تمدن نوین اسلامی در راه است

كسانی كه در گذشته‌ئی نه چندان دور آيه‌ی يأس ميخواندند و نه تنها اسلام و مسلمين بلكه اساس معنويت و دينداری را در برابر هجوم تمدن غرب، از دست‌رفته می‌پنداشتند، امروز سر بر افراشتن اسلام و تجديد حيات قرآن و اسلام، و متقابلاً ضعف و زوال تدريجی آن مهاجمان را به چشم می‌بينند. و با زبان و دل تصديق ميكنند.

من با اطمينان كامل ميگويم: اين هنوز آغاز كار است، و تحقق كامل وعده‌ی الهی يعنی پيروزی حق بر باطل و بازسازی امت قرآن و تمدن نوین اسلامی در راه است: «وَعَدَ اللَّهُ الَّذِينَ آمَنُوا مِنْكُمْ وَ عَمِلُوا الصَّالِحاتِ لَيَسْتَخْلِفَنَّهُمْ فِی الأَْرْضِ كَمَا اسْتَخْلَفَ الَّذِينَ مِنْ قَبْلِهِمْ وَ لَيُمَكِّنَنَّ لَهُمْ دِينَهُمُ الَّذِی ارْتَضي‏ لَهُمْ وَ لَيُبَدِّلَنَّهُمْ مِنْ بَعْدِ خَوْفِهِمْ أَمْناً يَعْبُدُونَنِی لا يُشْرِكُونَ بِی شَيْئاً وَ مَنْ كَفَرَ بَعْدَ ذلِكَ فَأُولئِكَ هُمُ الْفاسِقُونَ»

نشانه‌ی اين وعده‌ی تخلف‌ناپذير در اولين و مهمترين مرحله، پيروزی انقلاب اسلامی در ايران و بنای بلندآوزه‌ی نظام اسلامی بود كه ايران را به پايگاه مستحكمی برای انديشه‌ی حاكميت و تمدن اسلامی تبديل كرد. سر بر آوردن اين پديده‌ی معجز‌آسا، درست در اوج هياهوی ماديگری و اسلام‌ستيزيِ چپ و راست فكری و سياسی، و آنگاه مقاومت و استحكام آن در برابر ضربات سياسی و نظامی و اقتصادی و تبليغاتی كه از همه سو نواخته ميشد، در دنيای اسلام اميدی تازه برانگيخت و شوری در دلها پديد آورد. هر چه زمان گذشته، اين استحكام ـ به حول و قوه‌ی الهی ـ بيشتر و آن اميد ريشه‌دارتر شده است. در طول سه دهه‌ئی كه بر اين ماجرا ميگذرد، خاورميانه و كشورهای مسلمان آسيا و افريقا، صحنه‌ی اين هماوردی پيروزمندانه است.

فلسطين و انتفاضه‌ی اسلامی و قيام دولت فلسطينی و مسلمان، لبنان و پيروزی تاريخی حزب‌الله و مقاومت اسلامی بر رژيم مستكبر و خونخوار صهيونيست؛ عراق و تشكيل دولت مسلمان و مردمی بر ويرانه‌های رژيم ملحد و ديكتاتور صدام؛ افغانستان و هزيمت خفتبار اشغالگران كمونيست و رژيم دست‌نشانده‌ی آن؛ شكست و ناكامی همه‌ی طرحهای استكباری امريكا برای سيطره بر خاورميانه؛ گرفتاری و آشفتگی علاج‌ناپذير در درون رژيم غاصب صهيونيست؛ فراگير شدن موج اسلام‌خواهی در بيشتر يا همه‌ی كشورهای منطقه و بويژه در ميان جوانان و روشنفكران؛ پيشرفت شگفت‌آور علمی و فناوری در ايران اسلامی به رغم تحريم و محاصره‌ی اقتصادی؛ شكست جنگ‌افروزان در امريكا در عرصه‌ی سياسی و اقتصادی؛ احساس هويت و تشخص در اقليتهای مسلمان در بيشتر كشورهای غربی؛ همه و همه نشانه‌های آشكار پيروزی و پيشروی اسلام در هماوردی با دشمنان در اين قرن يعنی قرن پانزدهم هجری است.

برادران و خواهران! اين پيروزی‌ها يكسره محصول جهاد و اخلاص است. آنگاه كه صدای خدا از حلقوم بندگان خدا به گوش رسيد؛ آنگاه كه همت و نيروی مجاهدان راه حق به ميدان آمد؛ و آنگاه كه مسلمان به عهد و قرار خود با خدا عمل كرد، خدای عليّ قدير نيز وعده‌ی خود را محقق ساخت و مسير تاريخ عوض شد:« أَوْفُوا بِعَهْدِی أُوفِ بِعَهْدِكُم‏» «إِنْ تَنْصُرُوا اللَّهَ يَنْصُرْكُمْ وَ يُثَبِّتْ أَقْدامَكُمْ » «ً وَ لَيَنْصُرَنَّ اللَّهُ مَنْ يَنْصُرُهُ إِنَّ اللَّهَ لَقَوِيٌّ عَزِيز» «إِنَّا لَنَنْصُرُ رُسُلَنا وَ الَّذِينَ آمَنُوا فِی الْحَياةِ الدُّنْيا وَ يَوْمَ يَقُومُ الأَْشْهادُ»

اين هنوز آغاز راه است. ملتهای مسلمان هنوز گردنه‌های دشواری بر سر راه دارند. عبور از اين گردنه‌ها نيز جز با ايمان و اخلاص، جز با اميد و جهاد، جز با بصيرت و صبر، ميّسر نخواهد گشت. با يأس و منفی‌بافی، با بی‌تفاوتی و بی‌همتی، با بی‌صبری و شتابزدگی، با بدگمانی به صدق وعده‌ی الهی، اين راه طی نخواهد شد.

دشمن زخم‌خورده همه‌ی توان خود را به ميدان آورده و خواهد آورد. بايد هوشيار و خردمند و شجاع و فرصت‌شناس بود؛ در اين صورت همه‌ی تلاش دشمن ناكام خواهد ماند. در اين سی‌سال هم دشمن يعنی عمدتاً امريكا و صهيونيسم با همه‌ی توانی كه ميتوانستند به كار برند در ميدان بودند، ولی ناكام ماندند. آينده هم نيز چنين خواهد بود. انشاالله

شدت عمل دشمن غالباً نشانه‌ی ضعف و بی‌تدبيری اوست. به صحنه‌ی فلسطين و بويژه غزه بنگريد. حركات بيرحمانه و دژخيمانه‌ی دشمن در غزه كه نظير آن در تاريخ ظلمهای بشری كمتر ديده شده است، نشانه‌ی ضعف او در فائق آمدن بر اراده‌ی مستحكم آن مردان و زنان و جوانان و كودكانی است كه با دست خالی،‌ در برابر رژيم غاصب و پشتيبانش يعنی ابرقدرت امريكا ايستاده و خواسته‌ی آنها را كه رويگردانی از دولت حماس است زير پای خود افكنده‌اند. درود خدا بر آن ملت مقاوم و بزرگ. مردم غزه و حكومت حماس اين آيات جاودانه‌ی قرآن را معنی كردند:

«وَ لَنَبْلُوَنَّكُمْ بِشَيْ‏ءٍ مِنَ الْخَوْفِ وَ الْجُوعِ وَ نَقْصٍ مِنَ الأَْمْوالِ وَ الأَْنْفُسِ وَ الثَّمَراتِ وَ بَشِّرِ الصَّابِرِينَ *الَّذِينَ إِذا أَصابَتْهُمْ مُصِيبَةٌ قالُوا إِنَّا لِلَّهِ وَ إِنَّا إِلَيْهِ راجِعُونَ *أُولئِكَ عَلَيْهِمْ صَلَواتٌ مِنْ رَبِّهِمْ وَ رَحْمَةٌ وَ أُولئِكَ هُمُ الْمُهْتَدُونَ» و «لَتُبْلَوُنَّ فِی أَمْوالِكُمْ وَ أَنْفُسِكُمْ وَ لَتَسْمَعُنَّ مِنَ الَّذِينَ أُوتُوا الْكِتابَ مِنْ قَبْلِكُمْ وَ مِنَ الَّذِينَ أَشْرَكُوا أَذيً كَثِيراً وَ إِنْ تَصْبِرُوا وَ تَتَّقُوا فَإِنَّ ذلِكَ مِنْ عَزْمِ الأُْمُورِ».

پيروز نهائی در اين كارزار حق و باطل، جز حق نيست و اين ملت مظلوم و صبور فلسطين است كه سرانجام بر دشمن پيروز خواهد شد «وَ كانَ اللَّهُ قَوِيًّا عَزِيزاً » همين امروز هم علاوه‌بر ناكامی در شكستن مقاومت فلسطينيان، در عرصه‌ی سياسی با دروغ در آمدن داعيه‌های آزادی‌طلبی و دموكراسی‌خواهی و شعار حقوق‌بشر، شكست سختی بر آبروی رژيم امريكا و بيشتر رژيم‌های اروپائی وارد آمده است كه به اين زودی قابل جبران نخواهد بود. رژيم بی‌آبروی صهيونيستی از هميشه روسياه‌تر و برخی رژيم‌های عربی نيز در اين امتحان عجيب، بازنده‌ی تتمه‌‌ی آبروی نداشته‌ی‌ خودند. وَ سَيَعْلَمُ الَّذِينَ ظَلَمُوا أَيَّ مُنْقَلَبٍ يَنْقَلِبُونَ.