مشروح اعترافات عامل ترورشهید علیمحمدی

به گزارش مشرق، مشروح اظهارات وی که در بخش های تلویزیونی نیز پخش شد در پی می آید.
نحوه آشنایی با موساد
من مجید جمالی فشی هستم و اولین آشنایی من با سرویس اطلاعاتی اسرائیل در حدود 3 سال پیش بود که برای دومین بار به استانبول سفر کرده بودم و در آنجا با فردی به نام رادپور آشنا شدم که او پیشنهاد رفتن به کنسولگری را به من داده بود و من هم به علت اینکه مشتاق بودم با هم به کنسولگری رفتیم و آنجا طبق یکسری تشریفاتی که انجام شد وارد اتاقی شدم ولی از هم جدا بودیم یکسری سوالات زیاد از من کردند طبق آن سوالات یکسری فرم ها به من دادند فرم های مشخصات بود و چگونگی همکاری با آنها.
البته کسی را نمی دیدم و از پشت میکروفون با هم صحبت می کردیم همانجا بود که به من گفتند فردا تنها بیایم بدون رادپور.
البته در همان سفر حتما تاکید داشتند که با رادپور و دوستان ایرانی ام تماس نداشته باشم یعنی در آن خانه ای که در آن زندگی می کردم به من گفتند که باید به هتل بروی و تمام هزینه هایش را هم دادند. من هم طبق دستورالعملی که به من داده بودند به هتل رفتم در حدود یک هفته طول کشید که کار آنها تمام شد یک ماموریت جمع آوری اطلاعات در ایران به من دادند و من به ایران برگشتم.
من به ایران برگشتم و همان ماموریتی که به من داده بودند جمع آوری اطلاعات بود در مورد یک محل مشخص انجام دادم به طور کامل و در زمان معینی حدود 3 ماه بعد بود دوباره به ترکیه بازگشتم بعد طبق همان سیری که داشتم تماس گرفتم وارد کنسولگری شدم البته مدارک و اطلاعات را روی کاغذ نوشته بودم و در کاغذ حمل می کردم در حدود 30 صفحه بردم آنجا تحویل دادم و خیلی هم خوششان آمد البته یکسری ایرادها را برطرف کردند نواقصش را گرفتند توضیحاتی دادند و تقریبا در حدود 10 روز طول کشید که از پشت میکروفون اطلاعات جدید و آموزش های جدید به من می دادند و در آن موقع در سفر دومی که به کنسولگری رفته بودم با فردی به نام بهرام که رابط من و سرویس اطلاعاتی اسرائیل شد.در حدود سومین سفر بود که انجام شد وقتی برگشتم یک تست پلی گراف یا همان دروغ سنج از من گرفتند که 2 روز طول کشید یک روز تستش را انجام دادند و روز بعد تست اصلی انجام دادند که یک دکتر اسرائیلی بود به همراه یک فرد ایرانی که کار مترجمی را انجام می داد البته بهرام هم از پشت میکروفون صحبت می کرد.
آموزش ترور و جاسوسی
آموزش ها شروع شد، آموزش ها جمع آوری اطلاعات در مورد مکان ها مثل پارک ها، جاده ها، پادگان ها تقریبا مکان هایی که بیشتر عمومی بودند مثل پارک های تهران، جاده ها که چه چیزهای امنیتی دارد چه دوربین هایی دارد چه اشخاصی در آنجا تردد می کنند چه ارگان های دولتی در آنجا هست سیر اطلاعاتشان در همین حد بود که چه چیزهایی برای انجام عملیات مضر بود.
در این سفر بود که یک پله جلوتر رفتم و گفتند که برای ارائه اطلاعات نمی خواهد بر روی کاغذ بیاوری یک دوربین دیجیتال به همراه کمربند حمل مموری دوربین دیجیتال که یک دوربین معمولی بود که مموری می خورد ولی کمربند چرم قهوه ای مشکی بود که سگک آن باز می شد توسط یک آچار آلن و مموری در آن جاسازی می شد این تکنولوژی جدید را در آن سفر به من دادند و گفتند از این به بعد می توانی اطلاعات را از این طریق برای ما بیاورید.
بعد از این دوره من برگشتم ایران. یک ماموریت جمع آوری اطلاعات بود در مورد یک مکان خاص در تهران به من دادند جمع آوری اطلاعات را طبق آن چیزی که گفته بودند بر روی کاغذ می نوشتم و از آن عکس می گرفتم و عکس را داخل کمربند می گذاشتم و از ایران کمربند را خارج می کردم.
بعد از آن سفر که برگشتم یک «میل» به من دادند و گفتند: از این به بعد تاریخ های سفر را ما تعیین نمی کنیم که در این ساعت بیا از قبل تعیین نمی کنیم طبق این میل ما با شما در ارتباط هستیم البته به صورت کدگذاری شده یکسری کشورها را برای من کدگذاری کردند که مثلا کشور تایلند جنوب، کشور ترکیه شمال که از طریق آن بتوانم یکسری تاریخ ها و محل ها را برای ملاقات تعیین کنیم. اولین سفرمان قرار شد آسیای جنوب شرقی باشد و طبق همان چیزی که گفته بودند یک تاریخی را به من گفتند و من به آنجا رفتم بعد از اینکه به آن کشور رفتم قرار شده بود شماره تلفن و آدرسم را در میل بگذارم که در حدود 3 یا 4 ساعت بعد با من تماس گرفتند و یک محلی را برای ملاقات بهرام به من داد یک محلی را برای ملاقات آدرس داد یک هتلی بود و من تاکسی گرفتم و به آنجا رفتم، آنجا اولین دیدار حضوری من و بهرام در خارج از کنسولگری بود در حدود 4-5 ساعت با من صحبت کرد که چه طوری است و از این به بعد کارهایمان عملی می شود و به صورت عملی شما را آموزش می دهیم یکسری معلم ها هستند که بهترین های اسرائیل هستند و ما انتخاب کردیم که تو را آموزش دهند و همین طور یک سیم کارت و گوشی به من دادند که از این به بعد با آن در تماس هستیم. فردای آن روز رسید و 2 نفر افراد جدید بودند که من با آنها آشنا شدم 2 افسر اسرائیلی بودند و عبری صحبت می کردند و بهرام مترجم ما بود یعنی رابط بین ما بود شخص هایی به نام اومر و جونی بودند که جونی متخصص فنی و کامپیوتر بود و اومر مخصوص کارهای عملیاتی بود و آموزش عملیاتی می داد.
در آن سفر یکسری آموزش هایی به من دادند مثل تعقیب و گریز، ضد تعقیب، تعقیب ماشین، جمع آوری اطلاعات از یک محل خاص، چسباندن بمب به زیر ماشین در همین حد البته آموزش های عملی به صورت عملی و خودشان نظارت داشتند روی این کار و چیز مهمی که در آن سفر آموزش دادند ارتباط sayf (رودررو) از طریق لب تاپ بود. یک لب تاپ را به من آموزش دادند که از طریق آن می توانی به صورت رودررو و راحت هر چیزی را که می خواهی بتوانی صحبت کنی اما به دلیل اینکه من لپ تاپ شخصی داشتم گفتند که نمی توانی در این سفر به شما لب تاپ بدهیم چون از لحاظ پوششی مشکل دارد نمی توانی همزمان 2 تا لب تاپ را به ایران ببری به خاطر همین موکول کردند به سفر بعد. دوباره یک ماموریت جمع آوری اطلاعات یک نقطه خاص تهران را به من دادند و من را راهی تهران کردند یعنی عین سفرهای قبلی.
ویندوز قرمز
این لب تاپ در ظاهر یک لب تاپ معمولی بود که همه داشتند و اگر کسی هم می دید چیزی را متوجه نمی شد در اصل 2 ویندوز xp داشت که یکی از ویندوزها 2 ویندوز بود یک ویندوز sayf داشت که باید یکسری مراحل را طی می کردی تا برسیم به آن ویندوز اصلی که به آن ویندوز قرمز می گفتند. 2 ویندوز آشکار و یک ویندوز پنهان در اصل 3 ویندوز داشت. زمانی که لب تاپ را روشن می کردید اگر دست به چیزی نمی زدید وارد یک ویندوز معمولی و عادی می شد و کسی متوجه نمی شد وقتی می خواستیم وارد ویندوز sayf بشویم وقتی لب تاپ را روشن می کردیم بعد از چند ثانیه از گزینه کامپکت 2 گزینه می آمد وقتی دکمه اسکیس (ESC) را چند بار می زدیم وارد منوی اصلی لب تاپ می شد منوی اصلی شامل 3 گزینه بود یک برنامه ریکاوری برنامه ای بود که خودشان تنظیم کرده بودند در صورت بروز هرگونه مشکلی برای کامپیوتر طبق آن ریکاوری می توانستیم برگردیم به همان حالت اول برنامه ریزی خودشان یعنی به حالتی که روز اول لب تاپ را به من داده بودند نه حالت کارخانه. گزینه دوم ویندوز 2بود ویندوزی که از طریق آن می توانستی وارد ویندوز قرمز شوی از آنجا روی کیبورد آن گزینه را انتخاب می کردیم وارد ویندوزی که شبیه ویندوز معمولی بود از گزینه استارت 3 گزینه را باید فعال می کردیم اولین گزینه در پنجره اول گزینه دوم در پنجره دوم و گزینه سوم در پنجره سوم HP سه مرحله بود که 3 پنجره فعال می شد وقتی سومین پنجره را فعال می کردیم یک دفعه پنجره ها محو می شد و یک پنجره جدید باز می شد که روی آن پسورد را می نوشتیم یک پسورد داده بودند که البته آن SONY777 بود آن را تایپ می کردیم اینتر (ENTER) را می زدیم در آن زمان کلید فلش مموری را می خواست یک فلش مموری که مخصوص وارد شدن به قسمت قرمز بود آن زمان کلید کامپیوتر را وارد می کردیم اینتر می کردیم در عرض یک ثانیه ویندوز تغییر می کرد و رنگ صفحه قرمز می شد و عملاً وارد قسمت قرمز شده بودیم.
در مورد گوشی هم یک چیزی شبیه همین بود. 2 عدد ویندوز داشت گوشی موبایل، یک گوشی سامسونگ بود که 2 عدد ویندوز داشت که از ویندوز اصلی یک سری مراحل را طی می کردیم بعد می رسیدیم به جائی که رمز می دادیم وقتی رمز را وارد می کردیم بعد از 5 ثانیه یک نوار پر می شد و خودبخود وارد قسمت قرمز می شد و آن هم همینطور بود با این تفاوت که در گوشی می توانستی در قسمت قرمز چیزی را ذخیره کنی همانطور که گفته بودم نمی شد در قسمت قرمز چیزی را ذخیره کرد و فقط زمانی که وارد قسمت قرمز می شدی می توانستی آن چیزها را ببینی که این گوشی بیشتر برای فیلمبرداری و عکسبرداری های مخفی بود چون حالتی داشت که وقتی وارد قسمت قرمز می شدید اگر دکمه قرمز را 2 بار فشار می دادی و یکبار دکمه بغل را صفحه نمایش سیاه می شد و تا دوباره این دکمه ها را فشار نمی دادی طبق مراحل خودش روشن نمی شد اگر کسی هم به آن دست می زد خودبخود خاموش و روشن می شد برمی گشت به ویندوز اصلی، این دو دستگاه را در سفر دومی که به آسیای جنوب شرقی رفته بودم به من دادند البته طرز کار آن را در آن دو سفر به من یاد داده بودند.
با من تماس گرفتند و گفتند که بلیط بگیر و بیا و برو به فلان هتل. اسمت را بگو پاسپورت را نشان بده و ما برای تو اتاق رزرو کرده ایم من این کار را کردم بعد رفتم همان هتل درست بود برای من اتاق رزرو کرده بودند بعد با من تماس گرفتند طبق همان شرایط قبلی یک تلفن دادند و یک تلفن برای خودشان برای ارتباط بود دوباره ترجمه شروع شد با این تفاوت که در این سفر به جای جونی که مسئول کامپیوتر و فنی بود نیامده بود یک خانمی آمده بود به نام (اما) که حامله بود یعنی خانم اما با بهرام و اومر آمده بودند 3 نفر. آن 2 نفر سرجایشان بودند و یک نفر جدید آمده بود دوباره آموزش ها شروع شد از فردای آن روز ولی یک تفاوت داشت با دوچرخه شروع کردند یک دوچرخه آورده بودند که سواری دوچرخه را یا د دادند که ببینند چطور است مهارت سوار شدن. بعد یکسری راه ها می دادند و می نشستند در یک رستوران و می گفتند از روی نقشه از این راه بروی تا به این جا برسی بعد از اینکه رسیدی یک زنگ می زنی تا ما بگوییم بیایی کجا پیدا کردن مسیر بود با دوچرخه بعد از آن یک سبد پلاستیکی گذاشتند پشت آن که خالی بود.
در آن سفر قبلی بازهم یک کیف جاساز پول به من دادند که البته 2 عدد بود در حدود 30 هزار دلار بعد من برگشتم که در آن سفر خانم من هم آمده بود و بعد با هم برگشتیم.
جمع آوری اطلاعات از مکان های خاص
بعد از اینکه برگشتیم ایران یکسری ماموریت ها به من داده بودند جمع آوری اطلاعات از یک مکان های خاصی بود تا اینکه برنامه ریزی کردند تا من به یک کشور اروپایی بروم یک کمپی بود در آنجا برای شخصی بود به نام استپان کیرالی که البته میلش را به ایمیل من فرستاد قرار بود من بروم آنجا برای آموزش بوکس که طبق چیزهایی که گفته بودند آنجا کنسل شد و سفرم را موکول کردند به کشور دیگری. من زمینی به آنجا رفتم طبق همان شرایط قبلی یک قرار ملاقات اولیه گذاشتم با بهرام و گوشی موبایل به من داد و از فردای آن روز رفتیم برای خرید کردن یکسری لوازم برای من خرید کردند کل لبا سها از کفش گرفته تا لباس زیر، شلوار، پیراهن و... همه چیز را گرفتند و گفتند هیچ کدامیک از لباس ها را که از ایران آورده ای نمی توانی همراه خود بیاوری یک ساک چمدان هم برای من گرفتند.
در حدود 3 روز بعد قرار گذاشتند که صبح زود ساعت 7 صبح جلوی یک هتل با من قرار گذاشتند و من با آنها رفتم البته تمام لباسهای خود را از من گرفتند و من با لباسهایی که آنها به من داده بودند، ساعت، همه را از من گرفتند فقط حلقه ام را به من دادند.
با بهرام به فرودگاه رفتیم. در فرودگاه آن آقای مسئول پشتیبانی بود آنجا دیدم آمد دوباره در رستوران فرودگاه یکسری توضیحات را از اول به من دادند و پاسپورت را به من تحویل دادند. در سفر گفتند که من را نمی شناسید برنگرد به من نگاه کن، خیره نشو، حرف نزن تنها کسی که همسفر توست بهرام است. از فرودگاه پرواز کردیم به تل آویو. وقتی رسیدیم به تل آویو طبق مهری که در پاسپورت خورده بود من یک اسرائیلی بودم. وارد فرودگاه تل آویو شدیم که البته آنجا مسئول مهر کردن پاسپورت ها به من گیر داد چون یک سؤالی از من پرسید و من که عبری بلد نبودم مشکوک شد که همان آقای مسئول پشتیبان وارد عمل شد و کارتی را نشان داد. پاسپورت من و بهرام را گرفت و از یک راه دیگری بود یعنی مسافرهای عادی از یک خرطوم رد می شدند ما را از خرطوم دیگری رد کردند. وقتی آخر خرطوم رسیدیم اومر آنجا بود. بعد از سلام ما را سوار کرد البته آن فرد از ما جدا شد و من و بهرام و اومر سوار ماشین اومر که یک تویوتا دوکابین بود شدیم. از فرودگاه خارج شدیم و رفتیم به سمت تل آویو. از تل آویو رد شدیم و رفتیم به شهر هرتزلیا که در آنجا یک هتلی بود که کنار ساحل بود آنجا یک اتاق به من نشان دادند که اتاق سوئیت مانند بود که گفتند اینجا محل اقامت توست. در حدود 1000 شگل بود و پول اسرائیلی هم به من دادند و گفتند اگر اتفاقی افتاد پول پیش شما باشد یک گوشی موتورولا با سیم کارت اسرائیلی به من دادند و گفتند که البته تماس نمی گیری و رفتند و گفتند بعدا برمی گردیم استراحت کن. بهرام و جونی آمد اولین کسی که در اسرائیل آمدند برای آموزش و در همان سوئیت هتل آموزش را شروع کردند، یکسری برنامه ریزی ها بود که می خواستند به من نشان دهند مثل راهها را چطور بروم آموزش هایی که چه کارهایی را باید انجام بدهم به صورت تئوری جونی به من یاد داد.
فردای آن روز گفتند که آموزش عملی شروع می شود. فردای صبح آن روز بهرام آمد و ماشین کرایه بود از این دو کابینه ها، ماشین کرایه ای تل آویو. رفتیم فروشگاه یکسری چیزها خرید آب و... از تل آویو خارج شدیم. حدود نیم ساعت گذشت وارد یک پادگان شدیم. از تل آویو خارج شدیم اتوبان تل آویو- اورشلیم در حدود نیم ساعت طول کشید تا رسیدیم به درب پادگان فکر کنم دقیقا مجاورت اتوبان تل آویو- اورشلیم بود. وارد پادگان شدیم و از یک پل روگذر وارد خود پادگان می شدیم حدود 3-4 کیلومتر از کنار فنس ها می رفتیم دور تا دور پادگان را فنس کشیده بودند.
خلاصه آموزش های حرفه ای موتور شروع شد. طی 2 روز آموزش حرفه ای موتور گذاشتند، یکسری موانع که آنها را چطوری رد کنم. روز اول یک موتور نیمه سنگین در حدود 200 بود ولی موتوری که در شهر اسرائیل- تل آویو می دیدیم. فردای آن روز وارد آنجا شدیم. 2 تا هوندا 125 نو ایران آنجا گذاشته بودند. صفر صفر بود تعجب کردم که چطور اینها را آورده اند دقیقا مارک آنها ایرانی بود که کارخانه ایران درست کرده بود صفر بود از فردا شروع کردم روی آن تمرین کردم. فقط روی هوندا 125انجام می دادیم.
من خیلی تعجب کردم پرسیدم گفتند دقیقا ساخت ایران است. همان موتوری است که در ایران دارند سوار می شوند دیگر آموزش ها روی این موتور است چون سخت تر است لاستیک آن کوچکتر و باریکتر و قدرتش هم کمتر است و این موتوری است که کار اصلی را باید با آن انجام بدهی. بعد یک جعبه بزرگ روی موتور نصب کردند یعنی پیچ کردند دو پیچ روی آن بستند روی آن یک جعبه در حدود 20-30 کیلو بود. موتورسواری را با آن شروع کردم تئوری آن را گفتند که اگر یک جعبه سنگین روی موتور باشد باید کجای موتور بنشینی. تئوری را به من گفتند اول خودش نشست تمام مراحل را رفت و بعد گفت به من نگاه کن تا من شروع کنم باز هم کارهای مهارتی را با آن انجام دادم.
آموزشها ادامه داشت با جعبه سنگین پشت موتور. جعبه همیشه پشت موتور بود تا روزی که باعث تعجب من شد. با آن موتور توی شهر من را آموزش می دادند در شهر تل آویو. چند روز آینده را فقط روی موتور تاکید می کردند که البته بعدا بهرام حذف شده بود چون ارتباط من با میکی انگلیسی بود بقیه با تمام کسانی که با آنها ارتباط داشتم عبری صحبت می کردند بهرام حتما حضور داشت برای مترجمی. ولی چون میکی انگلیسی اش خوب بود البته با بقیه عبری صحبت می کرد ولی با من انگلیسی صحبت می کرد.
میکی چند روز با من تمرین موتورسواری می کرد روز آخر آموزش یک برنامه ر یزی کردند توی شهر تل آویو یعنی با موتور 125 ایرانی که یک بسته پشتش بود از یک نقطه باید می رفتم یک نقطه دیگر.
برای تیراندازی آنجا 2 روز اومر آموزش کلت به من داد و گفتند که این کلت ساخت اسرائیل هست تقریباً کلت کوچکی بود بزرگ نبود یک کمی بزرگتر از شاه کش که گفتند ساخت خود اسرائیل هست و 13 تا تیر می خورد در آن 2 روز آموزش تیراندازی را به من یاد دادند اول ایستادن، سراپا، نشسته، خوابیده، موانع مختلف، تیراندازی های عملیاتی و خیلی چیزها را به من آموزش دادند و از تمام مراحل آموزش ها فیلمبرداری می کردند یادم رفت حتی البته از آموزش های موتورسواری هم فیلمبرداری می کردند جز به جز جزئیات آنها را فیلمبرداری می کردند. آموزش تیراندازی 2 روز طول کشید.
نحوه ترور کردن شخصی که در مراحل مختلف متحرک، ثابت، بزن دررو و خیلی چیزهای دیگر که 2 روز طول کشید و آموزش ها را اومر به من می داد بعد که آموزش ها را می دادند لباس های من را درمی آوردند یعنی یک لباس مخصوص تیراندازی بود یعنی لباسی که بیرون می رفتم نمی گذاشتند تیراندازی کنم که بعد علتش را پرسیدم که چرا لباس هایم را عوض می کنید گفتند که باروت روی پیراهن نماند که بقیه پیراهن هایت را آلوده می کند.
2 روز جمع بندی کل چیزهایی را که یاد گرفتی انجام دهی و عملیاتی را که می خواهی برای ما در ایران انجام بدهی و خیالت راحت باشد که این مأموریت یک سری اجزا دارد یکسری کارهاست که از قبل آموزش دیدی خیالت راحت باشد همه چیز آموزش دیده چیز جدیدی نیست من را بردند به همان پادگان، پادگانی که آموزش موتورسواری می دیدیم آنجا بود که یکسری آموزش ها روز اول به من دادند یعنی آموزش نبود جمع بندی کلی بود.
ترس از دستگاه امنیتی ایران
در این روز یک شخص جدیدی آمد به اسم جان که مخصوص کارهای فنی بود یعنی مخصوص آموزش دادن کارهایی که اون جعبه را روی موتور یعنی زیر اون جعبه ای که من چطور آن را روی موتور ببندم آموزش می داد آقای جان که مسئول آموزش دادن کل چگونگی حمل و کارکردن با جعبه بمب که البته قبل به من گفته بودند یک جعبه است و اطلاعی نداشتم بعد از این مرحله آمد و توضیحاتی داد که چگونه خشاب ها را چطور بیرون بکشم سوزن ها را و کلاً آن جعبه چیست و چگونه باید آن را سوار کنم روی موتور. اول به صورت تئوری یکسری آموزش هایی داد که چه کارهایی باید انجام بدم و ساکت باشم، سر و صدا کم باشد، در تایم خیلی کمی باید این کار را انجام دهم بعد وارد مرحله ای شد که خودش یکبار این کار را انجام داد همینطور 2 تا پایه هایی بود که باید وصل می کردیم بخاطر اینکه نیافتد موتور، ما دو پایه اضافه به موتور وصل می کنیم که احیاناً کسی به موتور دست زد یا بادی خورد نیافتد، موتور جابجا نشود تمام این مراحل را خودش یکبار انجام داد و به من فقط نگاه می کردم مرحله بعد توضیح می داد و من انجام می دادم تا اینکه رسید به موقعی که خودم باید انجام می دادم یکبار کلی خودم انجام دادم خیلی خوب بود گفت سر و صدا نمی کنی و خیلی سریع انجام می دهی و کلاً یک جمع بندی کردند و گفتند که این دقیقاً چیزی است که تو باید در ایران انجام بدهی یعنی حتی پیچ ها، آچارها همان هاست یعنی دقیقاً رنگشان هم، سعی می کنیم که چیز جدیدی برای تو نباشد دقیقاً همان را برای تو می گذاریم آن را با آنها انجام بدهی و مراحل هم باید دقیقاً همینطور باشد.
در آن روز در هتل 2 خانم آمدند که آموزش حرفه ای گریم را به من یاد دادند البته عکس هم گرفتند و گفتند که چه چیزهایی جلب توجه می کند کلاً آموزش تئوری و عملی گریم را در حدود 3، 4 ساعت در هتل و همان سوئیت یاد دادند که در تل آویو بود.
این مسیر را تقریباً 3 بار انجام دادیم آن روز یکسری بحث ها می شد یکدفعه انجام می دادم جلسه می گذاشتند آن 7، 8 نفر یکسری صحبت ها و بحث ها می کردند بعد تجزیه و تحلیل می کردند یک جاهایی را عوض می کردند دوباره از اول تمرین می کردیم این روز کلاً کار ما این بود یعنی تمرین آخر بود تمرین نهایی و چسباندن پازل ها به هم بود تا اینکه شب به هتل رفتیم بهرام به من گفت فردا روزی هست که تو همین کاری که امروز کردی باید انجام بدهی با این تفاوت که یکسری آدم ها می خواهند تمام آدم هایی که در این کار دست داشتند می خواهند بیایند و تماشا کنند و تا ok ندهند این کار انجام نمی شود یعنی معلوم بود که یک حالت مثلاً می گفتند که آن آدم ها باید بیایند و حتماً ببینند یک حالت ترس از دستگاه امنیتی ایران داشتند که حتماً باید کار خوب پیش برود چون خیلی به جزئیات توجه می کردند خیلی خیلی تأکید می کردند که چون خیلی ترس از ایران داشتند می گفتند یعنی باید همان چیزی پیش برود که ما می گوئیم وحشت آنها واضح بود. فردا صبح که رفتیم دیدم چیزها را تغییر داده اند دوربین گذاشته بودند.
یک ساعت بعد شخصی آمد که چهره ای خیلی شبیه ایرانی ها داشت من حدس می زنم که یک شخص ایرانی بود و ایرانی یک کلمه هم با من صحبت نکرد من را کشید کنار به محض اینکه وارد شد و بهرام هم آمد که کار ترجمه را انجام می داد عبری صحبت کرد حول و حوش یک ربع با من صحبت کرد خیالت راحت باشد هیچ مشکلی برای تو بوجود نمی آید سعی کن با تمام وجود کارهایی که طبق همان جزئیات است انجام بدهی یعنی ترس هنوز در وجود آن بود یعنی خیلی تأکید داشت که یک ذره جزئیات را جا نیندازیم بعد از اینکه با من صحبت کرد.
قبول کردند همه چیز خوب است انجام شد رفتیم هتل بعد شب یک مهمانی ترتیب دادند یک مهمانی خداحافظی که اومر، جونی، بهرام و من بودیم که فردای آن روز پرواز داشتیم من و بهرام و اون آقای مسئول پشتیبانی که پرواز کنیم به یک کشور همسایه ایران از طریق همان پرواز برگشتیم به این کشور. یک هتل برای من در نظر گرفته بودند گفتند خودت را معرفی کن رفتم اونجا فردای آن روز لباس هایم را به من برگردانند لباس هایی که مال خود من بود یکبار دیگر آن کسی که مسئول پشتیبانی بود در رستورانی با من جلسه گذاشت 3 نفر بودیم آن عبری صحبت می کرد و بهرام مترجم بود کل کار را دوباره به من توضیح داد از نظر تئوری.
در جای خودکار جامدادی بود که از زیر پیچ می خورد و در آنجا جاسازی می شد شناسنامه بود، کارت ملی، کارت پایان خدمت و گواهینامه موتور به نام مهدی ولی عکس خودم روی آن بود عکس هایی که قبلاً از من گرفته بودند.
خانه ما را دزد زده بود
یک مشکلی به وجود آمد و آن در برنامه نبود من زمانی که در اسرائیل بودم خانه ما را دزد زده بود به خاطر اینکه نمی توانستند اطمینان کنند که امکان دارد لب تاپ تو را برده باشند یک لب تاپ دیگر به من دادند گفتند این برای اطمینان گفتند اگر لب تاپ بود این را بگذار برای پشتیبانی، قایم کن و باهمان لب تاپ کار کن یا اگر دزدیده بودند و یا خراب شده بود به هر علتی یک لب تاپ جدید داری یعنی نمی شد که ارتباط قطع شود به خاطر همین این برنامه سوپرایزی بود که این لب تاپ را به من دادند من به ایران آمدم زمینی و در مرز هیچ مشکلی بوجود نیامد تقریباً 2، 3 روز بعد به من اطلاع دادند اولین ماموریتی که در ایران داشتم این بود که باید موتوری می خریدم کنسل کردند موتور را و گفتند ما موتور را خودمان تهیه کردیم دیگر احتیاجی به خرید موتور نیست و باید بروی و آن را تحویل بگیری این اولین خبری بود که به من درباره ماموریت دادند ولی گفتند که به تو خبر می دهیم فقط بدان که احتیاجی نیست که موتور بخری.
بعد گفتند که باید موتورها را تحویل بگیری و مراحل آن را که یک وانت بگیرم، تغییر چهره دهم، یک موبایل بی نام هم بخرم و آنها را بیاورم به نقطه ای و از آن نقطه ببرم به محلی که در نظر گرفته بودند که موتورها را آنجا پارک کنم تماس گرفتم و گفتم شخصی می آید و موتورها را و پاکت مدارک را به آن بده و درب پاکت را چسب بزن و فاکتور را هم بده بیاورد، وانت گرفتم و شماره آن را در موبایل زدم بعد تماس گرفتم با موتورسازی بعد از 2 ساعت از قرار با موتور و 2 زنجیر همراهش برگشت حساب کردم و موتورها، را انتقال دادم به محل مورد نظر. موتورها موتورهای معمولی 125ساخت خود ایران بود ولی نو نبود، کارکرده بود ولی معلوم بود اجزای آن را تعویض کرده بودند لاستیک هایش و قطعاتش را عوض کرده بودند.
ماکت منزل دکتر علیمحمدی
یک روز قبل از بستن جعبه آدرس منزل آقای علیمحمدی که قبلاً ماکت آن را دیده بودم به من دادند و دلیلش هم واضح بود که هر زمان برنامه لو رفت بقیه آدرس ها لو نرفته باشد آن روز رفتم برای جمع آوری اطلاعات این آدرس هست و خانه اش هم که قبل دیدی آنطور است و گفته بودند که جلب توجه نکن واینستا به خانه که رسیدی حتی به خانه نگاه نکن یعنی از دور رسیدی به در خانه رد شو و برو و مسیر را پیدا کن این کار را کردم تا فردای آن روز که گفتند ظهر بود باید می رفتم و جعبه را نصب می کردم تا رسید به روزی که جعبه را نصب کردم البته در این 2 هفته وقفه 2 بار به انبار رفتم به خاطر اینکه اطمینان حاصل کنند که موتورها سالم است و روشن می شود.
از درب اصلی بروم وقتی وارد انبار شدم 2 کارتن آنجا بود به هیچ چیزی دست نزده بودند 2 کارتن آنجا بود گفته بودند که در آن 2 هفته کلاه کاسکت، دستکش، لباس بگیرم و من گرفتم و به انبار برده بودم 2 کارتن کنار موتور گذاشته بودند یک کارتن بزرگ مربع بود با یک کارتن باریک و دراز مستطیل. کارتن مستطیل را باز کردم در آن دقیقاً وسایلی که در اسرائیل بود حتی رنگ آنها هم همانطوری بود جعبه ابزار بود لیدرمن بود از این همه کاره ها، 2 قفل کوچک با کلیدها، دستکش کار، یک زنجیر.
یکی تلفن دیجیتال همان تلفنی که در اسرائیل جونی طرز کار آن را به من آموزش داده بود در قسمت تئوری با دو باطری اضافه و شارژر آنها با دو پایه موتور زیر جک برای زاپاس و کارتن اصلی که همان کارتن جعبه بمب بود جعبه را کارتنش را باز کردم 2 پوشش داشت به جز پوشش اصلی که پلاستیکی بود یک کارتن بود صاف و دست نخورده یک جعبه آلومینیومی بود که با چسب دورش را بسته بودند از داخل فویل های خیلی محکمی خورده بود که قرار بود فویل ها را از بین ببرم ولی جعبه را همان جا بگذارم این کار را کردم طبق آموزش جعبه را گذاشتم استپر آن را عوض کردم سینی را گذاشتم جعبه را گذاشتم.
تلفن آخر
تلفن آخر بود که گفتند فردا صبح ساعت 5 باید برگردی موتور را بیاوری و بگذاری جلوی در خانه. تلفن ها را خاموش کردم و رفتم خانه از طریق لپ تاپ تماس گرفتم جزئیات را گفتم و گفتم کارهایی را که انجام داده بودم. آشغال ها را از بین بردم و در ضمن در آن انبار با دستکش باید کار می کردم که هنگام کار با دستکش های پزشکی باید کار می کردم که اثر انگشت من نماند و همه چیز آماده است و گفتند که ساعت 5 صبح باید از خانه بروی بیرون من حدود 4 صبح از خواب بیدار شدم یکبار دیگر لپ تاپ را چک کردم که در صورت کنسل شدن به من اطلاع دهند چک کردم هیچ پیامی نبود گفتند اگر پیامی نبود طبق برنامه پیش بروم لباس راحت پوشیدم اما گرم که بتوانم راحت رانندگی کنم طبق شرایط امنیتی تلفن را در خانه گذاشتم از تاکسی استفاده کردم به پارک وی رسیدم از آنجا پیاده رفتم تا محمودیه انبار مورد نظر، رفتم داخل انبار موتور را برداشتم کلاه کاسکت، دستکش پوشیدم یکسری کارها را باید داخل جعبه انجام می دادم انجام دادم مثلاً 2 تا سوزن باید در می آوردم سوزن ها را پرت می کردم 2 تا خشاب بود که باید در می آوردم و نگه می داشتم خشاب ها را تا زمانی که به من گفته بودند باید نگه می داشتم و آن دستکشی که با آن کار می کردم را گفتند که آن را پرت کنم سوزن ها را با دقت دربیاورم که نشکند و حتماً باید سالم دربیاید انجام دادم از خانه آمدم بیرون موتور را خاموش از پارکینگ درآوردم 50 متر خاموش رفتم بعد موتور را روشن کردم حرکت کردم طبق مسیر تا خیابان شریعتی انتهای خیابان صبا روبروی شرکت برق آن نقطه که رمز آن قهوه خانه بود اولین تماس را می گرفتم و می گفتم که آماده ام به آنجا رسیدم و تماس گرفتم تلفن ماهواره ای امن نیست و نباید پشت آن راحت صحبت کنم کدهایی را برای تلفن ماهواره ای گذاشته بودند.
این تلفن یک آنتن بلند آلومینیومی داشت دقیقاً فتوکپی همان بود ولی پشت آن راحت می توانستم صحبت کنم و جزئیات را بگویم آنجا بود که آن تلفن sayf خراب شد یعنی آنتن داشت ولی ارتباط برقرار نمی شد چون طرز کار آن را گفته بودند که دکمه سبز را 3 ثانیه نگه می داشتم و رها می کردم کال این می آمد تمام این مراحل را می رفت بوق می خورد ولی وصل نمی شد از آن لحظه به بعد ارتباط ما با تلفن ماهواره ای شد و با کد و راحت نمی توانستیم صحبت کنیم به نقطه قهوه خانه رسیدم.
تازه فهمیدم چه کسی را ترور کردم
طبق برنامه موتور را روشن کردم و رفتم خیابان مهر 3 از آنجا رفتم بالا موتور رو کنار درخت پارک کردم، تراکت ها را درآوردم، تراکت ها را پخش کردم و رفتم به سمت بالای خیابان مهر 3، به سمت چپ رفتم به جایی که کد آن کتابخانه بود، یعنی جایی که باید اطلاع می دادم که موتور را گذاشتم اطلاع دادم و گفتم و به سمت محلی که کد آن امام زاده بود یعنی نقطه انتظار رفتم، از لحظه ای که آنجا رسیدم تا حدود 3 بعدازظهر طول کشید تا آنها با من تماس بگیرند و من منتظر ماندم و حدود ساعت 3 تماس گرفتند و گفتند طبق برنامه 2 باید پیش بری و برنامه عوض شده و باید برگردی و کد آن داروها بود یعنی باید می رفتم داروها رو برمی داشتم و داروها را به داروخانه می بردم من هم طبق برنامه موتور را برداشتم و به سمت انبار رفتم و موتور را به انبار برگرداندم و به من گفته بودند وقتی رسیدی انبار باید 2 خشاب رو به محل قبلی برگردانی و سوزن ها را که دور انداخته بودم. به خانه رفتم و اطلاع دادم که موتور در انبار است و خشاب ها هم سرجایش است و فردای آن روز اعلام کردند دوباره باید برنامه را تکرار کنی، 4 صبح بیدار شدم تماس گرفتم، برنامه تغییر نکرده بود طبق قرار به نقطه انتظار که همان میدان تجریش بود رفتم مثل روز قبل، حدود 3 الی 4 ساعت بعد پیش رفتم و طبق برنامه یک عمل باید می کردم چون گفتند همه چیز خوب پیش رفته و باید طبق برنامه یک عمل می کردم و یک سری وسایل را از بین می بردم طبق برنامه پیش رفتم با کلاه کاسکت و دستکش، کلیدها و تلفن دیجیتال و خشاب ها را باید از بین می بردم و در فواصل مختلف آنها را از بین بردم به رودخانه و سطل آشغال انداختم تلفن ماهواره ای و مدارک را گفته بودند از بین نبرم این کارها را انجام دادم و به منزل رفتم وقتی همان روز رفتم خانه پدرخانمم از تلویزیون تازه متوجه شدم که اصلاً جریان چه چیزی بوده و چه کسی بوده و آنجا تازه فهمیدم چون اخبار 24 ساعت داشت درباره آن صحبت می کرد و آنجا تازه فهمیدم که آن شخص مورد نظر چه کسی بوده.
سفر به ارمنستان
به من پیام دادند صحبت نکن اگر اخبار می بینی واکنش و عکس العمل نشان نده عادی باش رابطه ما طولانی می شود هفته یا دو هفته ای یکبار با تو تماس می گیریم به زندگی عادی ات ادامه بده تا به تو بگوئیم که قرار بود حدود یک ماه بعد برنامه ریزی ملاقات را کردند در تعطیلات عید بود که کنسل شد و افتاد به یک ماه بعد که قرار بود این ملاقات در (کشور همسایه) باشد طبق همان شرایط به صورت زمینی رفتم ارمنستان در این سفر یک تفاوت داشت تا که من را دید بهرام 2 تا نکته را خیلی تأکید کرد گفت ما در این سفر با تو کاری نداریم و تنها آمده ای اینجا که ما با تو صحبت کنیم. خیلی زود باید برگردی و در این سفر فقط جونی و بهرام آمده بودند و 2 روز ملاقات بود روز اول جونی یک مکانی شبیه آمفی تئاتر بود در یک هتل آنجا جزئیات تمام کار را شفاهی از من پرسیدند و تایپ کرد.
ما به تو خبر می دهیم یک شغل برای خودت در نظر بگیر و مشغول به کار شو در حدود 35 هزار دلار که در 2 تا کیف بود به من داد و گفت 50 هزار دلار بابت این عملیات در نظر گرفتیم. گفتند که یک 50 هزار دلار بابت عملیات به تو می دهیم و از آن 35 هزار دلار گفتند که 20 هزار دلار بخشی از آن 50 هزار دلار است و ما نمی توانیم همه اش را به تو یکجا بدهیم و خرد خرد به تو می دهیم.
پاداشی که 50 هزار دلار برای من در نظر گرفته بودند نصف آن را به من ندادند اصلاً نمی دانم چه شد خودشان برداشتند برای خودشان، بهرام برد، جونی برد نمی دانم.