عارف واصل مرحوم میرزا جواد ملکی تبریزی می
فرماید: مرا شیخی بود بزرگوار عامل عارف کامل که مانند او را در مراتبی که
گفته شد ندیده ام، از او پرسیدیم که در اصلاح و جلب معارف چه عملی را به
تجربه رسانده است؟
او گفت: من عملی را در این که گفتی مؤثر ندیدم
مگر اینکه در هر شبانه روز یک بار بر سجده طولانی مداومت شود و در آن سجده
بگوید«لا اله انت سبحانک انی کنت من الظالمین» و به هنگام گفتن ذکر خود را
در زندان طبیعت، زندانی و به زنجیرهای اخلاق رذیله بسته ببیند، آنگاه اقرار
کند که پروردگار اینکار را تو بر من نکردی و تو بر من ستم روا نداشتی،
بلکه این من بودم که بر خود ستم کردم و خود را به اینجا انداختم.
از
آداب سجده این است که وقتی که بخواهیم به سجده برویم اول با زانوها به طرف
زمین خم شویم و بعد دستها را پیش از زانوها بر زمین بگذاریم این عملی است
که مرحوم علامه طباطبائی (ره)از پیامبر اکرم(ص) نقل می کند.
منبع:نکته های نابی از نماز،ص۲۵۵.