به گزارش خبرگزاري فارس از قم به نقل از روابط عمومي بنياد بينالمللي علوم
وحياني اسراء، آيتالله عبدالله جواديآملي در درس اخلاق كه با حضور جمعي
از دانشجويان و طلاب از سراسر كشور برگزار شد، اظهار داشت: انسان تا خود را
نشناسد نميتواند متخلق شود، زيرا تزكيه نفس و اصلاح اخلاقي به شأني از
شئون نفس وابسته است و ما تا ندانيم كدام حوزه و شأن عهدهدار پذيرش تزكيه و
تربيت اخلاقي است، راه به جايي نميبريم.
وي تاكيد كرد: هر چه بر علم ما افزوده ميشود، مشكل جهل را حل ميكنيم
اما مشكل جهالت با علم برطرف نميشود و اين مشكل را فقط عقل عملي و اخلاق
حل ميكند نه عقل نظري.
استاد برجسته حوزه علميه به تقسيمبندي انسان از نظر نيروهاي بدني به
چهار بخش چشم و گوش (مجاري ادراكي) و دست و پا (مجاري تحريكي) اشاره كرد و
گفت: در صحنه نفس نيز شأني از شئون نفس داريم كه آن معارف و حلال و حرام،
بد و خوب، حق و باطل و صدق و كذب را درك ميكند. اين بخش در واقع بخش
انديشه و جزم است؛ از جزم هم كاري ساخته نيست كه بخواهد عمل كند، بلكه
متولي عمل عزم و انگيزه است.
آيتالله جوادي آملي با بيان اينكه نفس اماره با عقل و انديشه كاري
ندارد، بلكه به عقل عملي درگير است، به بيان مثالي از حبس عقل عملي در وجود
انسان پرداخت و تصريح كرد: چه بسا عقل عملي در جبهه جهاد اكبر اسير هوس
شود و دست و پاي او بسته شود. اگر شما به عالم بيعمل اعتراض كنيد اين
اعتراض به شما وارد است نه به او. بايد از شما تعجب كرد كه چرا از عالم
فاسق اين سؤال را پرسيديد.
مفسر قرآن كريم تاكيد كرد: اخلاق براي آن است كه ما بدانيم متولي
انديشه و انگيزه چه كسي است، ما همان طوري كه موظفيم ببينيم چشم و گوش و
دست و پاي ما سالم است تا با چشم ببينيم و با گوش بشنويم و با دست و پا كار
كنيم و محبوب را جذب و مكروه را دفع كنيم، بايد در صحنه نفس كاملا مراقب
باشيم كه آيا او كه متولي انديشه و انگيزه است دچار آسيب نشده است.
وي با اشاره به كاركردهاي ديگر اخلاق اظهار داشت: اخلاق براي اين است
كه به درونمان سري بزنيم، شئون نفس را رقم بزنيم، متوليان انديشه را
شناسايي و متوليان انگيزه را ارزيابي كنيم و سلامت و مرض آنها را بررسي
كنيم كه اگر بيمار بود، درمانش كنيم و اگر سالم بود از آنها بيشتر استفاده
كنيم.
وي عاشورا را مرز شهادت عنوان كرد و افزود: هر كسي كه توفيق شهادت را
پيدا كرد انشاءالله با اولياي خداوند محشور شود و اگر كسي اين توفيق را
پيدا نكرد لااقل بايد راهي راه شهادت باشد.
آيتالله جوادي آملي افزود: شعار رسمي ما شيعيان اين است كه «اعظم الله
اجورنا بمصابنا بالحسين (ع) و جعلنا و اياكم من الطالبين بثاره مع وليه
الامام المهدي من آل محمد عليهمالسلام». اين شعار دو بخش دارد؛ يكي اين
است كه از خداي سبحان ميخواهيم كه اجر عزاداران را زياد كند و در بخش دوم
آن، از ذات اقدس اله ميخواهيم كه ما را جزو كساني قرار دهد كه خونخواهي
سالار شهيدان را دارند و به دنبال انتقام از قاتلان سيدالشهدا (ع) باشند.
وي با تشريح وابستگي شيعيان به ائمه اطهار (ع) اظهار داشت: اگر از ما
پرسيده شود كه به شما چه ربطي دارد كه مي خواهيد انتقام بگيريد، ما
ميگوييم كه آنها پدر معنوي ما را به شهادت رساندند.
استاد حوزه علميه قم تاكيد كرد: پدر و مادر ما وقتي با هم ازدواج
كردند، حاصل ازدواج آنها تولد ما بود و آنها براي ما شناسنامه گرفتند و
نامي براي ما انتخاب كردند، اما وقتي كه ما بالغ شديم بايد پدر و مادرمان
را خودمان انتخاب كنيم.
استاد برجسته حوزه علميه گفت: پيامبر عظيم الشان اسلام فرمودند كه من و
علي پدران شما هستيم، پس اگر وجود مبارك اميرالمومنين (ع) پدر معنوي ما
شد، حضرت فاطمه زهرا (س) نيز مادر ما هستند.
آيتلله جوادي آملي با يادآوري اين نكته كه مسئله امامت امري قراردادي و
اعتباري نيست، اظهار داشت: ما اگر واقعا شيعه هستيم، از فرزندان ائمه
اطهار (ع) هستيم و داغ شهادت حضرت سيدالشهدا (ع) هميشه براي ما وجود دارد.
اين مرجع تقليد با اشاره به فرمايشات امام حسين (ع) كه طي سخناني در
مكه در جمع مردم فرموده بودند انسان هرگز نميميرد و مرگ را ميميراند،
تاكيد كرد: اين 7 ميليارد بشر كه روي كره زمين زندگي ميكنند، به جز آنهايي
كه به مكتب اهلبيت (ع) اعتقاد دارند، به اين عقيده هستند كه بعد از مرگ
ميپوسند ولي مكتب اهلبيت به ما ميآموزد كه انسان مرگ را ميميراند، به
خاطر اينكه ما ميرويم و ديگر در صحنه قيامت و بهشت و برزخ مرگي وجود
ندارد.
وي تصريح كرد: آنهايي كه اعتقاد دارند انسان بعد از مرگ ميپوسد با
خودشان ميگويند، الان كه جوان هستند از زندگي بهره ببرند اما كساني كه
عقيده دارند انسان مرگ را احاطه ميكند، به گونه ديگري فكر ميكنند.
آيتالله العظمي جواد آملي اظهار داشت: يكي از برجستهترين رهنمودهاي
امام حسين (ع) اين بود كه به همگان آموختند كه بشر مرگ را ميميراند نه
اينكه با پديده مرگ بپوسد.
وي در بخش ديگري از فرمايشات خود با اشاره به اتمام تفسير خطبههاي
حضرت اميرالمومنين (ع) در كتاب شريف نهج البلاغه، به بيان تفسير نامههاي
آن حضرت پرداخت و افزود: نخستين نامه كتاب شريف نهجالبلاغه، نامه حضرت
اميرالمومنين (ع) به مردم كوفه بوده است.
آيتالله جوادي آملي با شرح بيشتر علت فرستادن اين نامه گفت: چهار ماه
بعد از استقرار وجود مبارك اميرالمومنين (ع) بر خلافت، طلحه و زبير وقتي
متوجه شدند كه امام علي (ع) پيشنهاد آنها را عملي نميكند و طمع آنها به
سنگ خورده است، به بهانه عمره مفرده، از مدينه خارج شدند و عايشه را نيز به
همراه خود بردند تا زمينه قيام عليه امام زمان خود را فراهم كنند.
وي تصريح كرد: آنها وارد بصره شدند و والي آنجا را كشتند و در مخازن
بيتالمال را باز كردند و از آنها استفاده كردند و در اين زمان امام علي
(ع) نامهاي به اهالي كوفه نوشتند و آنها را نسبت به وضعيت آشفته مدينه
آگاه كردند.
استاد حوزه علميه قم گفت: بخشي از اهالي كوفه ايراني بودند كه به كوفه
رفت و آمد داشتند و به لطف خدا اين افراد در صف نماز جماعت اميرالمومنين
(ع) حضور داشتند و اصلا در جريان كربلا شركت نكردند.
آيتالله جوادي آملي اظهار داشت: پس از اينكه امام علي (ع) در نامه
خويش جريان كشته شدن عثمان و آشفته بودن مدينه را تشريح كردند، گروه ياران
شرافتمند و اهل كوفه به كمك ايشان آمدند و بصره را فتح كردند و امام علي
(ع) طي نامهاي خطاب به اهل كوفه فرمودند «خداوند به شما اهل اين شهر از
ناحيه اهلبيت پيامبرتان جزا و پاداش دهد، بهترين پاداشي كه به عاملان و
مطيعان خود و سپاسگزاران نعمتهايش عطا ميكند، چراكه شنيديد و اطاعت كرديد
دعوت شديد و اجابت كرديد.
وي همچنين با اشاره به مصيبت و حادثه حزنانگيز جريان كربلا اظهار داشت: كربلا آسان به دست نيامده كه آسان از دست برود.
آيتالله جوادي آملي تاكيد كرد: نام مبارك امام حسين (ع) تا ابد زنده است و جريان عاشورا نيز براي هميشه ماندگار است.