تصاویری ناب ازپاکستان؛دریاچه‌های زلال

به گزارش 598 به نقل از خبرگزاری فارس ، سوات نام یک دره و یک شهرستان در ایالت مرزی شمال غربی پاکستان است.

این شهرستان در 160 کیلومتری اسلام‌آباد و در میان کوه‌های «هندوکش» واقع شده‌است.

مرکز شهرستان سوات شهر "سیدو شریف" است ولی بزرگ‌ترین شهر آن «مینگوره" نام دارد.

بیشتر مردم سوات به زبان پشتو صحبت می‌کنند.

سوات به خاطر کوه‌های بلند، سبزه‌زارهای گسترده و دریاچه‌هایی با آب زلال، "سوئیس پاکستان" نامیده می‌شود و محبوبیت زیادی بین گردشگران خارجی و داخلی دارد.

بخشی از دره سوات دارای طبیعت بکر و دست نخورده است که هنوز هم می‌توان گله‌های اسب‌های وحشی و سایر حیوانات را در آن مشاهده کرد.

جاذبه‌های گردشگری سوات به یک فصل محدود نمی‌شود بلکه طبیعت این منطقه در هر فصلی از سال زیبایی خاص خود را دارد که این امر ظرفیت‌های این دره برای جذب گردشگر و توریست را افزایش داده است.

گردشگران در فصل تابستان از هوای خنک و طبیعت وصف‌ناپذیر سوات بهره‌مند می‌شوند و از مناطق تاریخی آن که از تمدن بودایی به جا مانده بازدید می‌کنند.

این در حالی است که در فصل زمستان نیز که برف همه جا را سفید‌پوش می‌کند درختان سر به فلک کشیده و کوهستان‌های مرتفع سوات جلوه دیگری از زیبایی‌های طبیعت را برای گردشگران به نمایش می‌گذارند.

ورزش اسکی در این فصل از سال رونق زیادی دارد و با توجه به نسب تله‌کابین در این منطقه، تعداد مسافرانی که برای ورزش‌های زمستانی راهی سوات می‌شوند افزایش یافته است.

عبور از رودخانه‌ها و دریاچه‌ها آن هم با تله‌کابینی که مردم محلی درست کرده‌اند هیجان و لذت زیادی برای مسافران دارد.

ظرفیت های سوات فقط به طبیعت زیبای آن محدود نمی‌شود بلکه محصولات نساجی و کشاورزی آن نیز شهرت زیادی بین مردم دارد

در این منطقه سالانه 60 هزار تن هلوی مرغوب تولید می‌شود و این در حالی است که زردآلو، آلو و سیب نیز سایر تولیدات کشاورزی سوات را تشکیل می‌دهند.

ماهیگیری نیز یکی از تفریحات مورد علاقه گردشگران در سوات است و مردم معتقدند ماهی آب شیرین به ویژه ماهی رودخانه‌ها و دریاچه‌های آب زلال نسبت به ماهی دریا لذیذ‌تر است.

شال نیز یکی از محصولات نساجی معروف سوات است که مردم از آن برای گرم کردن خود در زمستان همچنین زیر‌انداز استفاده می‌کنند.

شال سواتی از موی بز و پشم گوسفند بافته می‌شود.

این محصول دستباف شهرت زیادی در سراسر پاکستان دارد و قیمت آن چند برابر شال‌های معمولی است. البته شال کشمیری نیز از شهرت خوبی در پاکستان برخوردار است.

تولید ظروف سنگی و نوشتن آیات قرآنی به روی سنگ از دیگر صنایع دستی مردم سوات است که مشتریان خاص خود را دارد.

بعد از اینکه ارتش امنیت را در سوات برقرار کرد و جاده‌های خاکی این منطقه را تعمیر نمود، برخلاف گذشته، خودرو‌های معمولی نیز به راحتی می‌توانند وارد این دره شوند.

برقراری امنیت در سوات سبب شده فستیوال‌های گوناگونی که شامل قایقرانی، سوار‌کاری،چوگان، چتر‌بازی، مسابقات به پرواز در آوردن هواپیماهای کنترل از راه دور می‌شود، در این منطقه رواج پیدا کند که این نیز یکی از عوامل ترغیب گردشگران برای سفر به این دره زیبا است. 

مردم محلی علاقه زیادی به رقص شمشیر دارند، این برنامه که با موسیقی محلی همراه است نیاز به مهارت زیادی دارد. افرادی که این برنامه را اجرا می‌کنند با پوشیدن لباس‌های محلی و در دست داشتن شمشیر نزدیک یکدیگر ایستاده و همراه با موسیقی محلی به دور خود و حول محور یک دایره فرضی می‌چرخند.

از افراد محلی که در اجرای این برنامه مهارت دارند دعوت می‌شود تا در بیشتر فستیول‌های برگزار شده در سوات برنامه خود را اجرا کنند.

سوات به طور تقریبی 1،257،602 نفر جمعیت دارد و مساحت آن 5،337 کیلومتر مربع است.

دره سوات پیشتر، دولت سوات نام داشت و از ایالات تابع حکومت استعماری بریتانیا در هندوستان بود.

این منطقه در زمان استعمار بریتانیا دارای یک فرمانروای محلی بودکه عموما از بین فئودال‌ها و زمین دارهای بزرگ که با بریتانیا روابط خوبی داشتند انتخاب می‌شدند که به این فرامانراوایان محلی «ماهاراجه» می‌گفتند.

سوات تا پیش از سال 1969 میلادی یکی از مناطق امیرنشین‌ ایالت مرزی شمال غربی پاکستان بود که طبق قوانین قبیله‌ای و سنتی اداره می‌شد اما سرانجام این دولت های امیر‌نشین منحل شدند.

در نوامبر سال 2008میلادی بیشتر این منطقه به تصرف طالبان در‌آمد اما بر اثر عملیات ارتش طالبان با ارتش صلح کردند اما چون به تعهدات خود پایبند نبودند ارتش منطقه را پاکسازی کرد.