شناسایی87 گروه موسیقی زیر زمینی

به گزارش واحد مرکزی خبر ، عضو هیئت علمی پژوهشکده فرهنگ و هنر جهاد دانشگاهی در نشست بررسی موسیقی زیرزمینی با اشاره به این آمار گفت : موسیقی زیرزمینی در ایران فقط به گونه های جدید موسیقی از جمله پاپ ،‌ راک و متال اطلاق نمی شود بلکه حتی موسیقی سنتی که اجازه انتشار پیدا نکند ، موسیقی زیرزمینی گفته می شود.

افشین داور پناه افزود :تولید ارقام در خور توجه موسیقی زیرزمینی در گروه های پاپ ،‌رپ ،‌ متال و ‌راک از سال 83 به بعد ، علاوه بر تغییر فضای سیاسی در این سال ها ‌ناشی از افزایش ممنوعیت ها در موسیقی کشور ، افزایش امکانات و فن آوری ها برای تولیدات موسیقی ،‌ میل به تنوع موسیقی به ویژه در جمعیت جوان و افزایش ضریب نفوذ اینترنت و استفاده از فضای مجازی بوده است .

وی با تاکید بر پرهیز از هرگونه پیش داوری و ارائه نظر غیرکارشناسانه درباره موسیقی زیرزمینی گفت: ‌عمدتا مسئولان و سیاستگذاران این امر، استفاده از این نوع موسیقی را با گروه های شیطان پرست ارتباط می دهند که اینگونه انتساب ها ،دیدگاه اشتباهی است.

این استاد دانشگاه با اشاره به اینکه مسئولان از ایرانیزه شدن این گونه از موسیقی کمتر استقبال می کنند گفت:‌در این نوع موسیقی در ایران گرایش هایی برای ایرانی کردن آن وجود دارد که این موسیقی را از متال و رپ غربی جدا می کند و تلاشی ناخواسته برای هویت بخشی به آن وجود دارد که باید به آن توجه شود .

داور پناه در تعریف موسیقی زیرزمینی گفت :‌ موسیقی زیرزمینی ، موسیقی واحدی نیست که نیاز سنخ شناسی دارد و هر کدام از انواع آن گروه هدف مشخصی دارد و مطالعات نشان می دهد که بیشتر آنها در خارج از کشور و غیرحرفه ای و تولیدات داخل کشور هم بیشتر در تهران تولید می شوند.

وی افزود:‌ به نظر می رسد در کشور ما که کل قضیه موسیقی زیر سوال است و ماههاست که پست مدیر کل موسیقی در وزارت فرهنگ و ارشاد خالی مانده است پرداختن به موسیقی زیرزمینی تنها مسئله ای آکادمیک محسوب می شود در صورتی که جا دارد موسیقی یکی از دغدغه های اصلی مسئولان فرهنگی قرار گیرد به جای آنکه زیرمجموعه های این هنر ، صددرصد منحرف تلقی شود.