گزارشی که بنی‌صدر را عصبانی کرد

علی عبداللهی معاون امنیتی انتظامی وزیر کشور در گفت‌وگوی مشروح با خبرنگار حوزه دولت خبرگزاری فارس پیرامون دفاع مقدس، اظهار داشت: هفته دفاع مقدس و یاد شهدا و امام راحل را گرامی می‌داریم؛ تقریبا 23 سال از قطعنامه جنگ تحمیلی می‌گذرد و خوشبختانه کسانی در کشور هستند که به مسائل جنگ می‌پردازند؛ اگرچه در بعضی از موارد نواقصی وجود دارد و بی‌توجهی‌‌هایی هم شده که امیدواریم از روی عمد نباشد اما در مباحث هنری، فیلم‌سازی، نشر آثار فکری رزمندگان و فرماندهان می‌توان کارهای بهتری را ارائه داد.

رئیس سابق اداره بازرسی سپاه پاسداران انقلاب اسلامی تصریح کرد: در یک مقطعی به نظر می‌آمد که کلاً دفاع مقدس در کشور ما مغضوب واقع شد و خیلی‌ها تلاش کردند جامعه دوران دفاع مقدس را فراموش کنند؛ البته شاید یکی از دلایلی که داشتند این بود که چون نقشی در دفاع مقدس نداشتند نمی‌‌توانستند در این ارتباط حرفی بزنند.

وی یادآور شد: شاهد بودیم که در برخی از مقاطع مطالبی علیه دوران دفاع مقدس و تفکر دفاع گفته می‌شد در حالی که جنگ را به معنای جنگ کسی تأیید نمی‌‌کند؛ جنگ ما یک هجمه علیه کشور دیگری نبود بلکه دفاع بود، همانگونه که حضرت امام(ره) هم بارها فرمودند دفاع از کشور ما در برابر یک هجمه سراسری و دشمنی به نام صدام بود که کشورهای دیگر نیز به طور جدی از وی حمایت می‌کردند.

معاون امنیتی انتظامی وزیر کشور با بیان اینکه شاید ترسیم آن دوران کار آسانی نباشد، افزود: مظلومیت بچه‌های بسیج در شب‌های عملیات، سادگی و انجام تکلیف بدون هیچ‌گونه چشم‌داشت و توقع و خواسته مادی بود با وجود اینکه برخی از این افراد از خانواده‌هایی می‌آمدند که خود از نظر مالی ضعیف بودند اما در جنگ داوطلبانه حضور می‌یافتند؛ با اینکه امکانات خوبی فراهم نبود اما این جوانان بسیجی و مخلص در جنگ حضور می‌یافتند.

عبداللهی اظهار داشت: نفوذ کلام امام(ره) و احساس تکلیف برای دفاع از کشور،جوانان را به جبهه می‌کشاند و با آن رشادت و شهامت علی‌رغم اینکه خیلی از آنها آموزش قبلی هم نداشتند بدون هیچ ترسی در جنگ حضور می‌یافتند؛ بنده یاد ندارم رزمنده‌ای گفته باشد حال که ما داریم به عملیات می‌رویم واحدهای پشتیبانی ما چیست؟

وی با بیان اینکه بنده یک سال قبل از شروع جنگ یعنی تیرماه 1358 در قصر شیرین بودم، گفت: به دلیل ناامنی‌ها در جاده قصر شیرین به سمت کرند و اسلام آباد غرب و سرپل ذهاب 30 نفر از پادگان ولیعصر تهران به آنجا رفتیم و در پادگان ابوذر ارتش مستقر و برای مقابله با اشرار گشت می‌زدیم.

رئیس سابق ستاد نیروی زمینی سپاه ادامه داد:در مرز هم در رفت‌و‌آمد بودیم که متوجه شدیم عراقی‌ها یک سری اقدامات در مرز و به ویژه قصر شیرین انجام می‌دهند؛ پاسگاه‌های ما با عراق خیلی نزدیک و همه حرکاتشان قابل مشاهده بود؛ چند نفر از دوستان ژاندارمری و ارتشی که همراه ما بودند می‌گفتند این نقل و انتقالات در مرز غیرعادی است و حضور تجهیزات نظامی مثل نفربر و تانک و رفت‌و آمد در این حد غیرمعمول است.

وی با تأکید بر اینکه این مسئله نشان می‌دهد آنها از یک سال قبل در مرز کار می‌کردند و شواهد هم این را نشان می‌دهد، افزود: در آن زمان برادری به نام شهید احمد مرادی حضور داشت که از روز اول نیز ما با هم بودیم؛ این شهید بچه کن تهران و بسیار پرتلاش بود؛ وی یک گزارشی را جمع‌بندی و به تهران آورد،محتوای گزارش شهید مرادی این بود که که عراقی‌ها در مرز نقل و انتقالات غیرعادی انجام می‌دهند که متأسفانه با آن گزارش بد برخورد شد و وی گفت گفت‌وگوی لفظی هم با بنی‌صدر پیدا کرده است.

عبداللهی اظهار داشت: جنگ ما در شرایط کاملاً نابرابری از نظر تجهیزات و امکانات در مقابل تجهیزات عراقی‌ها بود، به نظر می‌رسید عراقی‌ها سال‌ها کار کرده بودند تا هجمه‌ای علیه ما آغاز کنند؛ اطلاعاتی که بعداً به دست آمد و آنهایی که از ارتش عراق اطلاع داشتند نشان می‌داد آنها مثل ما نبودند که در پادگان‌های ثابتی مستقر باشند بلکه بیشتر در حالت اردوگاهی به سر می‌بردند.

معاون امنیتی انتظامی وزیر کشور اضافه کرد: کشور ما از نظر وسعت و جمعیت بیش از عراق است اما استعداد واحدهای نظامی ما کمتر از واحدهای نظامی عراق بود؛ سپاه هم نیرویی بود که برای حفظ انقلاب به وجود آمد؛ بچه‌ها در روزهای اول به تعداد کافی اسلحه نداشتند چه رسد به سلاح‌های سنگین‌تر؛ همین شرایط باعث شد که ابتکارات جنگ تقویت شود و ابتکار فرماندهان و رزمندگان ما را بالا برد.

وی ادامه داد: برای کمبود جبران‌ها ناچار بودیم از همه ظرفیت‌ها استفاده کنیم؛ بحث غافل‌گیری و استفاده از سرزمین‌هایی که دشمن احتمال جنگیدن در آنجا نمی‌داد مثلا عبور از رمل‌های شمال چزابه که منطقه مانع نظامی به شمار می‌رود یک ابتکار و خلاقیت بزرگ است؛ احداث جاده در رمل‌ها و ساختن پل‌های خیبری و کوثری برای عبور از حورالعظیم یا ارتفاعات سخت کشور نیز از خلاقیت‌های دفاع مقدس به شمار می‌رود.

عبداللهی با بیان اینکه هرچقدر جنگ جلوتر می‌رفت، پیچیده‌تر می‌شد، گفت: از این رو ما باید تاکتیک‌های پیشرفته‌تری را پیدا می‌کردیم، برخی مواقع  فیلم‌های مختلف یا راویانی که کمتر در جنگ حضور داشتند این موضوع را مطرح می‌کنند که دشمن ما ترسو و بزدل بود در حالی‌که باید گفت اصلا چنین نیست و در بسیاری از موارد عراقی‌ها تا آخرین نفس می‌جنگیدند؛ اینگونه نبود که با یک تیر ما فرار کند بلکه ابزار و آموزش جنگی دیده بود و می‌ایستاد؛ حال این ایستادگی در برخی مواقع ناشی از اعتقاد و ایمان است و گاهی نیز از روی اجبار که باید گفت ایستادگی آنها از روی اجبار بود.

معاون امنیتی انتظامی وزیر کشور افزود: جنگ ما یک جنگ ابتکار، خلاقیت، نوآوری و دلاورپروری بود؛ آنچه که امروز ما به آن اعتقاد داریم همین روحیه است که در بقیه امورات کشور نیز می‌توان با همین روحیه کار کرد؛ برخی شاید این تصور را داشته باشند افرادی که از جنگ آمدند فقط جنگ را می‌دانند در حالی‌که فرماندهی و مدیریت جنگ یک روحیه مدیریتی تمام عیار می‌طلبد؛ در غیر این صورت نمی‌توان کاری از پیش برد و موفق شد.

وی درباره فتح خرمشهر و برخی شبهات که نسبت به آن وجود دارد، اظهار داشت: بعد از عملیات بیت‌المقدس تفکری قائل به این بود که ما باید جنگ را تمام می‌کردیم اما عده‌ای هم معتقدند که به این شکل نیست؛ بنده معتقدم اگر بعد از خرمشهر جنگ را متوقف می‌کردیم دشمن جنگ را متوقف نمی‌کرد؛ چراکه صدام امکانات و تجهیزات بسیاری داشت و تا آن زمان شاید هنوز آسیب جدی به واحدهایش وارد نشده بود اگرچه در فتح‌المبین و بیت‌المقدس حدود سه یا چهار لشگر عراق از بین رفتند.

عبدالهی با تأکید بر اینکه عراقی‌ها که در اول جنگ با 15 لشگر شروع کردند روز آخر جنگ حدود 80 لشگر را سازماندهی کردند، تصریح کرد: آمار و عملیاتی که ما از دشمن بدست آوردیم نشان می‌دهد حدود 80 لشگر سازماندهی کردند؛ طبیعی است که نمی‌توانستند آرام بنشیند کما اینکه بعد از قطعنامه جنگ هم آرام ننشستند و با این نیرویی که داشتند به کویت حمله کردند.

معاون امنیتی انتظامی وزیر کشور تصریح کرد: درست است که ما خرمشهر را گرفته بودیم ولی هنوز بخش زیادی از سرزمین‌های ما در خوزستان در جبهه‌های میانی، کرمانشاه و کردستان هنوز در اختیار دشمن بود و باید برای بیرون کردن آنها عملیات می‌کردیم و اگر غیر از این بود باید به دشمن امتیاز می‌دادیم.

وی در پایان گفت: اگر جنگ در آن زمان متوقف می‌شد دشمن جنگ را متوقف نمی‌کرد و چه بسا ما از آن حالت آمادگی خارج می‌شدیم و دشمن موفقیت‌های بیشتری برای خود کسب می‌کرد از این رو ادامه جنگ یک ضرورت بود و تشخیص حضرت امام (ره) و فرماندهان آن زمان بسیار درست بود چراکه صدام آدم غیرقابل پیش‌بینی بود که نمی‌توان روی حرف وی حساب باز کرد.