مشکل واقعی فوتبال ایران به مدیریت آن ارتباط دارد

تصمیم بازیکنان تیم ملی فوتبال ایران مبنی بر تحریم رسانه‌های گروهی بابت انتقادهای رسانه‌ها از عملکرد ضعیف فوتبالی‌ها و تمجید از افتخارآفرینی قهرمانان ایران در بازی‌های المپیک لندن با واکنش‌های متعدد رو به رو شد،هرچند واکنش‌ها به این تصمیم متفاوت بود اما اکثریت اهالی فوتبال این اقدام بازیکنان تیم ملی را اقدامی غیر اصولی توصیف کردند.

به گزارش رجانیوز،تصمیم عجولانه ملی پوشان تیم ملی فوتبال ایران به واسطه انتقاد رسانه‌های گروهی در طول مدت برگزاری بازی‌های المپیک از عملکرد فوتبالیست‌ها به عقیده بسیاری از کارشناسان کاملا اشتباه و نادرست بود، چون این اقدام هیچ مشکلی از مشکلات فعلی فوتبال ایران را حل نمی‌کند،بلکه بر مشکلات این طیف موردی دیگر اضافه خواهد کرد. 

اما مجید جلالی برای این که فوتبالیست‌ها بتوانند از حقوق خود به درستی دفاع کنند این راه حل را مناسب نمی‌داند بلکه معتقد است اگر فضای کنونی با سلیقه فوتبالیست‌ها همخوانی ندارد بهترین راه جل اینست که آنها با روش‌های منطقی اعتراض خود را به اطلاع افکارعمومی برساند، تحریم رسانه ها یک مشکل بزرگ دیگر را برای فوتبالیست ها به وجود خواهد آورد.

* بازیکنان تیم ملی فوتبال تصمیم گرفتند پس از انتقاد تند رسانه‌های گروهی از فوتبالیست‌ها بابت ناکامی‌ این رشته در قیاس با رشته‌های موفق المپیکی رسانه‌های گروهی را بایکوت کنند تا اعتراض خود را نشان دهند، آیا این شیوه به عقیده شما روش درستی است؟

به عقیده من این روش نه تنها درست نیست بلکه تصمیمی غلط است،درست است که در این مدت از عملکرد فوتبالیست‌ها، رقم قرارداد آنها انتقاد شد که به عقیده من هم بیش از اندازه بود، اما با سکوت و بایکوت هیچ چیزی درست نمی‌شود بلکه مشکلی بر مشکلات این قشر افزوده خواهد شد.اگر فوتبال ایران ناکام بوده تقصیر فوتبالیست ها نیست بلکه شیوه مدیریت ما دچار مشکل بوده همانگونه که در رشته های موفق المپیکی برنامه ریزی عامل اصلی موفقیت به شمار می‌رود.

متاسفانه در کشور ما هیچ چیز بر اساس اصول درستی به اجرا در نمی‌اید آیا اما تاکنون از خود پرسیده‌ایم که چرا فوتبال ایران در تمامی میادین بین المللی ناکام بوده است،هیچ گاه کار ریشه ای و اصولی انجام نداده‌ایم بلکه به سراغ ساده ترین راه رفتیم و با کوبیدن فوتبالیست‌ها و مربیان عقده های خود را تخلیه کردیم. اگر ما به سراغ حل ریشه ای موضوع می‌رفتیم امروز هیچ یک از این مشکلات به وجود نمی‌آمد. من با تصمیمی که فوتبالیست‌ها اخذ کردند موافق نیستم اما باید به آنها هم حق بدهیم که در این مدت به شدت تحت فشار قرار گرفتند.

به نظر من اگر مدیریتی درستی در فوتبال ما حکمفرما بود به فوتبالیست ها مشاوره می داد که آقای فوتبالیست برو به جای بایکوت از حق خودت دفاع کن، البته با داد و فریاد بلکه با منطق تا مردم متوجه شوند مشکل کار به تو ارتباطی ندارد،اگر این شیوه کار ساز بود که تمام ستاره های دنیای فوتبال این شیوه را انتخاب می کردند، یک زمان تو با سکوت به دنبال اثبات واقعیت هستی اما یک زمانی سکوت تو را به سمت نابودی سوق خواهد داد، باید به فوتبالیست ها این نکته را یادآور شد که این شیوه و تصمیم درست نیست.

* انتقادهای امروز بیشتر بابت دستمزد نجومی بازیکنان فوتبال است که به هیچ وجه با کیفیت فوتبال ایران همخوانی ندارد؟

ببینیند من این موضوع را از منظر دیگری می‌بینم، اعتراض‌های امروز تنها به این خاطر است که من و شما چون نمی‌توانیم حق واقعی خود را مطالبه کنیم می گویم فوتبالیست‌ها نباید چنین ارقامی را بگیرند، ما برای این که رشد کنیم نباید جلوی رشد دیگران را بگیریم بلکه باید زمینه رشد خود را فراهم آوریم تا همانند سایر اقشار شد کنیم.

به عنوان مثال از خودم می‌گویم،من و دیگر همکارانم در آموزش و پرورش به عنوان یک معلم اگر 30 سال شبانه روز کار کنیم مجموع دریافتی ما در این مدت 100 میلیون تومان هم نمی‌شود.آیا این عدالت است ؟

طبیعی است که پاسخ منفی است چون کاملا مشخص است که معلمان ما حق واقعی خود را به عنوان کسی که در پرورش کودکان جامعه نقش مستقیم دارند دریافت نمی‌کنند حال تصور کنید معلمان بگویند چون ما حق واقعی خود را دریافت نمی کنیم از درس دادن خودداری می کنیم، مگر می شود چنین حرفی عملی شود.

معلمان ما باید با یک برنامه ریزی صحیح به حق واقعی خود برسند همانگونه که سایر اقشار جامعه باید با این سیستم به حق خود برسند، پس اصلا معقول نیست که ما بگویم فوتبالیست ها نباید پول بگیرند، آنها باید پول بگیرند اما سایر اقشار هم باید به اندازه حق واقعی خود پول بگیرند که امروز چنین چیزی در کشور ما رعایت نمی‌شود.

* اما باید پذیرفت که شیوه پرداخت های چند سال اخیر به فوتبالیست ها قابل دفاع نبوده است،این ریخت و پاش ها که بعضا از هزینه های دولتی بوده است زمینه اعتراض افکارعمومی را فراهم آورده است! مسابقه ریخت و پاش بین مدیران عامل باشگاه دولتی پذیرفتی نیست و باید به مردم حق داد که به این شیوه اعترض کنند.

من هم با این مطلب موافقم که مردم حق اعتراض به این فضا و شرایط را دارند اما در این بین فوتبالیست و مربی مقصر نیست، مقصر کسی است که این پول ها را پیشنهاد می‌دهد، من از شما سوال می کنم اگر امروز کسی به شما بگوید 800 میلیون تومان بابت هفت ماه به شما می‌دهم تا فلان کار را انجام بدهید بدون تردید و حتی فکر کردن این پیشنهاد را می‌پذیرید چون شما با این حقوق اگر ده ها سال شبانه روز کار کنید نمی توانید 800 میلیون تومان به دست آورید،فوتبالیست ها و مربیان فوتبال ما هم مقل من و شما انسان هستند و برابر این پیشنهاد وسوسه می‌شوند.

شما باید برای حل این مشکل به سراغ آن کسی بروید که از جبیب مردم چنین هزینه هایی را انجام می‌دهد، اگر این روش را پشت سر گذاشتید مشخص می‌شود به دنبال کار اصولی هستید در غیر اینصورت بهتر است از هر کار دیگری جلوگیری کنید چون به جز این راه حل هیچ راهی نمی تواند این معضل را برطرف سازد. وقتی در کشورهای حاشیه خلیج فارس پول های نجومی به فوتبالیست های ما پرداخت می شود چگونه انتظار دارید فوتبالیست های به آنها پیشنهادها نه بگویند ودر داخل کشور هم از کنار این مبالغ عبور کنند طبیعی است که این اتفاق هرگز روی نمی‌دهد.

*راه حل پیشنهادی شما برای کنترل نرخ فوتبال ایران چیست؟ فوتبالی که تا به امروز تنها رنگ ناکامی را به خود دیده است؟

راه حل اول و آخر تغییر شیوه مدیریتی فوتبال ایران است،ما تا زمانی که با این شیوه به مدیریت فوتبال ادامه دهیم شرایط به همین شکل باقی خواهد ماند،ما اگر به دنبال تغییر فضای کنونی هستیم باید روش های نوین مدیریت را به کار بگیریم، از طرفی رسانه ها نیز باید به مردم اطلاعات درست ارائه کنند.

باید به این باور برسیم که هر کسی اگر حق و حقوق خود را از جامعه مطالبه کند هیچ یک از مشکلات فعلی به وجود نخواهد آمد اما اگر این تفکر همچنان باقی بماند تا صد سال آینده داستان به همین شکل باقی خواهد ماند، ما باید به فکر اصلاح رفتار خود باشیم تا در آینده با مشکلی مواجه نشویم چون اگر شرایط به همین شکل پیش برود دیگر نمی‌توان به آینده خوش بین بود. امیدوارم روش ها تغییر کند تا به شیوه های اصولی شاهد رشد کشور در زمینه ورزش به ویژه فوتبال باشیم.