مسوولان ورزش کشور این روزها به واسطه
درخشش کشتی فرنگی ایران در بازیهای المپیک موضوع پرداخت پاداش ویژه به
محمد بنا معمار کشتی فرنگی ایران و اهدای نشان لیاقت به وی را مطرح
کردهاند اما مهمتر از پرداخت پاداش و اهدای نشان لیاقت موضوع پرداخت
دستمزد واقعی این مربی سازنده و ارزنده کشورمان است که تاکنون به صورت غیر
منصفانه نادیده گرفته است به گونهای که وی در حد یک مربی بدون کارنامه
فوتبال هم دستمزد دریافت نکرده است.
به گزارش رجانیوز، مقایسه دستمزد محمد
بنا با قرارداد مالی مربیان فوتبال ایران نشان میدهد افراد بدون کارنامه
که هیچ موفقیتی در میادین بین المللی در کارنامه خود به ثبت نرساندهاند
دهها برابر نسبت به محمد بنا که بزرگترین افتخار ورزش ایران را خلق کرده
است دستمزد میگیرد در حالی که اگر قرار به رعایت عدالت بود باید جای محمد
بنا و مربیان فوتبال عوض میشد اتفاقی که بسیار بعید است با این تفکر روی
بدهد.
اين روزها هر جا كه ميروي بحث اصلي
درباره درخشش تيم ملي كشتي فرنگي در رقابتهاي المپيك لندن است. درخششي كه
حاصل زحمات محمد بنا و كشتيگيران فرنگي كار تيم ملي است. محمد بنا، مردي
است كه از 9 سال پيش بناي كشتي فرنگي را نهاد. او با زحمات فراوان،
مليپوشاني آماده كرد و تحويل تيم ملي داد تا نشان دهد لقب بهترين مربي
كشتي فرنگي دنيا برازنده او است.
در اين ميان نكته جالبي وجود دارد.
محمد بنا با دستمزد اندكي كه قابل قياس با رشتههاي ديگر به خصوص فوتبال
نيست، تيم ملي كشتي فرنگي را بهعنوان قهرماني المپيك رسانده كه اين موضوع
بايد قابل توجه مسوولان باشد. محمد بنا در سال گذشته كه بيشترين تلاش را
براي آمادهسازي فرنگيكاران كرد و يك سال كامل در اردو بود براي هر ماه
مبلغي در حدود 5 ميليون تومان دستمزد دريافت كرد. به عبارتي ديگر براي يك
سال مبلغي در حدود 60 ميليون تومان به بهترين مربي دنيا پرداخت شد.
مقايسه دستمزد يكساله بنا با مربيان
رشتههاي ديگر به خصوص فوتبال، مظلوميت كشتي را بيشتر از قبل به اثبات
ميرساند و دليلي است براي اينكه بگوييم پولها در ورزش بر اساس قاعده و
قانون توزيع نميشود. دستمزدي كه باشگاه پرسپوليس براي يك سال به مانوئل
ژوزه پرداخت ميكند مبلغي بالغ بر 3 ميليارد تومان است. چيزي حدود 50 برابر
محمد بنا. تازه محمد بنا در رشته خود بهترين مربي دنيا است اما ژوزه در
سطح اول فوتبال دنيا اسم و رسمي ندارد!
دستمزد اندك محمد بنا را با ساير
مربيان حاضر در ليگ برتر و ليگ يك فوتبال مقايسه ميكنيم. مقايسهاي كه باز
هم انگشت ميگذارد روي بيعدالتي در تخصيص بودجه براي رشتههاي مختلف
ورزشي. امير قلعهنويي براي يك فصل مربيگري حدود يك ميليارد تومان دريافت
ميكند. اگر پاداشهاي دريافتي اين مربي را هم روي اين مبلغ بگذاريم چيزي
در حدود 2/1 ميليارد تومان عايد امير قلعهنويي ميشود. حالا قرارداد امير و
بنا را مقايسه ميكنيم. بهترين مربي كشتي فرنگي دنيا در سال 2011 يك بيستم
امير قلعهنويي دستمزد ميگيرد.
فراز كمالوند براي مربيگري در شهرداري
تبريز قراردادي در حدود 350 ميليون امضا كرده است؛ آن هم در ليگ يك. البته
مسوولان شهرداري براي فراز كمالوند پاداشهايي هم در صورت صعود در نظر
گرفتهاند. با يك حساب سرانگشتي بايد گفت كمالوند در ليگ يك، 7 برابر بنا
در كشتي فرنگي حقوق و مزايا دريافت ميكند.
حتي اگر به تيمي مانند شهرداري ياسوج
يا نفت مسجد سليمان سري بزنيم ميبينيم كه دستمزد مربياني مثل جمشيد غديري و
داريوش يزدي هم حداقل دو برابر دستمزد محمد بنا در سال سخت المپيك است.
البته جالبتر از همه اينكه مسوولان
فدراسيون كشتي در سال المپيك دستمزد محمد بنا را افزايش دادند و تاسفآور
است كه بدانيم دستمزد دريافتي بهترين مربي كشتي دنيا تا همين يك سال پيش
ماهانه حدود 1 ميليون تومان و سالانه حدود12 ميليون تومان بوده است!
به نظر میآید مدیران وزارت ورزش و
جوانان باید به جای طرح وعدههایی چون ارائه پاداش 100 میلیون تومانی به
محمد بنا یا پیشنهاد اهدای نشان لیاقت به وی ابتدا دستمزد وی را با توجه به
افتخارات این مربی به سقف استاندارد خود برسانند سپس به فکر پرداخت پاداش
به وی بیفتند، در شرایط کنونی اگر محمد بنا تابعیت کشور دیگری را داشت قطعا
در بهترین شرایط مالی قرار میگرفت اما در کشور ما تاکنون هیچ توجهی درستی
به این مربی سازنده صورت نگرفته است چون هر آنچه بودجه در ورزش ایران بوده
است خرج استخدام مربیان فوتبال شده است!
محمد بنا، کوروش باقری و بسیاری از
مربیان سازنده ورزش کشور به دلیل عدم توجه کافی رسانهها زیر سایه سنگین
فوتبال قرار گرفته اند تا هرگز نتوانند از حق واقعی خود دقاع کنند اما در
برهه کنونی نیاز است به بهانه موفقیت این رشتههای ورزشی در بازیهای
المپیک یک بار برای همیشه موضوع واقعی سازی دستمزد آنها را به صورت جدی
بررسی و اجرا کنیم تا به این شکل آنها قربانی فوتبال همیشه ناکام ایران
نشوند.