سایت گل - در روزهایی که بحث داغ فوتبالمان
درخشش ژاپنی ها در المپیک است و همگان آنها را نوادگان انیمیشنی به نام
فوتبالیست ها میخوانیم , ناخود آگاه انگشت حسرت گاز میگیریم و در آسمان
ابری فوتبال ایران دنبال تکه ای آفتاب مچرخییم , اما چه جالب میشود وقتی
بدانی " آب در کوزه و ما تشنه لبان میگردیم !"
تنها کافیست بیشتر از
آنکه به بازی آقا زمانی فکر کنی هوادارانی را به یاد بیاوری که تا دیروز
تنها تحمل یک نیمه ای داشتند , اما امروز بعد از 4 بازی, باز هم پشت تیمشان
را خالی نکرده اند و یقیناهمه ی آنها خوب میدانند علی دایی باز هم وجود
دارد ! دایی هست , خیلی هم بهتر از آن دایی که سال پیش تیمش انتهای جدول
بود اما بی شک , دایی خواهان عوض شده اند ! بی تعارف آقای رویانیان , اگر
تیمت هنوزکهکشانی نیست , تماشاگرانت فوق کهکشانیست و اگرچه عده ای باز دایی
را فریاد زدند اما تعداد آنها آنقدرها هم قابل محاسبه نیست .
شاید ما
هنوز هم نتوانیم به خوبی ژاپنی ها انیمیشن بسازیم اما تله فیلم های دوزاری
ما هم 80 هزار نفر بیننده دارد . فقط کاش سناریست ها و کارگردانها و
بازیگران خوبی داشتیم !