عباس احمدی از شاعران کشورمان در واکنش به ظلمی که بر مردم مسلمان و مظلوم میانمار میرود شعری سروده است و برای انتشار در اختیار خبرگزاری فارس قرار داده است این شعر که افطار گریه نام دارد به شرح زیر است:
باز افطار گریه در رمضان
جزو اعمال واجبم شده است
لب به چیزی نمیزنم جز اشک
خون دل قوت غالبم شده است
میوه استوایی صهیون
مثل زهر است تلخ و بد مزه است
شِمر نام قدیمی تین سین
آراکان نام دیگر غزّه است
رو به باران موسمی باز است
چشم معصوم کودکی مرده
چند بودای چند صد متری
داخل غار خوابشان برده
طبق معمول سرد و خاموشند
موجهای مبلّغ پوچی
باز مات نمایش نوبل است
بانوی صلح، آنگ سان سوچی
گرچه سست است لانهاش، مگذار
در دلت عنکبوت خانه کند
خاور دور را به تار بلا
بدل از خاور میانه کند
این تبرها ولی نمیدانند
ریشهدار است تا ابد اسلام
یارمان تا رسول پاکیهاست
پاکسازی نمیشود اسلام
دیر نبوَد سپاه ابرهه هم
بچشد طعم سیلی سجّیل
هان بگویید با بنی هاشم
که قریب است برق "عام الفیل"
آسیاب سقوط خفاشان
چند وقتی است نوبتی شده است
دشمن از ما به وحشت افتاده
قلبمان بمب ساعتی شده است
میشویم ای روهینگیا، آوار
بر سرِ شرک مثل سونامی
با تو خرمای کفر را بخوریم
ای مسلمان چشم بادامی