پیامهای مغرضانه، خطرات تحلیلگرانه!
عملکرد عادل در مواجهه با حرف های تکراری رفیعی جایی ارزش بیشتری پیدا می کرد که بدانیم او با نهاد متبوع خویش و روسای بالادستی خود درافتاده بود
سایت گل- عادل فروسی پور در مقام مدافع حقوق
مردم شیفته فوتبال و در مواجهه با نماینده حقوقی سازمان صداو سیما که
مصرانه بر سیاست های عجیب سازمان متبوعش اصرار می ورزید و به صراحت اعلام
می کرد این سازمان به هیچ وجه قصد ندارد به درخواست شرکت پخش کننده مسابقات
تن دهد، تاحدود بسیاری موفق عمل کرد.
عادل در رویارویی با رفیعی با تکیه بر اطلاعاتش از نحوه پخش رقابت های باشگاهی در انگلیس و آلمان و البته اینکه بازی های ملی در این کشورها همواره از شبکه های دولتی به صورت آزاد پخش می شود کاری کرد تا نماینده حقوقی صداو سیما در نهایت به این نکته معترف شود که تلویریون نمی خواهد زیر بار حرف زور - به زعم خودشان- برود و حاضر نیست چنین پول هایی برای خرید حق پخش بازی های مقدماتی جام جهانی پرداخت کند.
البته عملکرد عادل در مواجهه با حرف های تکراری رفیعی جایی ارزش بیشتری پیدا می کرد که بدانیم او با نهاد متبوع خویش و روسای بالادستی خود درافتاده بود و به هیچ وجه نمی خواست در این بحث کم بیاورد. او بارها به صراحت و با شفافیت تمام اعلام کرد مردم ایران حاضرند پولی که شرکت پخش کننده طلب کرده را ازبیت المال بدهند تا فوتبال های ملی و تیم کشورشان رابا خیال راحت ببینند اماخب گوش نماینده حقوقی سیما بدهکار نبود. البته همه می دانند خط قرمزهای برنامه نود همواره متفاوت بوده و عادل دست بازتری نسبت به برنامه های دیگر تلویزیون دارد که این ویژگی ازسیاست های خاص سیما نشات می گیرد اما با وجود این آزادی نسبی، استمرار فردوسی پور برای اعاده حق مردم و مخاطبان فوتبالدوست تلویزیون که تماشای فوتبال را در سبد روزانه تفریحات خود قرارداده اند تحسین برانگیزمی نمود.
با این حال همین عادل که در نقش مدعی العموم خوب پیش رفته بود ،زمانی که رفیعی بارها تکرار کرد صدا و سیما برای مسابقاتی مثل المپیک،جام های جهانی 2006 و 2010، پارالیمپیک و جام ملت های آسیا میلیون ها دلار پول داده ،هرگز به پخش رقابت های باشگاهی اروپا از تلویزیون بدون خرید حق پخش این بازی ها اشاره ای نکرد و به این بحث مهم که برای همه عاشقان فوتبال محل ابهام و پرسش است، ورود نکرد.
سال هاست که شبکه سه دراقدامی قابل ستایش اهالی فوتبال را با پخش زنده دیدارهای لیگ قهرمانان اروپا،لیگ برتر انگلیس،لالیگای اسپانیا وسری آ ایتالیا سیراب می کند اما همه می دانیم به غیر از یکی دو سال که ظاهرا- تاکید می کنیم ظاهرا(!)- حق پخش رقابت های لیگ برتر انگلیس و لیگ قهرمانان اروپا خریداری شده بود و این بازی ها را بدون باند رنگی روی لوگوی شبکه اصلی پخش کننده و صدای واقعی ورزشگاه می دیدیم ،طی یکی دو سال گذشته تقریبا تمام رقابت های باشگاهی و ملی که به صورت زنده روی آنتن شبکه سه می رود بدون پرداخت ریالی برای حق پخش،به خورد مردم فوتبالدوست ایرانی رفته و به سبب همین سرقت تصویری کیفیت پایین تصویر ،کادرناقص تصویر و قطع صدای ورزشگاه به خاطر شنیده نشدن صدای گزارشگر اصلی شبکه پخش کننده ، بهترین بازی های اروپایی به بی روح ترین و خواب آورترین بازی ها تبدیل شده تا جایی که عنوان «زنده»گوشه تلویزیون به هیچ وجه زیبنده مسابقه در حال پخش نیست و باید عبارت« مرده» را در خصوص این مدل پخش مسابقات به کار برد.
این اتفاق جایی دردناک تر و اسفبارتر می شود که می بینیم بعضا یک باند پهن با عبارت و شماره تلفن روابط عمومی سیما چند ثانیه ای روی کادرهای اطلاعاتی شبکه اصلی پخش کننده مثل اعلام زمان پخش یک مسابقه دیگر یا هر برنامهغیر فوتبالی از آن شبکه را می گیرد و درحساس ترین لحظات بازی یک چهارم صفحه تلویزیون می شود تبلیغ روابط عمومی! یا در مورد شبکه وسیع الجزیره زمانی که مسابقات لیگ قهرمانان اروپا پخش می شود، در لحظاتی که شبکه مبدا گل های بازی های همزمان را در کادری کوچک تر به تصویر می کشد ،اینسرت های خنده دار و تکرار صدباره دقایق ولحظات قبلی بازی - که بعضا روی مخ بیننده رژه می رود و باعث می شود جریان مسابقه را به کلی از دست بدهد- بیننده اهل فوتبال را از تماشای بالاترین سطح رقابت های باشگاهی فوتبال در دنیا بیزار می کند!
بدون شک عادل فردوسی پور همان طور که می داند برای تماشای بازی های لیگ برتر انگلیس باید پکیج شبکه اسکای را خریداری کرد ومردم انگلیس نمی توانند بدون پرداخت مبلغی پول به شبکه های کابلی به صورت ماهیانه فوتبال ببینند،از تمام این مسائل و احتمالا جزئیات بیشتر مربوط به آن خبر دارد اما ظاهرا نمی توانست به این موضوع مهم ورود کند و نهاد متبوعش را با طرح این سوال که «چگونه سالهاست مسابقات لیگ های اروپایی که هرفصل آن حدود 9 ماه طول می کشد و شامل بازیهای زیادی می شود بدون پرداخت ریالی حق پخش روی آنتن می رود؟» در برنامه ای زنده و پربیننده به چالش فراخواند.
شاید اگر خطوط قرمز برنامه نود از چیزی که الان هست فراتر می رفت وفردوسی پور این توانایی را درخود می دید که با طرح این مطلب رفیعی را در چالشی بزرگ قرار دهد نتیجه بحث – که با اصراربیجای رفیعی مبنی براینکه آنقدرکه قیمت گذاشته اند،پول نمی دهیم – ازآنچه دیده و به مخاطب القا شد بیشتر به سود او و برنامه نود تمام می شد ومحبوبیت این چهره تلویزیونی نزد مردم بیشتر از قبل ارتقا می یافت.
عادل در رویارویی با رفیعی با تکیه بر اطلاعاتش از نحوه پخش رقابت های باشگاهی در انگلیس و آلمان و البته اینکه بازی های ملی در این کشورها همواره از شبکه های دولتی به صورت آزاد پخش می شود کاری کرد تا نماینده حقوقی صداو سیما در نهایت به این نکته معترف شود که تلویریون نمی خواهد زیر بار حرف زور - به زعم خودشان- برود و حاضر نیست چنین پول هایی برای خرید حق پخش بازی های مقدماتی جام جهانی پرداخت کند.
البته عملکرد عادل در مواجهه با حرف های تکراری رفیعی جایی ارزش بیشتری پیدا می کرد که بدانیم او با نهاد متبوع خویش و روسای بالادستی خود درافتاده بود و به هیچ وجه نمی خواست در این بحث کم بیاورد. او بارها به صراحت و با شفافیت تمام اعلام کرد مردم ایران حاضرند پولی که شرکت پخش کننده طلب کرده را ازبیت المال بدهند تا فوتبال های ملی و تیم کشورشان رابا خیال راحت ببینند اماخب گوش نماینده حقوقی سیما بدهکار نبود. البته همه می دانند خط قرمزهای برنامه نود همواره متفاوت بوده و عادل دست بازتری نسبت به برنامه های دیگر تلویزیون دارد که این ویژگی ازسیاست های خاص سیما نشات می گیرد اما با وجود این آزادی نسبی، استمرار فردوسی پور برای اعاده حق مردم و مخاطبان فوتبالدوست تلویزیون که تماشای فوتبال را در سبد روزانه تفریحات خود قرارداده اند تحسین برانگیزمی نمود.
با این حال همین عادل که در نقش مدعی العموم خوب پیش رفته بود ،زمانی که رفیعی بارها تکرار کرد صدا و سیما برای مسابقاتی مثل المپیک،جام های جهانی 2006 و 2010، پارالیمپیک و جام ملت های آسیا میلیون ها دلار پول داده ،هرگز به پخش رقابت های باشگاهی اروپا از تلویزیون بدون خرید حق پخش این بازی ها اشاره ای نکرد و به این بحث مهم که برای همه عاشقان فوتبال محل ابهام و پرسش است، ورود نکرد.
سال هاست که شبکه سه دراقدامی قابل ستایش اهالی فوتبال را با پخش زنده دیدارهای لیگ قهرمانان اروپا،لیگ برتر انگلیس،لالیگای اسپانیا وسری آ ایتالیا سیراب می کند اما همه می دانیم به غیر از یکی دو سال که ظاهرا- تاکید می کنیم ظاهرا(!)- حق پخش رقابت های لیگ برتر انگلیس و لیگ قهرمانان اروپا خریداری شده بود و این بازی ها را بدون باند رنگی روی لوگوی شبکه اصلی پخش کننده و صدای واقعی ورزشگاه می دیدیم ،طی یکی دو سال گذشته تقریبا تمام رقابت های باشگاهی و ملی که به صورت زنده روی آنتن شبکه سه می رود بدون پرداخت ریالی برای حق پخش،به خورد مردم فوتبالدوست ایرانی رفته و به سبب همین سرقت تصویری کیفیت پایین تصویر ،کادرناقص تصویر و قطع صدای ورزشگاه به خاطر شنیده نشدن صدای گزارشگر اصلی شبکه پخش کننده ، بهترین بازی های اروپایی به بی روح ترین و خواب آورترین بازی ها تبدیل شده تا جایی که عنوان «زنده»گوشه تلویزیون به هیچ وجه زیبنده مسابقه در حال پخش نیست و باید عبارت« مرده» را در خصوص این مدل پخش مسابقات به کار برد.
این اتفاق جایی دردناک تر و اسفبارتر می شود که می بینیم بعضا یک باند پهن با عبارت و شماره تلفن روابط عمومی سیما چند ثانیه ای روی کادرهای اطلاعاتی شبکه اصلی پخش کننده مثل اعلام زمان پخش یک مسابقه دیگر یا هر برنامهغیر فوتبالی از آن شبکه را می گیرد و درحساس ترین لحظات بازی یک چهارم صفحه تلویزیون می شود تبلیغ روابط عمومی! یا در مورد شبکه وسیع الجزیره زمانی که مسابقات لیگ قهرمانان اروپا پخش می شود، در لحظاتی که شبکه مبدا گل های بازی های همزمان را در کادری کوچک تر به تصویر می کشد ،اینسرت های خنده دار و تکرار صدباره دقایق ولحظات قبلی بازی - که بعضا روی مخ بیننده رژه می رود و باعث می شود جریان مسابقه را به کلی از دست بدهد- بیننده اهل فوتبال را از تماشای بالاترین سطح رقابت های باشگاهی فوتبال در دنیا بیزار می کند!
بدون شک عادل فردوسی پور همان طور که می داند برای تماشای بازی های لیگ برتر انگلیس باید پکیج شبکه اسکای را خریداری کرد ومردم انگلیس نمی توانند بدون پرداخت مبلغی پول به شبکه های کابلی به صورت ماهیانه فوتبال ببینند،از تمام این مسائل و احتمالا جزئیات بیشتر مربوط به آن خبر دارد اما ظاهرا نمی توانست به این موضوع مهم ورود کند و نهاد متبوعش را با طرح این سوال که «چگونه سالهاست مسابقات لیگ های اروپایی که هرفصل آن حدود 9 ماه طول می کشد و شامل بازیهای زیادی می شود بدون پرداخت ریالی حق پخش روی آنتن می رود؟» در برنامه ای زنده و پربیننده به چالش فراخواند.
شاید اگر خطوط قرمز برنامه نود از چیزی که الان هست فراتر می رفت وفردوسی پور این توانایی را درخود می دید که با طرح این مطلب رفیعی را در چالشی بزرگ قرار دهد نتیجه بحث – که با اصراربیجای رفیعی مبنی براینکه آنقدرکه قیمت گذاشته اند،پول نمی دهیم – ازآنچه دیده و به مخاطب القا شد بیشتر به سود او و برنامه نود تمام می شد ومحبوبیت این چهره تلویزیونی نزد مردم بیشتر از قبل ارتقا می یافت.
اخبار ویژه
روایت صحیح از نحوه مدیریت انرژی در دولت شهید رئیسی؛
در دیدار هزاران نفر از زنان و دختران؛
نظرات بینندگان
جدیدترین اخبار پربازدید ها
پر طرفدار ترین ها
