مشکلی با رفتن به استقلال ندارم

سایت گل- این مصاحبه که در شماره 95 هفته نامه تماشاگران (شنبه 26 شهریور 1380) چاپ شد را می توان طوفانی ترین مصاحبه دوران حرفه ای علی کریمی دانست.

- به نظر تو الان تعصب چقدر برای بازیکنان مهم است. مثلا اگر استقلال تو را تامین می کرد، حاضر بودی قید امارات را بزنی؟

کریمی: الان دیگر باید حرفه ای فکر کرد. مگر فیگو چند سال برای بارسلونا بازی نکرد اما وقتی دید اینقدر به او پول می دهند، رفت رئال مادرید. حالا هم باید به پیراهن رئال احترام بگذارد. من الان قراردادم با پرسپولیس تمام شده  و اگر به الاهلی رفتم، باید به آن تعصب داشته باشم اما وقتی قراردادم با یک تیم تمام می شود، چه لزومی دارد که باز هم به آن تیم تعصب داشته باشم.

- اگر استقلال مبلغ درخواستی تو را داد، حاضر بودی به این تیم بروی؟

کریمی: البته نه با این هوادارانی که ما داریم. من مثل هاشمی نسب نیستم که فحش بشنوم و درگیر بشوم. بعد از جریان او دیگر نمی توان چنین کاری کرد. ماشاالله آنقدر امنیت داریم که یک دفعه یک نفر پیدا می شود با چاقو آدم را می زند و مجبور می شود بروی گوشه خانه بخوابی. اما اگر این مشکلات نبود، چرا، ممکن بود بروم. مگر چه عیبی دارد.

- حالا فکر می کنی برای شاهرودی هم این اتفاق بیفتد.

کریمی: چون هاشمی نسب به استقلال چند تا گل زده بود، همه فکر می کردند اگر او به استقلال برود، اوضاع برعکس می شود اما در مورد شاهرودی وضع فرق می کند. من فکر نمی کنم آب از آب تکان بخورد.

- از این موضوع که بگذریم تا به حال شده طرفداران تیم از تو درخواست مالی بکنند؟

کریمی: تا دلتان بخواهد. اما وقتی چراغی به خانه رواست، به مسجد حرام است. من آنقدر خانواده ام مشکل دارد که اگر بخواهم کمکی کنم، به آنها کمک می کنم. بعضی ها فکر می کنند ما فوتبالیست ها روی گنج نشسته ایم. خبر ندارند که حقوق مان سه ماه سه ماه عقب می افتد و آخر با دعوا و درگیری و جلسه آن را می گیریم.

- سفر سال قبل به ایتالیا را یادت هست؟

کریمی: بله، یک جلسه با پروجا تمرین کردم.

- چطور بود؟

کریمی: آنجا با ایران فرق می کند. هر تیمی یکی دو نفر تمرین دهنده دارد و سرمربی می نشیند کنار زمین و بازیکنان را دقیق زیر نظر می گیرد. حتی بهترین مربیان دنیا هم همین کار را می کنند.

- از اینکه در آنجا نماندی، پشیمان نیستی؟

کریمی: فکر می کنم آقای عابدینی در حقم کم لطفی کرد. آنها حاضر بودند برای 8 ماه پانصد هزار دلار بدهند و بعد اگر راضی بودند، یک قرارداد یک میلیون دلاری ببندند. البته آن موقع عابدینی می گفت مشکل از جانب آقای زم است اما حالا فهمیدم خود او مقصر بود. نمی دانم چرا این کار را کرد. همان اول کار 250 هزار دلار برای خودش گذاشته بود کنار. اگر صبر می کرد، پول کمتری گیرش می آمد اما قرارداد بسته می شد، لالقل از قراردادهای بعدی هم درآمد داشت. ولی الان خیلی خوشحالم. خوشحالم که یک قران هم گیر عابدینی نیامد.

- اینها را می توانیم بنویسیم؟

کریمی: صد در صد. این را حتما تیتر کنید.

- مگر آن موقع توافق برای قرارداد تو از تهران منتفی نشد؟

کریمی: من هم خیال می کردم اینجا قبول نکرده بودند. اما آقای زم چیزی از فوتبال سردرنمی آورد که. آدم خیلی خوبی هم شاید باشد اما سررشته ای از فوتبال ندارد. آن وقت چه جوری با قرارداد مخالفت کند. با کدام دلیل؟ 250 هزار دلار؟ این همه ثروت زیر دست اوست.

- ایتالیا فرصت خوبی بود که از دست رفت. حالا پروجا یک بازیکن کره ای و یک ژاپنی دارد.

کریمی: کره ای را اخراج کرده اند. تازه قرارداد من از آن دو  هم بهتر بود. کلا به هر کدام آنها 200 یا 300 هزار دلار داده بودند اما قرارداد من فرق می کرد. شاید هم قسمت نبود. من هم اینها را می گذارم پای قسمت.

- خبرنگاران ایتالیایی که برای جام تمدن ها به ایران آمده بودند، از تو خیلی تعریف می کردند اما معتقد بودند تو کند هستی.

کریمی: آدم که در کشور یا باشگاهی بازی کند، بعد از یک مدت به آنجا عادت می کند.به هر حال نظر آنها بوده.

- تکلیف اتلتیکو مادرید چه می شود؟ ممکن است در هفته آخر هم صعود کند و به دسته اول بیاید.

کریمی: شرایطش فرق دارد. پول پیش اصلا نمی دهند. یک قرارداد 5 ساله است که برای 6 ماه اول هیچ پولی نمی دهند.

- البته اتلتیکو تیم عجیب و غریبی است. وضع باشگاهش از پرسپولیس هم بدتر است. رئیس باشگاه تا حالا صد تا مربی عوض کرده! هر سال هم مدیرانش بازداشت و زندانی هستند.

کریمی: خداوکیلی پرسپولیس با این وضعیت مدیون علی پروین است. اگر کس دیگری بود، مثل یک مربی خارجی، چه می دانم مت کوویچ، باشگاه مرخص بود. باید به زور نگه می داشت که دسته دو نرود.

- یعنی علی پروین چه کار می کند؟

کریمی: رفاقت‌ها را بیشتر می کند. حداقل اگر پول نگرفته ایم، با هم رفیق باشیم تا مشکلی درست نشود.

- یعنی همان رفتار پدرمابانه که ممکن است یک فحشی هم بدهد؟

کریمی: فحش که بلاژویچ هم فحش می دهد. این برای تماشاگران خیلی مهم است. هنوز بعضی ها تا می رسند به آدم فوری با خنده می پرسند هنوز علی پروین فحش می دهد؟ خوب مربی فحش می دهد. عصبانی می شود یک چیزی می گوید. این یک چیز عادی است. طرز تفکر تماشاگر مشکل دارد که عشقش فحش دادن مربی است.

- بازیکنانی هم هستند که می گویند تحمل این شرایط را ندارند. مهدی هاشمی نسب پارسال می گفت که به علی پروین گفته اگر به من توهین کنی، جواب می دهم.

کریمی: کی گفت؟ آخر سر که داشته می رفته؟ می خواستی بگی یخ نکنی! موقع رفتن که دیگر این حرف‌ها فایده ندارد.

- اصلا فکر می کنی این برخوردها لازم است؟

کریمی: لازم که فکر می کنم باشد. باید یک جوری باشد که بازیکن از مربی حساب ببرد.

- خودت از علی پروین حساب می بردی؟

کریمی: وقتی مربی چیزی می خواهد، باید انجام دهی والا مورد غصب مربی قرار می گیری؛ هرکی می خواهد باشد.

- البته فکر می کنیم علی پروین تو را خیلی قبول داشت و چیزی به تو نمی گفت.

کریمی: سعی می کردم خواسته اش را انجام بدهم.

- پروین چه خواسته های خاصی از تو داشت.

کریمی: حفظ توپ، دربیل زدن در محوطه جریمه و یک سوم دفاعی حریف....

- پروین با این همه مشغله ذهنی که داشت، واقعا چطور در مسائل فنی ریز می شد؟ خود باشگاه با آنهمه مشکل، تیم داری، شرکت بیمه و تبلیغات، فروشگاه هفت تیر و ...اصلا چنین چیزی بود؟

کریمی: به نظرم علی آقا سر تمرین دیگر به فکر چیز دیگری نبود. البته در روزها آخر چرا؛ درگیر مشکلات باشگاه هم بود. تازه به نظرم علی آقا در بین مربیان ایرانی چیزی کم ندارد.

- پس چرا می گویند در پرسپولیس تاکتیک های خیلی جدی وجود ندارد.

کریمی: اصلا در فوتبال ایران تاکتیک نیست. این مشکل خاص پرسپولیس نیست. کدام باشگاه ایرانی سراغ دارید که واقعا با تاکتیک درست و حسابی حرکت کند. فوتبال ما دیمی است. برای اجرای شیوه های تیمی هم باید همه بازیکنان هماهنگ باشند. مشکل داشتن یک گروه هماهنگ هم یک مساله دیگر است که نمی توانیم حلش کنیم.

- دایی می گفت پرسپولیس به یک مربی خارجی نیاز دارد. ما دوست نداریم تو اظهارنظری کنی که برایت مشکل درست شود اما هیچ وقت احساس نکردی که پرسپولیس به یک مربی خارجی بزرگ احتیاج دارد؟

کریمی: باید تیم هم شرایطش را داشته باشد. مثلا باید دید تیم بازیکنانی دارد که ارزش داشته باشد مربی خارجی برای آنها بیاورند. به نظر من مربی خارجی به درد پرسپولیس نمی خورد  و اگر قرار باشد کسی بیاید بهتر است برای تیم های پایه از او استفاده کنند تا بازیکنان به این شرایط عادت کنند.

- حالا که بعد از سه سال از پرسپولیس و فوتبال ایران می روی، فکر می کنی چقدر از نظر فنی تغییر کرده ای؟

کریمی: خیلی فرق کرده ام. خدا کمک کنم، بیشتر پیشرفت می کنم.

- سقفی که در نظر گرفته ای کجاست؟ روزی پوستر مجله وردلدساکر شوی یا چه می دانم، پیراهن رئال مادرید را بپوشی؟

کریمی: این آرزوهای هرکسی است اما باید سعی کنم به آرزوهایم برسم.

- به کدام آرزو؟

کریمی: به یک باشگاه بزرگ مثل رئال مادرید، نمی دانم بارسلونا ، منچستر، میلان. این ها همه آروزهای یک بازیکن است اما بالاخره باید منطقی باشد.

- سه چهار بار از فیگو مثال زدی. دلیل خاصی دارد؟

کریمی: شخصا علاقه زیادی به او دارم.

- چه شباهتی با بازی او داری؟                                        

کریمی: خیلی فاصله دارم. شباهت را هم باید از کارشناس ها پرسید.

- آن چیزهایی که از دایی گفتی، ما را به یاد دلخوری شما از آن بازی سالنی گیشا می اندازد.

کریمی: نه، دایی بازیکن خوبی است. آن هم یک بازی بود که تمام شد و رفت. موقع فوتبال برد و باخت هست. این دلخوری ها عادی است.

- این را هم بگویم که خود خبرنگاران ورزشی از اینکه به تو نزدیک شوند و صحبت کنند، خاطره خوبی ندارند. واقعا خیلی خوش برخورد نیستی. هرچند در طول مصاحبه ما را خوب تحمل کردی.

کریمی: به من حق بدهید. بازیکن هزار تا مشکل دارد. خبرنگار هم خبر ندارد. یک دفعه می آید جلو می خواهد یک عالمه سوال بپرسد. بازیکن بعضی وقت ها شرایط عادی ندارد. مثلا در ریاض با یک خبرنگار حرفم شد. گفتم دارم می روم ناهار بخورم؛ بعدا حرف می زنم. ناراحت شد و گفت این چه وضع حرف زدن است؟

- واقعا بعضی جاها دوست نداریم خودمان را عنوان روزنامه نگار ورزشی معرفی کنیم. نمی دانم به چه دلیل این قدر وضع بد شده. البته به شما حق می دهیم.

کریمی: وقتی یک خبرنگار با من بد برخورد کند، همه را یک جور می بینم.

- فکر می کنم در مصاحبه خیلی اذیت شدی. انگار فشار زیادی به تو آمد.

کریمی: مشکلی نیست.

- آخرین سوال؛ این ادکلنی که به خودت زدی چیه؟

کریمی: 212؛ قابلی هم نداره