سرویس بین الملل پایگاه 598 - ویلیام جی بِنِت، وزیر سابق تعلیم و تربیت ایالات متحده در یادداشتی که در سی ان ان به چاپ رسید، پنج دلیل عمده خویش برای ناکارآمد بودن دولت اوباما را خاطرنشان کرد.
اولین دلیلی که آقای بنت به آن اشاره میکند ناکارآمدی اقتصادی دولت اوباماست. وی در این باره اینگونه می نویسد: ”ایالات متحده 43 ماه متوالی متحمل نرخ بیکاری بالای 8% بوده که باعث شده است در دریای بدترین مرحله ریکاوری بعد از دوران رکود بزرگ غرق شود. زمانی که باراک اوباما دولت را در دست گرفت، نرخ بیکاری 7.8% بود و امروز شاهدیم که این میزان به 8.1 درصد رسیده است. بدتر از همه اینکه نیروی کار را کم نشان می دهند.
در ماه آگوست نرخ مشارکت نیروی کار تا 63.5% تنزل پیدا کرد که پایین ترین نرخ از سپتامبر سال 1981 بود. این نرخ برای مردان 69.8% بود، یعنی کمترین میزانی که تا کنون ثبت شده است! علاوه بر این، نیمی از فارغ التحصیلان اخیر کالج، بیکار یا نیمه بیکار هستند.
از زمان به روی کار آمدن اوباما، حقوق زنان خانه دار بیش از 4000 دلار کاهش یافته است و حدود 46.7 میلیون نفر تقاضای کوپن غذا را دارند. نرخ فقر در حدود 15% است که بالاترین میزان از سال 1993 است. متوسط قیمت بنزین (برای مردم) در دولت اوباما دو برابر شده است. این قیمت قبلا 1.84 دلار به ازای هر گالن بود که هم اکنون 3.80 دلار برای هر گالن شده است... درست است که اوباما اقتصاد بیماری را به ارث برد اما او با سیاست های خود آن را بدتر و بیمارتر کرد. طبق ادعای مصرانه ی یکی از اقتصاددانان دولت اوباما، حتی بسته 800 میلیارد دلاری مشوق اقتصادی نیز کمکی به این اقتصاد نکرد... طرح مراقبت های بهداشتی وی نیز کشور را در یک بحران بدهی غرق ساخت. بدهی های ملی امریکا از مرز 16 تریلیون لار نیز فراتر رفته است..."
اما سیاست خارجی باراک اوباما، دومین نقطه ضعف مورد نظر آقای بنت است که آن را متوجه دولت فعلی ایالات متحده می داند. مخصوصا که اوباما متعهد شده بود عصر جدیدی در سیاست خارجی امریکا ایجاد کند. البته آقای بنت به نقاط قوتی نیز اذعان دارد که هرکدام از آنها نکات خاصی را به ذهن متبادر می سازند. اولین نقطه قوت مورد نظر ایشان، به هلاکت رساندن اسامه بن لادن پس از سالها اشغال افغانستان است.
جالب است که کشتن بن لادن در عوض دستگیری او، و بدون هیچگونه ایجاد فرصتی برای بازجویی و تخلیه اطلاعات وی، از نظر این سیاستمدار امریکایی یکی از نقاط قوت دولت اوباما است. جالب تر اینکه به محض به هلاکت رساندن این تروریست بین المللی، جسد او به دریا افکنده شد تا هیچ سرنخی از بن لادن بودن یا نبودن جسد مذکور باقی نماند. مسلما کاخ سفید تمایلی نداشت تروریست دست پرورده خود را زنده دستگیر کند تا رازهای مگوی مستور در پس پرده افشا گردند؛ که اگر اینگونه می شد حمله به برج های دوقلو و به تبع آن تشدید فوق العاده ی عملیات های پیدا و پنهان اسلام هراسی در جامعه و رسانه های غربی، اشغال افغانستان و در نتیجه افزایش بی سابقه کِشت و قاچاق مواد مخدر به سرار جهان، ایجاد و تقویت پایگاه های نظامی خارج از امریکا و درون منطقه خاورمیانه یا نزدیک به آن، و انباشته کردن بیش از پیش زندان های مخفی با مسلمانانی که بدون تفهیم جرم و محاکمه محبوس شده اند، همه و همه زیر سوال می رفت.
نقطه قوت دیگری که آقای بنت آن را محصول سیاست خارجی دولت اوباما می داند به هلاکت رسیدن دیکتاتور لیبی، معمر قذافی است. این در حالی است که کاخ سفید همواره از دست داشتن مستقیم در تحولات کشورهای متاثر از بیداری اسلامی سر باز زده است. معمر قذافی نیز دچار سرنوشتی مشابه بن لادن شد.
نقطه قوت سوم و جالب تر از همه، توسعه پرنده های جاسوسی بدون سرنشین امریکا است. فرار به جلوی آقای بنت از آن سو مضحک می نماید که به زمین نشاندن پهپاد امریکا توسط دانشمندان غیور ایرانی تا مدت ها تیتر اول رسانه های جهان بود.
اما چرا سیاست خارجی دولت اوباما در غیر از آن سه مورد از نظر وزیر پیشین تعلیم و تربیت ایالات متحده، نقطه ضعفی برای اوباما محسوب می شود؟ سی ان ان به نقل از این چهره سیاسی می نویسد: ”اولین تست ریاست جمهوری اوباما در حوزه سیاست خارجی، شکست وی در مسئله جنبش دموکراسی خواه سبز ایران بود. اشتباه اوباما این بود که می گفت نباید دخالت من در این مسئله مشهود باشد. اینگونه بود که آشوب ها سرکوب شدند. اما وقتی بهار عربی شکل گرفت، تصمیم گرفت در مسئله مصر دخالت کند و حکومت حسنی مبارک را واژگون کند. نتیجه این شد که کشوری که زمانی یکی از متحدین ارزشمند ما در خاورمیانه بود، تحت کنترل حزب اکثریت یعنی اخوان المسلمین قرار گرفت. اما وقتی بهار عربی به سوریه، متحد اصلی و طولانی مدت ایران در منطقه رسید، به قدری از مداخله مستقیم سر باز زد تا بشار اسد شروع به کشتار مردم خود کرد... اوباما حتی یک بار هم در دوران ریاست جمهوری خود به اسرائیل سفر نکرد...
دو سرمایه گذاری عمده امریکا، حضور ارتش در عراق و افغانستان بود که اکنون فقط به تار مویی بند هستند. اوباما بدون توجه به توصیه های اکید ژنرال های ارتش، نیروهای خود را پیش از موعد از عراق و افغانستان بیرون کشید."
ویلیام بنت، سومین نقطه ضعف دولت اوباما را قانون بهداشت عمومی وی می داند: ”...تصویب و اجرایی کردن این قانون باعث می شود طی 10 سال آینده فشار مالیاتی سنگینی بر دوش خانواده های طبقه متوسط تحمیل شود؛... مضاف بر اینکه این طرح 2700 صفحه قوانین و مقررات پیچیده را به خود اختصاص داده که پشت درهای بسته به تصویب رسیده اند و در نهایت به چیزی تبدیل شده اند که کاملا با وعده و وعیدهای اوباما در سال 2008 تضاد دارند."
ریاست جمهوری امپریالیستی عنوانی است که ویلیام بنت آن را چهارمین دلیل برای رای ندادن به اوباما می داند و در این باره می نویسد: ”...(به طور مثال) او از کمک به ایالت آریزونا برای به اجرا درآوردن قانون مهاجرت خودداری کرد و یا به وزارت دادگستری خود دستور داد دفاع از قانون ازدواج را در دادگاه متوقف کند..."
و در نهایت وعده های عملی نشده ی پرزیدنت اوباما، دلیل پنجم عدم صلاحیت وی برای به دست گرفتن زمام دولت جدید است. بنت در بند آخر انتقادات خود می نویسد: ”اگر گمان می کنید من درباره پرزیدنت اوباما زیاد سختگیری کرده ام، شما را به گفته های خود او ارجاع میدهم. او در دور اول قول داد کسری بودجه را به نصف کاهش دهد. در سال 2009 در قاهره وعده ی شروع آغاز جدیدی بین ایالات متحده و مسلمانان در سرتاسر دنیا شکل گیرد... تیم اقتصادی دولت او وعده داد بسته مشوق اقتصادی 800 میلیاردی او نرخ بیکاری را زیر 8 درد نگه دارد...
امریکایی ها می دانند که رئیس جهور قول های بیشماری داد که خیلی کم عملی شده اند. ثبت اهداف، شکست های متعدد، و وعده های عمل نشده باعث شده اند دلایل عمیق و منصفانه ای علیه رای دادن به باراک اوباما در انتخابات بعدی وجود داشته باشد."