هاآرتض:مشق مخالفین سوری در آلمان

به گزارش 598به نقل از خبرگزاری مهر به نقل از هاآرتض، اعضای بلندپایه مخالفان سوری اخیرا در برلین تحت آموزش قرار گرفته اند تا بیاموزند که چگونه یک سیستم دموکراتیک را در صورت کنار رفتن بشار اسد از قدرت، در سوریه دایر کنند.

سازمان دهندگان برنامه "روز پس از آن" در برلین تاکید دارند که آنها روی پرژه تغییر حکومت در دمشق کار نمی کنند بلکه آنگونه که هیدمان در مطلبی در نشریه فارین پالیسی نوشته این برنامه مربوط به روز پس از آن یعنی جریانات پس از سقوط اسد است و این درحالی است که دیگران بر روی برنامه "روز قبل از آن" ( قبل از سقوط اسد و ساقط کردن وی ) کار می کنند.

بر اساس تائید دیپلمات های آلمانی، در حدود 40 مخالف سوری در آلمان تحت آموزش هستند که این افراد از فرماندهان گریخته از ارتش سوریه، اقتصاد دانان، و حقوق دانان حاضر در تبعید تشکیل شده اند.

این گروه 40 نفره همچنین شامل تعدادی از اعضای گروه های مختلف دینی و فرقه ای و اعضای اخوان المسلمین که فعالیت آن در سوریه ممنوع است هستند.

در همین رابطه سخنگوی وزارت خارجه آلمان اعلام کرد : این یک سیاست اعلام شده از سوی "گیدو وستروله" (وزیر خارجه آلمان ) است که همگرائی در بین مخالفین سوری را افزایش داده و آنها را حرفه ای تر کنیم.

درخصوص افزایش همگرائی میان مخالفین سوری چندی پیش خبرهایی در این خصوص که گروه های مخالف در سوریه، یکدیگر را نمی شناسند و فقط در یک شهر و یا روستا کارایی دارند منتشرشده بود.

برای مثال آسوشیتدپرس در گزارشی در همین رابطه نوشته بود : در طی دو هفته خبرنگاران آسوشیتدپرس در شمال سوریه 20 گروه شورشی را شناسایی کردند که هر یک از آنها بین 100 تا یک هزار نیرو داشت و هر یک نامی متفاوت را برای خود انتخاب کرده بودند و نکته مهم درباره آنها این بود که فقط در سطح یک روستا و یا یک شهر مخالفان یکدیگر ار می شناختند و حتی در سطح استان هم آنها ار شناسایی و پیدا کردن یکدیگر عاجز بودند بنابراین نمی توان انتظار اتحاد آنها را در سطح کشور داشت.

به نوشته هاارتض، این فقط آلمان نیست که در امر آموزش این افراد نقش دارد بلکه آموزش این افراد تحت برنامه ای با عنوان "روز بعد از آن : حمایت از انتقال ( تغییر ) دموکراتیک در سوریه" صورت می گیرد و در این برنامه مرکز صلح آمریکا و حامیانی مالی شامل وزارت خارجه ایالات متحده، وزارت خارجه سوئیس و هلند و موسسات غیر دولتی از نروژ حضور دارند.

برهمین اساس، رهبری پروژه در موسسه صلح آمریکا ( USIP ) بر عهده" استیون هیدمان" است. هیدمان در این رابطه می گوید : رهبران مخالفین آماده هستند تا بلافاصله بعد از سقوط اسد وارد عمل شوند تا از بروز هرج و مرج اقتصادی در این کشور جلوگیری کرده و نظم عمومی را در کشور مستقر کنند.

به نوشته هاارتض، سازمان دهندگان برنامه "روز پس از آن" در برلین تاکید دارند که آنها روی پروژه تغییر حکومت در دمشق کار نمی کنند بلکه آنگونه که هیدمان در مطلبی در نشریه فارین پالیسی نوشته این برنامه مربوط به روز پس از آن یعنی جریانات پس از سقوط اسد است و این درحالی است که دیگران بر روی برنامه "روز قبل از آن" ( قبل از سقوط اسد و ساقط کردن وی ) کار می کنند.

به گفته هیدمان، سقوط رژیم بشار اسد یک موضوع است در حالیکه صحبت درباره نحوه انتقال موضعی دیگر و این بی مسئولیتی است اگر ما آماده انتقال نباشیم .

در حدود 40 مخالف سوری در آلمان تحت آموزش هستند که این افراد از فرماندهان گریخته از ارتش سوریه، اقتصاد دانان، و حقوق دانان حاضر در تبعید تشکیل شده اند.این گروه 40 نفره همچنین شامل تعدادی از اعضای گروه های مختلف دینی و فرقه ای و اعضای اخوان المسلمین که فعالیت آن در سوریه ممنوع است هستند.

هیدرمان همچنینی می گوید که اقدامات انجام شده تا این تاریخ مربوط به اصلاح سیستم قضایی همراه با نقش نیرویهای مسلح در سوریه پس از اسد بوده است.

برهمین اساس گام بعدی شامل ایجاد شبکه ای از مقامات برای دوران انتقالی در سوریه خواهد بود. در این شبکه فرض بر این است که سمت هایی برای مقامات سابق که می توانند در سوریه بعد از اسد نیز کار کنند در نظر گرفته شود.

بر اساس این گزارش، "نوفال الدوالیبی" فرزند نخست وزیر سابق سوریه اعلام کرده که آماده است تا یک دولت انتقالی را در خارج از سوریه تشکیل دهد.

اما گویا کشورهای مختلف درباره تشکیل این دولت انتقالی با یکدیگر اختلاف نظر دارند چون شورای ملی سوریه ( SNC ) که در ترکیه حضور دارند مدعی است 60 درصد از مخالفین سوری را تحت پوشش خود دارد.

این 60 درصد شامل اخوان المسلمین و اقلیت کرد و مسیحی می شود. اغلب اعضای شورای ملی سوریه همانند "عبدالباسط سیدا" رئیس آن و یا "برهان قلیون" در خارج از سوریه و در تبعید به سر می برند. سیدا در سوئد و قلیون در پاریس زندگی می کنند.

به نوشته هاآرتض، هرچند اخیرا گروه دوستان سوریه شورای ملی را به رسمیت شناخت اما بسیاری از کارشناسان آن را یک گروه "بی ربط" ارزیابی می کنند.