آخرین مرحله از ستیزه جویی رجوی

به گزارش انجمن دفاع از قربانیان تروریسم به نقل از CNN: در پی گزارش رسمی مارتین کوبلر و ارائه گزارش وی در خصوص وضعیت عراق در 19 ژوئیه در شورای امنیت، اکنون شورای امنیت سازمان ملل با واکنش شدیدی از سوی مجاهدین خلق مواجه شده است. یکی از واکنش های مجاهدین خلق در بیانیه ای از سوی "آلخو ویدال کوآدراس" به صدا در آمد که در آن با متهم کردن گزارش آقای کوبلر به بی اساس بودن، آن را تلاشی برای جلب نظر دولت عراق قلمداد کرد (قابل ذکر است که کوآدراس به عنوان حامی سرسخت گروهک منافقین در اتحادیه اروپا فعالیت می کند).

کوآدراس در پایان اظهارات شدید خود علیه رئیس هیئت همیاری سازمان ملل در عراق (یونامی)، راه پایان دادن به وضعیت موجود را عزل وی و تعیین نماینده ای جدید از سوی دبیرکل سازمان ملل برای کمپ اشرف و کمپ لیبرتی قلمداد می کند. این اظهارات راه را برای دیگر وبلاگ نویسان حامی مجاهدین خلق باز کرد تا آقای کوبلر و سازمان ملل را آماج حملات خود قرار دهند.

 شکی نیست که این حملات در روزهای آتی هم ادامه خواهد داشت اما مهم این است که بدانیم که این حملات نیز همانند دیگر حملات این فرقه ریشه در علتی قدیمی تر دارد. مسعود رجوی در اظهارات خود در ماه می خطاب به ساکنان اشرف و لیبرتی گفت "طرح درخواست های ما از مجامع بین المللی بدین معنی نیست که ما انتظار اقدامی را از فلان کشور یا قدرت و یا سازمان ملل و نهادهای بین المللی داریم. بلکه این مبارزه ما و مبارزه فرزندان شجاع ما است که به درستی تعیین کننده خواهد بود." (بر این مبنا می توان گفت که کلماتی نظیر حقوق بشر، حقوق پناهندگان و حقوق بشردوستانه بین المللی به جز ابزاری در دست این گروهک برای پیش بردن مطامع رهبری معنای دیگری ندارد)

حقیقت این است که در حال حاضر تنها مانع جدی بر سر راه مجاهدین خلق مارتین کوبلر نیست. بلکه تمامی موسسات بین المللی دیگر شامل صلیب سرخ و آژانس پناهندگان سازمان ملل و یونامی و حتی ایالات متحده متهم به سیاست دلجویی و مزدوری برای ایران می شوند. در نتیجه می توان گفت فشار مجاهدین خلق برای تغییر کوبلر اولین گام بوده و درصورتیکه درخواست های یک جانبه سران منافقین تماما اجرا نشوند، در ادامه درخواست برای جایگزینی دیگر سران این نهادهای بین المللی را نیز شاهد خواهیم بود.