عضو کمیسیون فرهنگی: مصوبهای از شعام درباره حجاب به مجلس نرسیده است؛
کیهان؛ «تاريخ ايراني» كه تحريريه آن متشكل از تيم نشريات زنجيره اي اصلاح طلبان است و در
كنار سايت هاي «ديپلماسي ايراني» و «اقتصاد ايراني» تحت سرپرستي «محمد صادق خرازي»
(مشاور ارشد سيدمحمد خاتمي) فعاليت مي كند، بدون كوچكترين اشاره اي به حمايت «حسن
نزيه» از «سلمان رشدي» مرتد و همچنين نفاق سياسي- شخصيتي وي، مقاله اي را در ستايش
وي منتشر كرد و كوشيد تا با ناديده گرفتن فعاليت هاي پرشمار نزيه عليه جمهوري
اسلامي و مبارزه اش با احكام مسلم اسلام، كارنامه سياسي او را تطهير كند.
«حسن نزيه» يكي از اعضاء مؤسس «جبهه ملي» و «نهضت آزادي» بود كه با ديگر جاسوسان آمريكا مانند «هدايت الله متين دفتري» و «عباس اميرانتظام» دوستي نزديكي داشت و سال 1357 به هيأت مديره كانون وكلاي دادگستري راه يافت و از اين دوره، مبارزات او عليه اسلام چهره علني تر به خود گرفت تا جايي كه حتي پس از پيروزي انقلاب اسلامي و در خرداد 1358 گفت اجراي احكام اسلامي نه ممكن است و نه مفيد! پس از واكنش هاي شهيدان بهشتي و باهنر و اعتراضات گسترده مردم به اين سخنان، نزيه ايران را ترك كرد و ابتدا در مصاحبه هاي خود به توهين به امام خميني(ره) پرداخت. سپس به همراه چهره هاي بدنامي چون «پرويز صياد» و «مهشيد اميرشاهي» بيانيه اي را در حمايت از «سلمان رشدي» (نويسنده مرتد آيات شيطاني) منتشر كرد. اين مواضع در حالي بود كه در 2 اسفند 1357 نزيه با هدف بسترسازي براي نفوذ به ساختار حاكميت، با انتشار مطلبي در «روزنامه كيهان» از امام خميني(ره) به عنوان يك «رهبر بزرگ مذهبي و ملي با انديشه هاي مترقي و دنياپسند» ياد كرده بود، اما بلافاصله پس از فرار از ايران با انتشار نامه اي سرگشاده در موضع گيري متضادي اظهار داشت: «من مبارزه با شما [امام خميني] را از پاريس شروع كردم و در ماه سوم بعد از انقلاب بود كه عدم امكان اسلامي كردن حكومت و اداره مملكت را... مطرح ساختم.»
با اين حال، سايت «تاريخ ايراني» براي تطهير اين جاسوس CIA نه تنها به مواضع منافقانه «حسن نزيه» و مأموريت هايش براي آمريكا نپرداخته است، بلكه حتي اشاره اي به پيوندهاي تنگاتنگ او با حزب منحله «خلق مسلمان» نكرده و كارنامه سياسي نزيه پس از فرار از كشور را صرفاً به يك جمله تقليل داده است! «تاريخ ايراني» چنين القاء مي كند كه «حسن نزيه» از مواضع ضدانقلابي خود دست كشيده و در سال هاي اخير سكوت كرده است، اما برخلاف اين ادعا، نزيه به سبب ابتلا به بيماري آلزايمر و فراموشي از صحنه سياست كناره گرفت و تا پيش از بيماري اش يكسره در خدمت اهداف آمريكا و غرب براي مبارزه با جمهوري اسلامي بود.
از سوي ديگر، «تاريخ ايراني» كه ادعاي فعاليت حرفه اي در حوزه تاريخ نگاري را دارد و نويسندگان آن در اين سايت و نشرياتي مانند «مهرنامه» و «آسمان» و «تجربه» مي كوشند تا جعليات خود را به عنوان مستندات تاريخي به خورد مخاطبانشان بدهند، اشتباهات فاحش ديگري را نيز در زمينه روايت وقايع دوران انقلاب و نقش اشخاص گوناگون دارند. براي نمونه، در مرثيه سرايي «تاريخ ايراني» براي «حسن نزيه» از «احمد متين دفتري» به عنوان يكي از «28 چهره ملي گراي مخالف رژيم شاه» در سال 1356 ياد شده است؛ در حالي كه وي جوان ترين نخست وزير دوران رضاشاه در سال 1318 و از مخالفان سرسخت ملي شدن نفت به شمار مي رفت كه در سال 1350 مرد.
روزنامه «كيهان» در سال 1377 زندگي و حرفه «حسن نزيه» را در صفحه پاورقي «نيمه پنهان» به چاپ رساند و سپس آن را در جلد اول مجموعه كتاب هاي تاريخي نيمه پنهان (سيماي كارگزاران فرهنگ و سياست) روانه بازار نشر كرد. نزيه در مصاحبه اي با «راديو اسرائيل» (11/3/1377) در واكنش به افشاگري هاي «كيهان» فقط به ذكر يك جمله بسنده كرد و گفت: «شاه در كتاب پاسخ به تاريخ از بنده به نيكي ياد كرده اند!»
عملكرد سايتها و نشريات زنجيره اي اصلاح طلبان مانند «تاريخ ايراني» بيش از آنكه روايتگر تاريخ ايران و انقلاب اسلامي باشد، در خدمت جعل وقايع كليدي تاريخ معاصر است و در ماجراهايي مانند پرونده «سينما ركس آبادان» و... نيز همين رويه را پي گرفته بودند. گفتني است اين سايت كه در حوزه تاريخ نگاري همسو با رسانه هايي مانند «بي بي سي» و «راديو فردا» عمل مي كند، ماه گذشته در يك پروژه هدفمند ضمن مصاحبه با خاتمي و برخي از روزنامه نگاران قديمي به تحريف تاريخچه و كارنامه روزنامه كيهان دست زد و در آن با وارونه نمايي برخي از رخدادها كه به صورت سند مكتوب موجود و غيرقابل تحريف است به تمجيد از خاتمي پرداخت!
«حسن نزيه» يكي از اعضاء مؤسس «جبهه ملي» و «نهضت آزادي» بود كه با ديگر جاسوسان آمريكا مانند «هدايت الله متين دفتري» و «عباس اميرانتظام» دوستي نزديكي داشت و سال 1357 به هيأت مديره كانون وكلاي دادگستري راه يافت و از اين دوره، مبارزات او عليه اسلام چهره علني تر به خود گرفت تا جايي كه حتي پس از پيروزي انقلاب اسلامي و در خرداد 1358 گفت اجراي احكام اسلامي نه ممكن است و نه مفيد! پس از واكنش هاي شهيدان بهشتي و باهنر و اعتراضات گسترده مردم به اين سخنان، نزيه ايران را ترك كرد و ابتدا در مصاحبه هاي خود به توهين به امام خميني(ره) پرداخت. سپس به همراه چهره هاي بدنامي چون «پرويز صياد» و «مهشيد اميرشاهي» بيانيه اي را در حمايت از «سلمان رشدي» (نويسنده مرتد آيات شيطاني) منتشر كرد. اين مواضع در حالي بود كه در 2 اسفند 1357 نزيه با هدف بسترسازي براي نفوذ به ساختار حاكميت، با انتشار مطلبي در «روزنامه كيهان» از امام خميني(ره) به عنوان يك «رهبر بزرگ مذهبي و ملي با انديشه هاي مترقي و دنياپسند» ياد كرده بود، اما بلافاصله پس از فرار از ايران با انتشار نامه اي سرگشاده در موضع گيري متضادي اظهار داشت: «من مبارزه با شما [امام خميني] را از پاريس شروع كردم و در ماه سوم بعد از انقلاب بود كه عدم امكان اسلامي كردن حكومت و اداره مملكت را... مطرح ساختم.»
با اين حال، سايت «تاريخ ايراني» براي تطهير اين جاسوس CIA نه تنها به مواضع منافقانه «حسن نزيه» و مأموريت هايش براي آمريكا نپرداخته است، بلكه حتي اشاره اي به پيوندهاي تنگاتنگ او با حزب منحله «خلق مسلمان» نكرده و كارنامه سياسي نزيه پس از فرار از كشور را صرفاً به يك جمله تقليل داده است! «تاريخ ايراني» چنين القاء مي كند كه «حسن نزيه» از مواضع ضدانقلابي خود دست كشيده و در سال هاي اخير سكوت كرده است، اما برخلاف اين ادعا، نزيه به سبب ابتلا به بيماري آلزايمر و فراموشي از صحنه سياست كناره گرفت و تا پيش از بيماري اش يكسره در خدمت اهداف آمريكا و غرب براي مبارزه با جمهوري اسلامي بود.
از سوي ديگر، «تاريخ ايراني» كه ادعاي فعاليت حرفه اي در حوزه تاريخ نگاري را دارد و نويسندگان آن در اين سايت و نشرياتي مانند «مهرنامه» و «آسمان» و «تجربه» مي كوشند تا جعليات خود را به عنوان مستندات تاريخي به خورد مخاطبانشان بدهند، اشتباهات فاحش ديگري را نيز در زمينه روايت وقايع دوران انقلاب و نقش اشخاص گوناگون دارند. براي نمونه، در مرثيه سرايي «تاريخ ايراني» براي «حسن نزيه» از «احمد متين دفتري» به عنوان يكي از «28 چهره ملي گراي مخالف رژيم شاه» در سال 1356 ياد شده است؛ در حالي كه وي جوان ترين نخست وزير دوران رضاشاه در سال 1318 و از مخالفان سرسخت ملي شدن نفت به شمار مي رفت كه در سال 1350 مرد.
روزنامه «كيهان» در سال 1377 زندگي و حرفه «حسن نزيه» را در صفحه پاورقي «نيمه پنهان» به چاپ رساند و سپس آن را در جلد اول مجموعه كتاب هاي تاريخي نيمه پنهان (سيماي كارگزاران فرهنگ و سياست) روانه بازار نشر كرد. نزيه در مصاحبه اي با «راديو اسرائيل» (11/3/1377) در واكنش به افشاگري هاي «كيهان» فقط به ذكر يك جمله بسنده كرد و گفت: «شاه در كتاب پاسخ به تاريخ از بنده به نيكي ياد كرده اند!»
عملكرد سايتها و نشريات زنجيره اي اصلاح طلبان مانند «تاريخ ايراني» بيش از آنكه روايتگر تاريخ ايران و انقلاب اسلامي باشد، در خدمت جعل وقايع كليدي تاريخ معاصر است و در ماجراهايي مانند پرونده «سينما ركس آبادان» و... نيز همين رويه را پي گرفته بودند. گفتني است اين سايت كه در حوزه تاريخ نگاري همسو با رسانه هايي مانند «بي بي سي» و «راديو فردا» عمل مي كند، ماه گذشته در يك پروژه هدفمند ضمن مصاحبه با خاتمي و برخي از روزنامه نگاران قديمي به تحريف تاريخچه و كارنامه روزنامه كيهان دست زد و در آن با وارونه نمايي برخي از رخدادها كه به صورت سند مكتوب موجود و غيرقابل تحريف است به تمجيد از خاتمي پرداخت!
اخبار ویژه
وارونهنمایی تهدیدات آمریکا؛
سناریویی که هر بار تکرار می‌شود؛
نظرات بینندگان
جدیدترین اخبار پربازدید ها
پر طرفدار ترین ها
