حضور در راهپیمایی روز قدس با ساندویچ !

 

روزی که امام گفتند «روز قدس روز اسلام است» خیلی نفهمیدیم چه می‌گویند.اما زمان گذشت و روز قدس کاربردهای سیاسی خود را در داخل و خارج از کشور نشان داد. تا زمانی رسید که کاربری خود را به عنوان «روز اسلام» در ایران نشان بدهد. آنان که پیروزی اکثریت قاطع ملت را در انتخابات 88 بر نمی‌تابیدند از همه اقشار حتی از معتقدان به انقلاب و از میان غیر منتقدان به انقلاب نیز یارگیری کردند، طیف نیروهای حامی فتنه با استمداد از عوامل ضد انقلاب و عناصر لاابالی گسترش پیدا کرد و عناصری که دین، تنها لقلقه زبانشان بود نیز در میان طرفداران فتنه، جای گرفتند.

 

رمضان 88 فرا رسید و روز قدس و قدسیت روزه‌داری آن که بزرگترین عامل معنوی برای پیروزی بر اشغالگران قدس است مورد خدشه قرار گرفت.

 

گروهی که رسانه‌های بیگانه آنها را آزادیخواهان می‌نامید به انگیزه سوءاستفاده از تجمعات روز قدس پا به میدان نهادند. اما آنها کجا و روز قدس کجا؟ آنها تا آن زمان اصلا متوجه نشده بودند که روز قدس یکی از روزهای ماه مبارک رمضان است. آنها تا آن روز به روز قدس نیندیشیده بودند و خبری از ویژگی‌های آن نداشتند . حالا دری به تخت خورده بود و تجمع و فضای آماده‌ای برای سوء استفاده‌های مورد نظر خود و ضمنا عشقی و صفایی و آن که بدون ساندویچ و نوشابه، قابل انجام نبود. آخر روز قدس باید به فکر مردم مظلوم فلسطین و آزادی قدس شریف بود؛ ای بابا دلت خوش است فلسطین کیلویی چند است. قدس دیگر چه موجودی است اینجا بود که دختر و پسر دست در دست هم به خوردن و صفای در خیابان‌ و شعارهای دشمن پسند پرداختند و اصلا متوجه نشدند که اسم این کار می‌شود تظاهر به روزه‌خواری.

 

می‌بینیم که کاربری روز قدس در داخل کشور تصفیه عناصر انقلابی و مسلمان از انقلابی نمایان نامسلمانی شد که تشت رسوایی فتنه 88 را از پشت بام شرف به زیر انداخت و بار دیگر امام زنده شد و معجزه روز قدس را دید. باشد که روز قدس در کاربری بین‌المللی‌اش نیز منجر به آزادی قدس شریف و محو صهیونیست‌های غاصب از نقشه جغرافیایی عالم شود و فتنه‌گران را برای همیشه ناامید کند.