مشرق ــ "حاکمیت"!. واژهای که هفتههاست بصورتی مکرر در گفتار و نوشتار اصلاحطلبان به چشم میخورد.
منظور دقیق اصلاحطلبان از طرح این واژه چیست؟ کدام طیفهای اصلاحطلب به این واژه و مطالبه از مفهوم آن علاقه نشان میدهند.
نکته جالبتر نیز آنست که در حواشی طرح این معنا توسط اصلاحطلبان، مقولات دیگری مثل "وظیفه حاکمیت"، "امکان چانهزنی با حاکمیت"! و ... نیز توسط اصلاحطلبان مطرح میشود.
عبدالواحد موسوی لاری، وزیر کشور دولت خاتمی چندی قبل در گفتوگو با نشریه اصلاحطلب آسمان در خلال صحبتهای خود میگوید:
"اگر
شرایط را برای فعالیت افراد و احزاب فراهم کنند مراحل بعدی قابل حل است...
اگر شورای نگهبان و مجموعه تصمیم گیرنده برای انتخابات این مقدمات را
فراهم کند، اینکه چگونه دغدغه سلامت انتخابات را به حداقل برسانیم کار
دشواری نیست."
نکته
واضح در صحبتهای موسوی لاری اینست که اصلاحطلبان همچنان از ایجاد شبهه و
دغدغه در بحث سلامت انتخابات در ایران اسلامی هیچ ابایی ندارند و حوادث
سال 88 نیز برای آنها درس عبرت فراهم نکرده است.
از سوی دیگر، وزیر
کشور دولت خاتمی به صورتی سلیس در حال بیان این مطلب است که اصلاحطلبان از
حاکمیت تحفه میخواهند و در مقابل دریافت این تحفه سیاسی هم حاضرند دغدغه
سلامت انتخابات را به حداقل برسانند.
اما این آخر ماجرا نیست.!
*"وظیفه حاکمیت" به روایت الهه کولایی
الهه
کولایی، از اعضای حزب منحلّه مشارکت و از چهرههای بنام جریان اصلاحات نیز
طی یادداشتی که اخیراً در نشریه آسمان منتشر کرد از مقولهای قابل تأمل به
نام "وظیفه حاکمیت" نام برد.
او در این رابطه مینویسد: "حاکمیت
نیز باید گامهای درخوری بردارد. ایجاد شرایطی که از سوی جریانهای
گوناگون سیاسی امید به بازگشت قابل قبول به وجود آید از وظایف حاکمیت است.
در این زمینه التیام بخشیدن به زخمهای برجای مانده از انتخابات گذشته بدون
تردید گامی اساسی است تا احزاب و گروههای سیاسی اعتماد لازم را برای
مشارکت به دست آورند."
این گمانهافکنی خانم کولایی البته پیش از این از زبان شخص دیگری نیز شنیده شده بود.
این، سیدمحمد خاتمی بود که در سال 90 صبحتی را مطرح کرد مبنی بر اینکه نظام و مجرمان فتنه باید از یکدیگر عذرخواهی کنند.
صحبتی
که البته با واکنش خواص و آگاهان دلسوز کشور مواجه شد و خاتمی نیز در
مقابل سیل انتقادات در این زمینه ترجیح داد سکوت اختیار کند.
سکوتی
که البته پیداست، زمینههای آن با خانم الهه کولایی در میان گذاشته شده است
و اوست که باید سال بعد و در مقطع کنونی همین مسئله را با بیان "وظیفه
حاکمیت"! باز طرح کند.
سوالی که در این میان به وضوح رخ مینماید
این است که اصلاحطلبان چگونه میتوانند در مقطع کنونی و در حالی که در
مقابل صدها سوال بیپاسخ مانده از سوی خود قرار دارند؛ داعیه "حضور با
شرایط! در انتخابات" و یا "ضرورت عمل حاکمیت به وظایف خود" را داشته
باشند؟!
*اصلاحطلبانی که هاشمی را میخواهند!
سعدالله زارعی
کارشناس مسائل سیاست داخلی و استراتژیک در زمینه ماهیت این صحبتها با
بیان اینکه در حال حاضر دو نحله در جریان اصلاحطلبی وجود دارد؛ به خبرنگار
سیاسی مشرق میگوید: نحله
اول اصلاحطلبان با نگاه حداقلی به صحنه نگاه و محوریت آقای خاتمی را دنبال
میکند. آنها معتقدند برای ورود به صحنه به اعتمادسازی نیاز دارند و باید
بپذیرند که خطاهایی را انجام دادهاند.
زارعی
اما به نحله دوم نگاه ویژهتری دارد و میگوید: نحله دوم اصلاحطلبان اما
همچنان بر مقوله مطالبهگری از نظام تأکید دارد و گمان میکند که میتوان
بدون هزینه وارد فضا شد.
او در عین حال بر این نکته تأکید میکند که اصلاحطلبان مطالبهگر بر سر آیتالله هاشمی بهرمانی(رفسنجانی) توافق نظر دارند و معتقدند که وی میتواند مظهر مطالبهگری از نظام باشد.
به گزارش مشرق،
با اندکی کنکاش در صحبتهای چهرههایی نظیر کولایی، کرباسچی، موسویلاری،
یونسی و ... به راحتی میتوان فهمید که آنها اگرچه از واژهای به نام
"خاتمی" به راحتی نام میبرند اما حرفهای آنها با طعم "هاشمی" به جامعه
عرضه میشود و رویهای غیر از تأکید بر خاتمی و گفتمان او دارد.
از
سوی دیگر نباید از یاد برد که سیدمحمد خاتمی در روزهای آخر عمر دولت خویش
با پروژهای به نام "عبور از خاتمی!" روبهرو شد. پروژهای که خاتمی
میتوانست به راحتی ردّ پای بسیاری از دوستان نزدیک خود را در آن ببیند.
با این اوصاف همچنان باید منتظر ماند و حرفهای بیشتری از جبهه اصلاحات پیرامون تعیین شرط برای انتخابات آینده ریاست جمهوری شنید.
حرفهایی
که اگرچه با رنگ اصلاحات به ساحت افکار عمومی ارائه میشود اما طعم آنها،
همنوایی با مسائلی است که این روزها مورد اشاره آیتالله هاشمی
بهرمانی(رفسنجانی) نیز قرار میگیرد.
حجتالاسلام یونسی، وزیر اطلاعات دولت خاتمی اخیراً به روزنامه اعتماد ملی گفته بود: "برای
تحکیم امنیت داخلی، راهکارهای فراوانی وجود دارد اما یکی از مهمترین آنها،
حضور و مشارکت مردمی و وحدت ملی است. وحدت ملی پایه امنیت ملی است و برای
وحدت ملی راهکارهایی وجود دارد که باید آن را به کار برد..."