جمعیت ایران در حال پیر شدن

مهر: ایران در حالی به عنوان جامعه ای جوان شناخته می شود که بررسیها و گزارشهای وزارت بهداشت نشان می دهد جمعیت کشورمان در حال پیر شدن است. با این وجود هنوز برنامه ای جامع برای تامین نیازهای سالمندان در کشور تدوین و تهیه نشده است.

هم اکنون بیش از 7 درصد جمعیت کشورمان را افراد سالمند بالای 60 سال تشکیل می دهند که گفته می شود این آمار در چهار دهه آینده تقریبا دو برابر خواهد شد. به طوریکه در سال 1429 به ازای هر چهار نفر ایرانی، یک نفر سالمند خواهیم داشت. این در حالی است که امکانات کشور متناسب با نیاز سالمندان نیست.

دکتر پریسا طاهری، رئیس اداره سالمندان وزارت بهداشت با اشاره به سرعت پیرشدن جمعیت در کشورهای در حال توسعه که ایران را نیز شامل می شود، گفت: در این کشورها سرعت پیر شدن بسیار سریعتر از کشورهای توسعه یافته است. از همین رو برای یک برنامه ریزی خوب و طولانی وقت کمی داریم و متاسفانه اقدامات لازم برای سالمندان کشور در نظر گرفته نشده است.

این در حالی است که شورای ملی سالمندان به عنوان تنها مرجع تصمیم گیری در خصوص تدوین سیاستها و برنامه های حمایتی از سالمندان، می بایست هر 6 ماه یکبار با حضور رئیس جمهور تشکیل جلسه بدهد اما در پنج سال اخیر تنها یک جلسه داشته و سه سال است که در تعطیلی به سر می برد.

شورای ملی سالمندان با هدف فراهم کردن امکان تداوم حضور افراد سالمند در جامعه، تاکید بر حفظ موقعیت و جایگاه سالمند در خانواده، تامین حداقل نیازهای اساسی سالمندان نیازمند در کشور، تاکید بر حفظ احترام شأن و حرمت سالمند و فراهم کردم امکان مشارکت مردم، انجمنها و موسسات غیردولتی تشکیل شد.

رئیس اداره سالمندان وزارت بهداشت با اشاره به اینکه برخی از افراد سالمند تحت پوشش بیمه نیستند، گفت: سالمندانی که تحت پوشش بیمه نیستند درآمد حاصل از بازنشستگی ندارند و مجبورند تا در دوران سالمندی هم کارکنند.

متاسفانه بیش از 80 درصد سالمندان با تغییرات فیزیولو‍‍ژیکی، مشکلات اقتصادی و عدم تواناییهای مختلف مواجه هستند و نبود حمایتهای بیمه ای عرصه را برای این افراد تنگ تر می کند.

در آیین نامه اجرایی شورای ملی سالمندان که اردیبهشت 83 به تصویب رسیده و ابلاغ شده است، سیاستگذاری در جهت تامین سلامت و رفاه سالمندان کشور، تصویب برنامه های مربوط به سالمندان در دستگاههای اجرایی و هماهنگی بین دستگاههای اجرایی برای سازماندهی امور سالمندان و اجرای برنامه های مصوب شورا به عنوان وظایف شورای ملی سالمندان در نظر گرفته شده است.

هم اکنون برخی از سالمندان کشور به رغم اینکه در سن استراحت و فراغت از کار و تلاش به سر می برند تنها به دلیل اینکه نمی توانند هزینه های روزانه زندگی را تامین کنند، به ناچار در بخشهای خصوصی و بعضا دولتی همچنان در مشاغلی همچون نگهبانی، باغبانی و خدمات مشغول کار هستند.

این در حالی است که بیماری آلزایمر به شدت جمعیت سالمند کشورمان را تهدید می کند به طوری که معصومه صالحی، مدیرعامل انجمن آلزایمر ایران از ابتلای بیش از یک میلیون نفر از جمعیت سالمندان کشور به آلزایمر در سه دهه آینده خبر داده و عنوان داشته است که هم اکنون بالغ بر 300 تا 400 هزار نفر در کشور مبتلا به این بیماری هستند که اغلب در سنین سالمندی به سر می برند.

نتایج یک مطالعه جهانی نشان می دهد که مهمترین شکایت سالمندان آزار روانی و دیده نشدن است. از سوی دیگر، اصطلاحی تحت عنوان "سالمند آزاری" داریم که بر خلاف آنچه مردم فکر می کنند به آزارهای جسمی مربوط نمی شود. طبق تعریفی که در مجامع جهانی در مورد سالمند آزاری شده غیر از تنبیه و آزار جسمی و فشارهای روحی و روانی، محرومیتهای اجتماعی، تحقیر و نادیده انگاشتن نیز جز سالمند آزاری محسوب می شود.

رئیس اداره سالمندان وزارت بهداشت با عنوان این مطلب که تعداد متخصصان رشته سالمندی در کشور از تعداد انگشتان دست هم کمتر است، گفت: برای ارائه خدمات سالمندی در تمام سطوح باید نیروی انسانی متخصص فراهم باشد.

در ایران بر اساس آخرین سرشماری صورت گرفته در سال 1385 حدود 3/7 درصد جمعیت کشور (حدود پنج میلیون نفر) بیش از 60 سال سن دارند.

بر اساس تحقیقی 6 ماهه در بیمارستان طالقانی، شایعترین علت مراجعه به مراکز درمانی سالمندان پس از بیماریهای قلبی - عروقی سقوط بود که با توجه به پوکی استخوان اولیه، شکستگی و در نهایت افتادگی را سبب می‌شود.

آنچه مسلم است، اینکه جامعه سالمندی کشور نیازمند امکانات رفاهی و خدماتی است تا بتواند فارغ از روزهای کار و تلاش، به استراحت مشغول شود. در حالی که اشتغال در سن سالمندی می تواند یک تهدید جدی برای نظام سلامت جامعه باشد که هزینه های جبران ناپذیری به دنبال دارد.