عقب‏نشینی رامنی از ایران‏ستیزی

به گزارش 598 به نقل از فارس، جان مک کین رقیب باراک اوباما در انتخابات ریاست جمهوری 2008 آمریکا روز شنبه در ایتالیا با آسوشیتدپرس ضمن انتقاد از سیاست های کاخ سفید بویژه در قبال ایران آن را به قطار قراضه تشبیه کرد اما او این بار هم حزبی خود را هم از انتقاد بی نصیب نگذاشت و به این سبب که  موضوع سیاست خارجی در سخنرانی های انتخاباتی میت رامنی نامزد جمهوریخواهان در انتخابات سال جاری ریاست جمهوری آمریکا به حاشیه رانده شده‏، وی سرزنش کرد.

این در حالی است که اقتصاد آمریکا قصد ندارد روی خوش به مردم این کشور نشان دهد. آمارها حکایتهای ناامیدکننده‏ای برای آمریکایی‌ها تعریف می‌کنند و در چنین شرایطی باز هم نتایج آخرین نظرسنجی‏ها نشان می‏دهد که اوبامایی که جمهوری‏خواهان مدام تلاش می‏کنند سیاستهای وی در راستای مهار بحران اقتصادی و بیکاری را ناکام جلوه دهند، همچنان امید بیشتری برای بردن انتخابات آتی از رامنی دارد. به عبارت دیگر شاید جان مک کین با حقوق و مزایای چند صد هزار سناتوری خود  سیاست خارجی اوباما را قطاری قراضه بداند اما در نزد مردم آمریکا که روز به روز فقیرتر می‏شوند، این قطار اقتصاد آمریکا است که از نفس افتاده است.

نتایج یک نظرسنجی آنلاین اخیر مشترک مرکز ایپسوس و خبرگزاری رویترز نشان میدهد که 47 درصد از 1457 نفر شرکت‌کننده در این نظرسنجی گفته اند که اگر انتخابات 6 نوامبر (روز برگزاری نظرسنجی) برگزار می‌شد، به باراک اوباما رای می‌دادند. در مقابل رامنی 43 درصد حمایت مردمی را کسب کرده است.

شاید برخی یک برتری نسبی 4 درصدی اوباما نسبت به رامنی را زنگ خطری برای رئیس جمهور دموکرات آمریکا بدانند اما با توجه به زمان طولانی که جمهوری‏خواهان کمپین انتخاباتی خود را شروع کرده‏اند این نتیجه خوبی برای آنها نیست و حتی اگر رامنی 1 یا دو درصد هم در نظرسنجی پیشتر از اوباما بود نباید امید زیادی به بردن انتخابات آتی داشت، چه رسد به اینکه اکنون خوشبینانه‏ترین نظرسنجی‏ها او را در برابری با اوباما نشان می‏دهد.

به نظر می‏رسد که ستاد انتخاباتی رامنی هم این موضوع را به خوبی فهمیده است. مهمترین نشانه این  فهم احتراز رامنی از صحبت در مورد سیاست خارجی خود در کنفرانس اخیر جمهوری خواهان در شهر تامپا بود. این حرکت رامنی از اتخاذ ادبیات جنگ‏افروزانه در مورد سیاست خارجی تا حذف کلی سیاست خارجی در یکی از مهمترین سخنرانیهای انتخاباتی خود نشان از این دارد که رامنی و ستاد انتخاباتیش دریافته‏اند، زمان فرافکنی مشکلات داخلی آمریکا رو به افزایش آمریکا با بزرگنمایی مسائل سیاست خارجی و چنگ و دندان جنگ نشان دادن به پایان رسیده است و بحران مالی امریکا  به حدی رسیده است که مردم خسته از جنگ آمریکا را از هر نوع ماجراجویی خارجی بیزار می‌سازد.

 حتی اگر جمهوریخواهان تندرویی چون سناتور جان مک کین از رامنی به سبب حذف موضوع سیاست خارجی  انتقاد کنند اما احتمالا ستاد انتخاباتی رامنی به خوبی میداند  که به قول  جولیا کلارک، مامور سنجش افکار عمومی موسسه ایپسوس هیچ گردهمایی حزبی دیگری  تا برگزاری انتخابات وجود ندارد ، بنابراین امکان اینکه  برتری باراک اوباما نسبت به میت‌ رامنی حفظ شود، قوت می‏گیرد.

اگر وارد سوالات و اجزای دقیقتر نظرسنجی رویترز – ایپسوس شویم،  دلایل بیشتری برای ترس ستاد انتخاباتی رامنی آشکار می‏شود. با وجود آنکه دولت اوباما بر اساس آمار های رسمی  در  روند اشتغال‌زایی طی ماه گذشته به اندازه وعده داده شده خود نتوانسته عمل کند اما پرسش‏شوندگان این نظرسنجی  در برابر این سوال که چه کسی در امر اشتغال‌زایی بهتر عمل کرد، 46 درصد به اوباما و 37 درصد به میت‌رامنی رای داده‏اند. بماند که اصولا اوباما به واسطه برخی ویژگی‌های شخصیتی هنوز می‏تواند برای مردم جذاب از نامزد جمهوریخواهان باشد به عنوان مثال شرکت کنندگان  در همین نظرسنجی در انتخاب نامزد "سخنورتر" 50 درصد  طرفدار اوباما  و فقط 25 درصد طرفدار رامنی بوده‏اند که خود گویای مشکلات رامنی نیز هست.

در این نظر سنجی تنها موردی که میت رامنی در آن نسبت به باراک اوباما برتری دارد زمینه مذهب است. در واقع در مورد گزینه مذهبی بودن، 44 درصد از شرکت‏کنندگان میت رامنی را و 31 درصد از آنان اوباما  مومن دانسته اند این در حالی است که همچنان زمزمه‏هایی در میان جمهوریخواهان دارای گرایشات سرسختانه مسیحی وجود دارد که مورمن بودن رامنی را نقطه ضعف اساسی وی میدانند. در سوی دیگر به نظر می‏رسد که  تبلیغات مداوم رسانه‏های وابسته به جمهوریخواهان  درباره مسلمان جلوه دادن اوباما برای تحریک احساسات مسیحیان تندرو علیه وی، نه تنها نتوانسته در میان طرفداران لیبرال مسلک دمکرات تاثیر چندانی بگذارد بلکه ممکن است باعث جذب برخی مسلمانان آمریکایی هم به  سوی او شود. از این نظر  کمتر مذهبی بودن اوباما در میان دموکرات‏های عمدتا لیبرال مسلک  عامل مثبت تلقی شود اما اینکه مذهبی بودن رامنی  حتی به سطح 50 درصد عقیده عمومی هم نرسیده نشان می‏دهد که رامنی نمی‏تواند روی عامل مذهب به عنوان کارت برنده خود دربرابر رقیب حسابی جدی باز کند.

اگر دوباره به حوزه اقتصاد برگردیم، بازهم میتوانیم عوامل رای جمع کن اقتصادی برای  اوباما در برابر رامنی مشاهده کنیم. یکی از مهمترین لوایحی که دولت باراک اوباما بر طبق وعده ای انتخاباتی دور اول خود عملی ساخت و آن را در اوایل دوره زمامداری خود یعنی دوران در اکثریت بودن دموکراتها  هر دو مجلس نمایندگان و سنای آمریکا به تصویب رساند، لایحه فراگیر شدن  بیمه درمانی برای آمریکا بود که از همان اول  مورد اعتراض جمهوری‏خواهان  قرار گرفت. بر اساس گزارشها اگر رامنی وعده های خود در مورد لغو لایحه درمانی اوباما را  عملی کند به طور متوسط برای هر بازنشسته 65 هزینه های درمانی 11 هزار دلار افزایش خواهد یافت. همچنین به طور هزینه‏های کسانی که  کار میکنند و حق بازنشستگی و بیمه می پردازند نیز افزایش می‏دهد، به این شکل که کسانی که مثلا در سال 2030 با سن 65 سال بازنشسته شوند به نسبت کسی که امروز با 65 سال  بازنشسته شود 59 هزار دلار بیشتر برای پوشش بیمه درمانی خود پرداخت خواهد کرد. پمپاژ چنین اخباری از سوی کمپین باراک اوباما آنهم در شرایطی که نیروی کار فعلی آمریکا به شدت تحت بار هزینه های قد خم کرده‏است، می‏تواند همچون سم مهلکی برای میت رامنی باشد و طبیعی است که در چنین فضایی رامنی می کوشد با فرار از موضع گیری جنجال برانگیز جنگ‏طلبانه در حوزه سیاست خارجی تمرکز خود را بر حل مشکلات ناشی از بحران مالی آمریکا قرار دهد. در واقع رامنی دریافته است که باید خود را قهرمان چالشهای اقتصادی  و نه نبردهای خیالی که می‏تواند بار اقتصادی بیشتری بر دوش مالیات‏دهندگان امریکایی باشند، نشان دهد. اما این درکی است که کمی دیر به ان رسیده است و در عین حال سخنان انتقادی کسانی چون مک کین هم نشان از این دارد که جبهه جمهوریخواهان در حمایت از این درک تماما و یکپارچه پشت او قرار ندارد.