استادیوم ورزشی یا کارناوال جنگی؟+تصاویر

هرچند همچنان رده هایی از اخلاق و معنویت در فوتبال ایران مشاهده می شود اما این اخلاق مداری بعضا در سایه بی اخلاقی های حاکم در استادیوم ها محو می شود. فحاشی ها، جو نامناسب استادیومها، فضای نامناسب محیطی ورزشگاهها و ... عواملی است که باعث می شود خانواده ها کمتر از ورزشگاهها به عنوان ابزاری مناسب برای پر کردن اوقات فراغت جوانان و نوجوانان خود یاد کنند.

اما معمولا در هر دوره از لیگ برتر فوتبال کشور چندین دست از این بی اخلاقی ها دیده می شود که نمی توان به تمام فوتبال کشور تعمیم داد. این بی اخلاقی ها معمولا در اوج حساسیت و معمولا در روزهای پایانی لیگ شکل می گیرد اما لیگ دوازدهم سنت شکنی کرد و در هفته اول این بی اخلاقی را به تصویر کشید.

بازی گهر زاگرس و ملوان بندر انزلی که بدلیل عدم تایید ورزشگاه دروود در کرج برگزار می شد با دعوا و درگیری بین هوادارن به پایان رسید. فحاشی و پرتاب سنگ از سوی هواداران دو تیم باعث شد میدان ورزش به یک میدان جنگی تبدیل شود. اینکه در این درگیری هوادارن کدام تیم مقصر بودند خیلی مهم نیست، مهمتر از مقصر باید گشت و دلیل اینگونه بی اخلاقی ها را یافت.

درگیری، فحاشی، پرتاب سنگ، شکسته شدن صندلی های استادیوم و ... در هفته اول لیگ که حاوی هیچگونه حساسیتی نیز نیست بسیار تامل برانگیز است. هواداران و مسئولین دو تیم گهر زاگرس و ملوان بندانزلی باید به افکار عمومی پاسخگو باشند که به چه دلیل و درشراطی که هیچگونه بهانه ای برای اغتشاش وجود نداشت، هوادارانشان دست به چنین کارهای دور از شأن یک انسان واقعی زدند؟

هرچند این روزها فوتبال با جار و جنجال و فحاشی و حاشیه و ... شناخته می شود اما اگر همین روند ادامه پیدا کند مطمئنا دیگر نمی توان به فوتبال با دید یک مقوله فرهنگی ورزشی نگاه کرد و باید فوتبال را سپرد به صنعتگران و سیاسیون و اقصادیون و ...

امیدواریم ضرب المثل «سالی که نکوست از بهارش پیداست...» در دوازدهمین دوره لیگ برتر مصداق پیدا نکند که اگر پیدا کند باید فاتحه این فوتبال را خواند...