سيدرضا مؤيد خراساني از شعراي با سابقه
خراسان است كه در ميان شعراي آئيني توانسته است جايگاهي براي خود به دست
آورد.
اين شاعر آستان قدس رضوي در سالهاي مبارزات مردمي عليه رژيم پهلوي
با سرودن اشعار و طرح شعار تظاهرات مردم در استان خراسان نقش شاياني در
اعتراضات مردمي در سالهاي پيروزي انقلاب داشته است.
غزل مرثيه زير، يكي از شاهكارهاي سيدرضا مؤيد خراساني است كه تصويري
عاشقانه از مناظره ميان حضرت ابا عبدالله الحسين(ع) و حضرت علي اكبر (ع) را
به تصوير كشيده است.
تا كفن بر قد و بالاي رسايت كردم
سوختم وز دل و پر درد دعايت كردم
آخرين توشهام از عمر تو اين بود علي
كه غم انگيز نگاهي زقفايت كردم
تو ز من آب طلب كردي و من سوزي
كه چرا تشنه لب از خويش جدايت كردم
گر كمي آب نبودم كه رسانم به لبت
داشتم اشكي و ايثار به پايت كردم
نگشودي لب خود هر چه ترا بوسيدم
نشنيدم سخني هر چه صدايت كردم
پدرت را نبود بعد تو اميد حيات
جان من بودي و تقديم خدايت كردم
يارب اين دشت بلا اين من و اين اكبر من
هر چه را داشتم اي دوست فدايت كردم
آن خليلم كه ذبيحم نكند فديه قبول
وين ذبيحي است كه قربان به منايت كردم
اي مؤيد چو ترا بنده مخلص ديدم
دگر از بندگي غير رهايت كردم
منبع: فارس