آقایان میلیاردی! لطفا به شعور مردم توهین نکنید

بولتن نیوز: قبل از همه چیز به این چند برش مطبوعاتی دقت شود:

«...در دقيقه 28 بازی ایران و لبنان، توسط محمد حيدر دروازه ايران را باز شد. اين اولين گل لبنان به ايران در طول تاريخ بازي هايش با تيم ملي کشورمان بود که به ثمر رسيد...»

«...شبکه‌هاي تلويزيوني لبنان خبر گلزني و پيروزي تيم ملي لبنان را به صورت خبر فوري زيرنويس کرده تا لبناني‌ها نيز به جمع کشورهاي عربي بپيوندند که مزه شکست دادن تيم ملي فوتبال ايران را چشيده‌اند...»

«...در پايان ديدار تيم‌هاي ملي فوتبال ايران و لبنان، عباس حسن دروازه‌بان تيم ملي فوتبال لبنان به عنوان بهترين بازيکن اين ديدار انتخاب شد...»

دست بر قضا این اقدام افتخار آمیز سوپر میلیاردرهای ورزش ایران همراه شد با نمایش غیرت و همت ورزشکاران بی ادعای ایرانی در مسابفات المپیک و پارا المپیک که با صرف کم ترین هزینه مادی و معنوی بیشترین افتخار برای ایرانیان به سوغات آوردند و در پایان کار نیز تنها یک درخواست از مسئولان محترم داشتند و آن هم اینکه امکانات لازم را برای ادامه تمرینات و افتخار آفرینی برای ایران عزیز در اختیار ما قرار دهید.

در این هنگام اسوه های اخلاق ورزش ایران(بخوانید سوپر میلیاردر های فوتبالی) به جای عذرخواهی از پیشگاه ملت، خانه نشینی و بسط نشینی را تنها مفر خویش یافتند و از فرط ناراحتی که چرا به ما گفتید که بالای چشمان مبارکتان ابروست و نخستین باخت ایران در تاریخ فوتبال در برابر لبنان را به ثمر نشاندید، از هر مصاحبه ای سرباز زدند.

در ادامه همین روند بود که بی نوایان و مستضعفین تیم های ته جدولی پیروزی و استقلال(با آن قراردادهای نجومی) به جرگه ملی پوشان پیوستند و تحریم رسانه ها را آغاز نمودند.

اما امروز و آن هنگامی که دوباره حمایت مردم و رسانه ها بیشترین نیاز همین بازیکنان است بالاخره حاضر شدند که پا بر غرور خود بگذارند و با صدور بیانیه ای اندکی جبران مافات کردند.

به گزارش وب سایت فدراسیون فوتبال ایران، تیم ملی فوتبال با صدور بیانیه ای اعلام داشتند:

« قرارمان باهم باشد برای صعود به جام جهانی و می خواهیم دعوتتان کنیم تا همه دوشادوش هم، جشن بزرگ ملی برپا کنیم.

ما ملی پوشان فوتبال ایران از نتیجه ناباورانه برابر تیم ملی لبنان در روز 21 شهریورماه بشدت غمگین و ناراحتیم. لازم به تاکید است که تمامی بازیکنان، کادر فنی و همه عوامل تیم ملی برای پیروزی در این مسابقه، حداکثر تلاش خود را نمودند و به زعم اغلب آنهایی که بازی را بطور کامل دیدند، حق تیم ملی ایران در این دیدار، باخت نبود و باید با کسب هر سه امتیاز از میدان خارج می شد.

اگرچه پیروز نشدیم اما کم فروشی نکردیم و به پیراهن ملی ارزشمندی که بر تن داشتیم کم توجه نبودیم. هیچگاه درقامت سرباز برای موفقیت در پیراهنی که اعتبارش را از یکایک شما هموطنان عزیزمان می گیرد، کم فروشی نکردیم و بی تعصب نبودیم.

بهرحال ما بازیکنان تیم ملی از این نتیجه ابراز تاسف نموده و از هواداران فوتبال که در همه حال یار و یاور تیم ملی کشورشان بوده و هستند، پوزش می طلبیم و امیدواریم بتوانیم در دیدارهای آینده آن را جبران کنیم.»

ساختار و محتویات این بیانیه ضرب الاجلی از چند جهت قابل توجه است:

1- اول اینکه نفس شجاعت عذرخواهی اقدامی ستودنی و قابل تقدیر است و بسیار خرسندیم که این بیانیه با پس زمینه عذر خواهی صادر شد.

2- از حسن این بیانیه که بگذریم، نخستین سوال ما از مسئولان محترم فدراسیون فوتبال و بازیکنان و کادر فنی این است که آیا تصور نمی کنید این اقدام حیرت آور شما اندکی دیر عملی شد و آیا گمان نمی برید که عذرخواهی در آستانه بازی جدید توهین به شعور طرفداران فوتبال به حساب می آید.

3- نکته دیگر آنکه این بیانیه فاقد هرگونه امضا از سوی اشخاص حقیقی و مقصران اصلی این باخت می باشد و صرفا به استفاده از الفاظی چون«ما بازیکنان تیم ملی، مسئولان فنی و...» اکتفا شده است تا غرور بازیکنان تیم ملی غرور آفرین ما کماکان مخدوش نگردد.

4- بهتر بود که نویسندگان این رنجنامه پبیش از نگارش آن کمی در به کار بردن الفاظ نیز دقت به خرج می دادند؛ عباراتی چون: «کم فروشی نکردیم»، «بی تعصب نبودیم» و... بسیار قابل تامل است.

اگر بازی شما را «متعصبانه» بنامیم پس پاسبانی جانانه احمد عابدزاده از دروازه تیم ملی را در بازی مقابل ژاپن با وجود جراحت در ناحیه کمر را چه بنامیم.

هنوز هم جان فشانی های حسن روشن با وجود درد شدید در پا و گلزنی های مداوم او با همین شرایط، زیباترین خاطرات مردم ایران از فوتبال را تشکیل می دهد.

خاطرات شیرین بردهای تیم ملی ایران در دهه 70 با کمترین امکانات مقابل مطرح ترین تیم های آسیایی را چه باید نامید؟ اگر آن را متعصبانه بنامیم، خودتان صفت بازی هایتان را بیابید.

5- نویسندگان این بیانیه مدعی شده اند که به به زعم اغلب آنهایی که بازی را بطور کامل دیدند، حق تیم ملی ایران در این دیدار، باخت نبود و باید با کسب هر سه امتیاز از میدان خارج می شد!!!

متاسفانه باید اذعان داشت که این نسخه در دکان هیچ عطاری پیدا  نمی شود و برای نمونه مفسر نيل‌اسپورت در تحلیل «زعم بسیاری» گفت:

«بازيکناني که در زمين بازي مي‌کردند، عمدتا از تيم‌هايي هستند که وضعيت مطلوبي در جدول ليگ برتر فوتبال ايران ندارند و خستگي و بي‌رمقي در بين آنان به خوبي ديده مي‌شد. اين بازيکنان به راحتي عصباني مي‌شوند و اسير تاکتيک تيم‌هاي ضعيفي حتي مثل لبنان مي‌شوند. اولين پيروزي لبنان در شرايطي مقابل ايران رخ داد که ازبکستان در يک بازي متهورانه نفس کره جنوبي را در استاديوم مرکزي پاختاکور گرفت.»