مشرق، اردیبهشت ماه سال ۱۳۶۵، مقارن با شب میلاد حضرت سیدالشهدا(صلوات الله
علیه)، تعدادی از بچه های گردان تخریب لشکر ۱۰ سیدالشهدا(صلوات الله علیه)
مامور شدند برای تعبیه مین های ضد تانک «m-۱۹» در مسیر نفوذ احتمالی
نیروهای زرهی بعثی .
چند نفر مشغول کاشتن و مسلح کردن مین ها شدند و
چند نفر هم مامور رساندن مین ها به محل مورد نظر. در میانه ی کار، صدای سوت
خمپاره ای در فضا پیچید. ابتدا انفجاری نسبتا ضعیف و سپس نوری خیره کننده و
انفجاری مهیب، جزیره ی فاو را به لرزه درآورد.
خبرگان گردان تخریب، غرش
مرگبار هیولای «m-۱۹» را می شناختند. دل ها به طپش افتاد که نکند برای بچه
ها اتفاقی افتاده باشد. هنوز برنگشته بودند و محل انفجار هم درست بین خط
آتش ایران و عراق بود. همان جایی که ممکن بود تانک های بعثی خط را
بشکنند... خیلی ها دویدند طرف محل انفجار...
از بچه هایی که در حال مسلح
کردن مین ها بودند اثری پیدا نشد؛ یعنی چیزی باقی نمانده بود که پیدا شود.
از آن هایی که مین ها را حمل می کردند چند تا سر و گردن پیدا شد. از هفت
جوان رشیدِ گردان تخریب، کلا ۱۵-۱۶ کیلو گوشت پیدا نشد.
این بچه ها هم در کارنامه لشکر ۱۰ سیدالشهدا(صلوات الله علیه) معروف شد به : «هفت تن آل صفا»
شهیدان:
مجید رضایی
صاحبعلی نباتی
توحید ملازمی
رحمان میرزازاده
حسین مسیبی
منصور احدی
سعید زند
تصویر
زیر، مدت کوتاهی پس از شهادت «هفت تن آل صفا» برداشته شده است و یکی از
رزمندگان گردان تخریب لشکر ۱۰ سیدالشهدا(صلوات الله علیه) را در حال آماده
کردن تابلوی یادبود این شهدا در مقر ستاد تخریب نشان می دهد.
هر اطلاعات دیگری از این عکس و شهیدان مذکور دارید، ما را بی خبر نگذارید.
روحمان با یادشان شاد