تیموریان
، اولین شکار بزرگ آنها بود که با یک پیشنهاد وسوسه برانگیز به قطر رفت.
آنها بر خلاف اماراتی ها گویا اهل کمیت نیستند و فقط به کیفیت فکر می کنند.
در سالی که قرار است تیم ملی ایران با قطر و دیگر حریفان برای صعود به جام
جهانی نبرد نفسگیری را انجام بدهند، دومین صید آنها هم در حال شکل گرفتن
است.
مجتبی جباری به واسطه یک مدیر برنامه ایرانی که در این فصل
بیشتر در اطراف تیم پرسپولیس حضور داشت پیشنهاد خوبی را از یکی از باشگاه
های قطری دریافت کرده. شنیده می شود که خود جباری هم دوست دارد به قطر
برود. البته در این میان باید استقلال و فتح الله زاده به جباری رضایت نامه
بدهند. اتفاقی که فصل گذشته برای مجیدی رخ داد. بعد از ماجراهای بازوبند
کاپیتانی و شایعاتی که درباره اختلاف نظر شدید بین قلعه نویی و فتح الله
زاده ایجاد شد حالا هیچ بعید نیست که مدیرعامل استقلال در واکنش نسبت به
فراهم نشدن شرایط پیوستن مجیدی به استقلال اجازه دهد که جباری به قطر برود.
البته
کسی که باید به این انتقال رضایت بدهد امیر قلعه نویی است. اتفاقی که بدون
تردید رخ نخواهد داد و سرمربی استقلال تقریبا محال است که اجازه بدهد
جباری از استقلال برود.
در کنار همه این مسائل نباید از سیاست قطری ها
هم درباره شکار ستاره های ایرانی غافل ماند. اگر چه حرف اول را در این میان
پول می زند اما اگر این تحلیل به سنتی بودن متهم نشود، باید لحظه ای به
این موضوع فکر کرد که چطور عرب ها بعد از سال ها علاقه به بازیکن های هجومی
و فوروارد به سراغ هافبک های ایرانی رفتند؟! جباری و تیموریان مهره های
کلیدی تیم ملی ایران هستند و بدون تردید فوتبال ما فعلا ستاره های چندانی
برای صادرات ندارد!