای اعمال شده علیه جمهوری اسلامی ایران تأثیرات به سزایی بر زندگی مردم عادی از جمله افزایش نرخ تورم، بهای مسکن و سوخت، افزایش میزان بیکاری و کمبود برخی اقلام داشته است.» «بان کی مون» خاطر نشان کرد که کمبود داروهای ضروری برای بیماران سرطانی، قلبی و تنفسی و مبتلایان به ام اس و دیگر بیماریها به دلیل عدم توانایی شرکتهای دارویی خارجی در دریافت بهای داروها از طریق سیستم مالی بینالمللی است. موردی که المانیتور قبلا در گزارشهای خود به آن اشاره کرده بود.
به سادگی میتوان دید که اعمال تحریمهای بیشتر وضعیت را به مسیر یک دهه گذشته عراق خواهد کشاند که در طی آن محدودیتهای مالی و تجاری تأثیر چشمگیری در سلامتی و رفاه حال مردم عادی آن کشور به جا گذاشت. این عمل وضعیتی ایجاد میکند که در آن تحریمها بطور اجتناب ناپذیری شروع به تحلیل بردن مردم خواهد کرد و در عین حال حکومت مورد هدف نیز میتواند با به نمایش گذاشتن تصاویر کودکان گرسنه تحریمها را غیراخلاقی قلمداد کند. این وضعیت بطور عمد میتواند احتمال حمله نظامی را تقویت کند که گویا به نحوی انسانیتر از طولانیتر کردن «مجازات اقتصادی» این کشور است.
«توماس پیکرینگ» معاون وزیر پیشین ایالات متحده در ملاقاتهایی که حلقه دوم مذاکرات با ایران نامیده میشد، پیشنهاد کرد «توافقنامهای برای محدود ساختن تولید اورانیوم غنی شده 20% و تبدیل انباشتها به شکل غیرقابل تغییر به سلاحهای هستهای قدم اولیه سادهای محسوب میشود»، روندی که هم اکنون نیز ایران در حال انجام آن است. پیکرینگ به جمعیتی که هفته گذشته در شورای ملی ایرانی آمریکایی حضور داشتند گفت که این کار به ایران حق غنی سازی اورانیوم را به شکل بسیار محدود میدهد تا جایی که اطمینان حاصل کند که این کشور نمیتواند به سادگی به سلاح هستهای دست بیابد که البته «با کاهش تدریجی و گام به گام تحریمها» همراه خواهد بود.
در طول تابستان، ایران فرضیه گام به گام خود را پیش برد اما در رفع کامل تحریمها پافشاری کرد، وضعیتی که آمریکا و کشورهای متحدش آن را رد کردند. گروه 1+5 نیز به نوبه خود دلگرمیهایی در رابطه با توقف غنی سازی اورانیوم بیست درصدی بدون برداشتن کلی تحریمها پیشنهاد کرد.
هم چنان که ایران برنامه هستهای خود را پیش میبرد، تحریمها نیز بر اقتصاد این کشور تأثیر میگذارند، در این حال هر دو طرف احتمالاً باید مایل به نشان دادن انعطاف بیشتری باشند. وزیر امور خارجه ایالات متحده «هیلاری کلینتون» هفته گذشته به خبرنگارها گفت که « تحریمها در صورت تمایل دولت ایران به همکاری صمیمانه با گروه 1+5 و دیگر جوامع بینالمللی تعدیل خواهند شد. وی به نوع تحریمهایی که احتمال حذف یا تعلیق دارند، اشاره ای نکرد.